Devri

Recherche 'komand...' : 5 mots trouvés

Page 1 : de komand (1) à komandin (5) :
  • komand
    komand

    m.

    (1) Commandement.

    (1499) Ca 40b. Comande. vide in gourchemenn.

    (2) Na vout a gomand da ub. : ne pas maîtriser qqn.

    (1906) DIHU 7/126. er meùelion e hré d'où fen ; ne oé ket mui a gomand dehé.

  • komandamant
    komandamant

    m. Commandement.

    (1521) Cc [commandemant]. commandemant. b. idem.

  • komandant
    komandant

    m. –ed (domaine militaire) Commandant.

    (1732) GReg 182b. Commandant, qui commande en une place, des troupes &c., tr. «Coumandandt. p. coumandanted

  • komanderezh
    komanderezh

    m. Commandement.

    (1995) BRYV I 86. (Milizag) e laoske e wreg gantañ ar gomanderez evid ar pez a zell labouriou ar mêz.

  • komandiñ
    komandiñ

    v. tr.

    I. V. tr. d.

    (1) Commander (qqn).

    (1732) GReg 183a. Commander, ordonner, tr. «coumandi. pr. coumandet

    (1869) SAG 49. oud ho c'homandi eun den kalounek.

    (1909) KTLR 160. evel eur serjent o kommandi he zoudardet. ●(1925) DLFI n° 6/2c. Kommande ar gouarnamant, kommande an oll, setu aze ar pez a c'houlenfont atao.

    ►absol.

    (1900) MSJO 203. perag e c'halle hag e tlie koumandi !

    (2) Ordonner.

    (1850) MOY 159. Ne zeus den rebelant d'ar pez a gommandàn.

    II. V. tr. i.

    (1) Komandiñ war, àr ub. : avoir autorité sur qqn.

    (1790) MG 4. er-ré e gommand ar-n'ah.

    (1900) MSJO 96. eur pesketaer paour eo a lakaïo da goumandi varnho.

    (2) Komandiñ da : ordonner à.

    (1792) BD 704. comandet d'ar vossen enem deurl voar arbet, tr. «Commandez à la Peste de se jeter sur le monde.»

    (1829) IAY 28. e commandas an ampereur d'ar guicguerrien staillan quicq da voerzan.

    (1900) MSJO 203. he Vam a goumande dezho.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...