Devri

Recherche '"kroc'hen"...' : 14 mots trouvés

Page 1 : de krochen (1) à krochenus (14) :
  • kroc'hen
    kroc'hen

    m. & interj. krec'hen, krec'hin

    I. M.

    (1) Peau.

    (14--) Jer.ms 267. Me men oar an dro da crochen / En quynher gant un contel pren, tr. «Je veux par la même occasion que ta peau / On l'écorche avec un couteau de bois.» ●(1499) Ca 38a. g. maladie entre cuir et char. b. cleuet entre quic ha crohenn. ●51b. Crohenn. g. cuyr ou peau de beste. ●g. peau de torel. b. crohenn taru. ●Crohenn an nuiquell vide in faescenn. ●61a. Dibriff pan endebr den e crochenn. g. demangier. ●(c. 1501) Lv 231/2. crohen gl. pelle. ●(1580) G 39. Reun a dougo var e crouchen, tr. «Il portera du crin sur sa peau.» ●(1633) Nom 14b. Cutis : peau : crochen, tonen. ●28b. Palear : le fanon d'vn bœuf : an crochen á vez ô diuillounat ouz bouzouc (lire : gouzouc) vn eugen. ●50b. Anguis senecta, vernatio, exuuiæ, spolium serpentis, vestis serpentis : la despoüille d'vn serpent : coz-crochen vn sarpant. ●68a. Acini tunica, folliculus : la cotte du grain : an crochennic á vez voar an greunen grenades. ●109a. Vestis, pellita, pellicea : vestement fourré de peau de renard ou d'autre beste, vne pelisse, vn pelisson : guiscamant fourret á crechin loarn, pe á vn loezn all bennac, vr pelissen foutinen. ●112b. Penula scortea, coriacea : brodes : mantell græt á crechinner, mantell græt á lezr. ●168b. Riscus : coffre couuert de peaux : coufr goloet á crechin. ●311b. Pellio : pelletier, fourreur : pellèter, an hiny á aus an crechin.

    (1659) SCger 90a. peau, tr. «croc'hen p. crec'hin.» ●(c.1680) NG 1696-1697. E crouhen dispennet / Draillet guet scourgerieu. ●(1688) DOctrinal 140/10. Adiu eta, adiu, va tat. / Mont à ra d'an tan gant hunat, / En Infern é vizin cernet, / Bemdez, bemnos, da veza losquet, / An drouc-speret am goall tretto, / Quicq ha croc'hen em dispenno. ●(1732) GReg 705a. Peau, tr. «Croc'hen. p. créc'hin, créc'hen. ur c'hroc'hen. Van[netois] crouheen. ur ourheen.» ●(1744) L'Arm 274a. Peau, tr. «Crohenn.. neu : Crouhenn.. neu, m. à Vannes, f. à Pontivy.» ●(1774) AC 24. an drouc-livadur ep quen eus ar c'hrohen, tr. «la simple lividité de la peau.»

    (1839) BEScrom 274. ou discoué e oé goleit guet ur grohen gavre. ●(1889) SFA 109. al lorgnez a iea kuit, hag, enn he leac'h, e teue eur c'hroc'henn iac'h ha flamm. ●(1894) BUZmornik 236. abalamour m'eo du o c'hroc'henn.

    (1907) VBFV.fb 74a. peau, tr. «krohen, f. (pl. neu, kourhad, kerhad).»

    (2) Kaout kroc'hen berr : avoir la peau tendre.

    (1962) TDBP II 44. Ar vugale o-devez krohen berr, tr. «les enfants ont la peau courte (ici : tendre.)»

    (3) Kroc'hen glas : peau non tannée, peau verte.

    (1876) TDE.BF 380. Kroc'hen-glaz, tr. «s. m. Peau d'animal avec les poils, peau non tannée.»

    (4) Peau des animaux avec poils.

    (c. 1501) Lv 234/100. crohen danuat gl. uellis aries.

    (1884) BUR i 24. En dro d’he ziou-har (...) gant koreenno gamacho en kroc’hen ki.

    (1906) KPSA 28. eur vantel kroc'hen lapined en tu eneb.

