Recherche 'koultr...' : 6 mots trouvés
Page 1 : de
koultr (1) à
koultronin (6) :
- koultr
koultrm. (agriculture)
(1) Coutre. cf. kaoutr
●(1499) Ca 48b. Coultr. g. coultre de charrue.
●(1732) GReg 228a. Coutre, instrument de charruë, tr. «Coultr. p. coultrou.»
(2) Kontell-goultr : coutre.
●(1732) GReg 228a. Coutre, instrument de charruë, tr. «contell-goultr.»
- koultrenn
koultrennf. –où
(1) Branche.
●(1936) IVGA 224. ur c'hrañvazadig koultrennou pin.
(2) sens fig. Kaout koultrenn : avoir du cran.
●(1947) YNVL 28. N'em eus ket aon fogasiñ, me ! Me 'm eus koultrenn, me !
- koultret
koultret adj. (Lit) souple. cf. akoutret
●(1936) IVGA 290. astennet atao a-c'houen e gein war e wele koultret mat.
- koultron
koultron m. –où Goudron.
●(1732) GReg 452a. Gaudron, ou goudron, tr. «Van[netois] couiltron.» ●(1744) L'Arm 31b. Bitume, tr. «Couiltron.. couiltronneu. m.» ●170b. Gaudron, tr. «Coultron.»
●(1876) TDE.BF 367a. Kouiltron, s. m. V[annetais], adj. tr. «Goudron.»
●(1931) VALL 339a. Goudron, tr. «kouiltron, koultron V[annetais].» ●(1934) BRUS 282. Du goudron, tr. «goueltron.»
- koultronek
koultronek adj. Goudronné.
●(1876) TDE.BF 367a. Kouiltronek, adj. V[annetais], tr. «Goudronné.»
- koultroniñ
koultroniñ v. tr. d. Goudronner.
●(1732) GReg 452a. Gaudronner, enduire un Vaisseau de gaudron, tr. «Van[netois] couiltronneiñ.» ●(1744) L'Arm 170b. Gaudronner, tr. «Couiltronnein.»
●(1876) TDE.BF 367a. Kouiltronein, v. a. V[annetais], tr. «Goudronner ; pl. kouiltronet.»