Recherche 'korbon...' : 4 mots trouvés
Page 1 : de korbon (1) à korbonin (4) :- korbonkorbon
coll.
(1) (pathologie végétale) Charbon du blé.
●(1732) GReg 152a. Charbon dans le blé, tr. «corbon.»
●(1848) SBI I 148. Clasket gwiniz deuz ar c'haeran, Pigal pe gorbon vo en-han, tr. «Cherchez un froment, des plus beaux, / Pois sauvages et charbons il y aura en lui.» ●(1850) JAC 117. Nemet yêot fall na bouls, piz-logod ha corbon. ●(1867) BUE 58. muioc'h a gorbon evit a c'hreun mad enn-hi.
●(1919) KZVr 355 - 21/12/19. Duan. En Tréguier : korbon et goulosk, gourlosk.
(2) Penn korbon : épi malade du charbon.
●(1908) FHAB Eost 253. etre eur penn ed greunok hag eur penn-korbon n'eus nemed kleñved ar skodu o lakât kemm.
(3) Ober korbon =
●(1908) FHAB Eost 253. o klask ober gwiniz e reas korbon.
- korbonenn
- korbonetkorbonet
adj.
(1) (pathologie végétale) (Blé) malade du charbon.
●(1732) GReg 152b. Charbonne, parlant du blé, tr. «corbonet.»
●(1912) BUAZpermoal 653. N'ho peus ket gwelet a ed korbonet ?
(2) (météorologie) (Temps) très couvert.
●(1931) VALL 345b. Temps très gris (chargé de nuages noirs), tr. «korbonet T[régor].»
- korboniñkorboniñ
v. intr.
I. (agriculture) Se charbonner (en plt du blé).
●(1931) VALL 111b. Charbonner en parl. des céréales, tr. «korboni.»
II. sens fig.
(1) Mal tourner.
●(1896) LZBt Meurzh 45. Pe welaz ar vartoloded (...) an treo o korbonin.
(2) (météorologie) S'assombrir.
●(1931) VALL 111b. korboni, tr. «s'assombrir en parl. du temps.» ●(2000) TROGERI. korboniñ 'ra an amzer, tr. « le temps s'assombri »