    (5) par méton. Corps.

    (17--) FG II 64. mar gelfé Skosart lakat he bao war va c'hroc'hen.

    (6) (cuisine) Dre o c'hroc'hen : (pommes de terre) en robe des champs.

    (1979) PLVB 63. ar patatez dre o c'hroc'hen.

    (7) Coquille (de noix).

    (1633) Nom 69a-b. Culleola : escorce verde à l'entour de la noix : an crochen pe plusquen glas á vez voar dro'n craoüen.

    (8) Écorce.

    (1633) Nom 97b. Cortex : escorce : crochen, pe plusquen.

    (1838) OVD 81. mar cavant ur huen benac, ind hum laque de scrihue ar er grouhen un dra-benac. ●(1849) LLB 967. étré koed ha krohen.

    (9) Épluchures de pommes-de-terre cuites, de fruits (poires, pommes, etc).

    (1962) EGRH I 37. Evit an avaloù-douar karzhienn pa vezont « kignet » ha kroc’hen pa vezont poazhet hep o c’hignat ; evit per, avaloù, h.a. kroc’hen.

    (10) Membrane.

    (1633) Nom 97b. Liber : escorce, interieure d'arbre : an crochen nessaff dan guezen.

    (11) (marine) Coque.

    (1960) GOGO 210. (Kerlouan, Brignogan) La coque du bateau est appelée ar grōhen (ar c'hroc'hen).

    II. (insulte) Putain.

    (1958) BLBR 108/6. Nann, 'velkent krohenn a zo ahanoh !

    III. Loc. interj.

    (1) Kroc'hen ma c'hazh ! =

    (1964) KTMR 16. Krohen va haz, te a zo eun ibill avad. ●(1970) BHAF 152. Ha neuze, krohenn ma haz, Breiz d'ar Vretoned ! ●(1972) LLMM 150/36. Kroc'hen ma c'hazh, emon-me, piv a skriv din eus ken pell ?

    (2) Dampret e vo kroc'hen ma c'hazh ! =

    (1964) LLMM 107/420. Dampret e vo kroc'hen ma c'hazh ! Chas hudur divergont ! Staoterien villiget !

    (3) Daonet e vo kroc'hen ma c'hazh ! =

    (1942) SAV 25/17. Daonet 'vo kroc'hen va c'haz ! N'in ket da 'n em stlabezi dirazi war va daoulin da c'houlenn pardon, nann mar karan.

    (4) Daonet e vo kroc'hen ma ene ! =

    (1930-1931) ADBr tome 39/477 (Émile Ernault, T). daonet’vou kroc’hen ma ine ! tr. « la peau de mon âme sera damnée ! ». ●(1949) LLMM 17/22. Daonet e vo kroc’hen va ene, kannañ a rin e roched da Erwan. ●(1965) KATR 11. Malloztouen a zo ahanout, serri a ri da houg, daonet e vo krohenn ma ine...

    (5) Kroc'hen mil ma reoù ! =

    (1970) BHAF 97. n'o-deus nemed mont en douar, evel an oll gristenien, krohenn mil ma reou...» ●312. Amzer az po evelse da brederia ha diouz ma ri e kavi, krohenn mil ma reou.

    (6) Kroc'hen ar bleiz ! =

    (1921) FHAB Ebrel 95. Mes, kroc'hen ar bleiz ! setu e benn o tont da veza ken tenval hag eur goumoulen. Petra zo 'ta ?

    (7) Kroc'hen kurunou ma ene ! =

    (1924) BILZbubr 46/1091. Kroc'hen kurunou va ene !... Setu da c'hopr, blaz kig gedon ! blaz ar wialenn ! foreant !

    (8) Kroc'hen kurunoù ! =

    (1924) BILZbubr 43-44/1029. Kroc'hen kurunou ! Eur pôtr ral Bilzig pa lavaran d'ec'h ! ●(1924) BILZbubr 45/1068. Ac'hanta 'ta, pôtr, tiet out ! Kroc'hen kurunou !... ●(1924) BILZbubr 46/1090. Diwall, mar kerez, rak mar tapan ac'hanout !... Kroc'hen kurunou ! ya ! ya ! mar tapan ac'hanout !

