Recherche '"kravañ"...' : 2 mots trouvés

• kravan
  kravan

  s. –ed, –où & coll. (ichtyonymie) Balane.

  ●(1732) GReg 231b. Cravan, vilain coquillage qui s'attache au fond d'un vaisseau qui a été long-tems à la mer, tr. «Craffan. p. craffanou, craffaned. cravan. p. cravaned.»

  ●(1962) EGRH I 44. kravan coll., tr. « balanes (Rosko). »

• kravañ / kravat / kraviñ
  kravañ / kravat / kraviñ

  v.

  I. V. tr.

  A. V. tr. d.

  (1) Gratter.

  ●(c.1718) CHal.ms ii. gratter, tr. «craoüein graffat.» ●Il gratte le parchemin, tr. «craoüein ara er parcheu.» ●(1790) MG 111. crahuad me fèn.

  ●(1838) CGK 13. cravad keïn eur vouïz hüdur. ●(1872) DJL 21. goude beza kravet eun tamig he skouarn glei.

  ●(1907) VBFV.bf 44a. kravat, kravein, v. a., tr. «gratter.» ●(1912) BUEV 71. é kraùat doar er vened. ●(1924) BILZbubr 41/946. Bilzig a grafe e benn. ●(1934) BRUS 67. Gratter (le corps), tr. «kraùat.» ●(1974) SKVT III 127. Kravat a rae e vlev.

  ►absol.

  ●(1939) RIBA 72. é kleuet en naon é kraùat é poul é galon.

  (2) Kravañ e c'hourlañchenn : se racler la gorge.

  ●(1872) DJL 28. goude beza kravet he c'hourlanchen teir guech, ha lakat ive teir frizen.

  (3) =

  ●(1790) MG 179. Er sort affærieu-ze e grahue poche ur heah gounidec.

  B. V. tr. i. Kravat ouzh =

  ●(1912) BUEV 71. é ma bet é kraùat doh en nor.

  II. V. intr.

  (1) Filer.

  ●(1959) BRUD 7/84. Krava a reas d'ar gêr dreuz ar Palud. ●(1971) CSDC 48. Ma breur n'oa kravet emez hep bara na tra ebet. ●(1972) SKVT I 117. Krav kuit ! ●(1974) THBI 176. Neuze grav d'ar ger. ●179. ha krav a ra d'ar ger. ●209. Pennfollet, Augustine a grav d'ar porz. ●(1978) MOFO 7. Dao krava d'an dachenn.

  (2) Kravañ gantañ : filer, aller vite.

  ●(1973) LBFR 147. Ma pefe gwell anezan o krava gantan gis eur marc'h penfollet.

  (3) [à l'inf. dans un sens impér.] Kravañ ! : au boulot !

  ●(1944) GWAL 163/174. (Ar Gelveneg) Pa vez labour e-leizh, e lavar ar mestr ar vag, e-lec'h «bec'h dezhi» : «krava, paotred ! kouezhet 'zo warnomp un taolad-pesked spontus».

  III. V. pron. réfl. En em gravañ : se gratter.

  ●(c.1820) COF 35. En em grafet nep en deus gal. ●(1856) VNA 183. mon occupation la plus pénible est de me gratter, tr. «me michér calettan e zou hum grahuad.» ●(1899) BSEc xxxvii 159 / KRL 24. Paour ken n'an evoa ket ivino d'en em graviat. Pour exprimer un dénuement complet.

  ●(1934) BRUS 67. Gratter – se, tr. «um graùat.» ●(1972) SKVT I 117. n'am oa ket c'hoant en em gravañ. ●(1992) HYZH 189/61. (Treboull) vie prenet poil à gratter ha vie lakaet an dra-se etre al liñselioù setu an dud nevez pa yaent d'o gwele o doa d'en em graviñ !