Recherche '"koefañ"...' : 1 mots trouvés

• koefañ / koefiñ
  koefañ / koefiñ

  v.

  I. V. tr. d.

  A.

  (1) Avoir une coiffe.

  ●(1849) SBI II 188. Ewit oc'h apparchant awalc'h beza coeffet en lien, tr. «Vous, c'est assez beau pour vous d'être coiffées de toile.»

  (2) Se coiffer (les cheveux).

  ►absol.

  ●(1868) FHB 199/342b. pe enn eur raza, pe enn eur goefa.

  B. sens fig.

  (1) Mettre de l'alcool dans une tasse de café.

  ●(1905) HFBI 440. ar c'haffé a voa ivé ganéomp koëffet mad. ●(1910) FHAB C'hwevrer 59. mad e kavas ar c'hafe ha gwelloc'h c'hoas ar c'hognac a oue digaset evit er c'hoeffa.

  (2) Cocufier.

  ●(1866) BOM 78. Marvad he dije ma c'hoeffet.

  II. V. intr. Porter une coiffe.

  ●(1943) VKST Mae 147. diwar-benn koefa ha digoefa, toka ha didoka.

  III. V. pron. réfl. En em goefañ : mettre une coiffe.

  ●(1732) GReg 176b. Se coëffer, tr. «Hem goëffa. èn hem goëffa.» ●Elle se coëffe à l'ancienne mode, à sa mode, tr. «Hem goëffa a ra èr c'hiz coz, èn he c'hiz.»

  ●(1968) BAHE 55/65. betek m'he deveze an hini yaouank tu a-walc'h d'en em goefañ hec'h unan. ●(1972) LIMO 02 septembre. Aveid um goéfein, pé um gribad.

  IV. Koefañ morgen da : voir morgen.