    (9) War kroc’hen ma gwreg hag hini ma bugale ! =

    (1979) LJDR 37. ou juraient «War krohenn ma gwreg hag hini ma bugale» (sur la peau de ma femme et sur celle de mes enfants).

    IV.

    (1) Bezañ e kroc'hen ub. : être à la place de qqun.

    (1919) BUBR 9/236. Ha koulskoude mar timezan d’eur brinsez, setu me e kroc’hen eur prins ive, ha c’hwitel-gamm ! pa vezin-me prins, me oar piou a zebro gwelloc’h frikou, ya-da ! ●(1924) GEVR 74 (L) G. ar Prat. N'eo ket me a garfe beza en e groc'hen ! ●(1933) DIHU 266/300 (G) L. Herrieu. Deu groèdur pear blé benak, e dremen étal er fenestr én ur gañnal a bouiz ou fen. Me garehè bout én ou hrohen.

    (2) Mont er-maez ag e groc'hen : sortir de ses gonds.

    (1939) DIHU 332/223 (G) A. Alan. A pe gleu Surkouf en doéré, éh a er méz ag é grohen !

    (3) Ober kozh kroc'hen : vivre vieux.

    (1924) LZBT Mezheven 17 (T). mes kredi 'ran ne rin-me ket ive a goz-kroc'hen. ●(1962) TDBP II 293 (T). Fañch, 'm-eus aon, na vo ket koz krohen, tr. J. Gros «ce François-là, je crois bien, ne sera (fera) pas de vieille peau (ne vivra pas vieux).» ●(1978) PBPP 2.2/315 (T-Plougouskant). Ne ray ket kozh kroc'hen, tr. J. le Du «il ne fera pas de vieux os /lit. de vielle peau/»

    (4) Bezañ tost e groc'henn d'e gein : être très pingre.

    (1970) BHAF 347 (T) E. ar Barzhig. Deut e oa neuze da Landreger gand eur vaouez war an oad, heg ha kazuz awalh, he hrohenn tost d'he hein ha kraz-kraz he reor.

    (5) Bezañ stag e groc'hen ouzh e gein : être très pingre.

    (1732) GReg 619b. Mesqin, ine, tr. G. Rostrenenn «Burlesquement on dit : stag e groc'hen oud e guein

    (1877) FHB (3e série) 18/147a (L) *Mik an Dourdu. Mari Varvek, ententit mad, ne ket stag he c'hroc'hen oc'h he c'hein. ●(1890) MOA 132 (L). Avare, tr. J. Moal «stag he groc'henn oc'h he gein

    (1909) KTLR 143 (L) K. Jezegou. Mez, evel ma ve lavaret avechou, stag, avad, oa he c'hroc'hen deuz he c'hein. ●(1910) RVUm 276 (Gu). Henneh e zou staget é grohen doh é gein, tr. P. ar Gow «Celui-là a sa peau collée à son dos.» ●(1923) KNOL 15 (L) K. Jezegou. Eun den pividik ar Riwig-ze. Mes stag e groc'hen ouz e gein, e giz ma ve lavaret. ●(1925) FHAB Mezheven 222 (K) L. Nihuellou. Ema ker paour an traou ha tre ken stag ive / Ar c'hroc'hen ouz o c'hein... ●(1931) VALL 50. Très avaricieux, tr. F. Vallée «stag e groc'hen ouz e gein.» ●(1934) PONT 94 (L) K. Jezegou. Hennez a lavaret a zo stag e groc'hen deus e gein ! ●(1954) VAZA 76 (T) *Jarl Priel. Un den mat ar stal gantañ, ha ne oa ket stag e groc'hen ouzh e gein. ●(1978) PBPP 2.2/287 (T-Plougouskant). Ar re-seoù eo stag o c'hroc'hen ouzh o c'hein, tr. J. le Du «ils sont radins /lit. ils ont la peau attachée au dos/»

    (6) Sachañ e groc'hen gantañ : se tirer d’une mauvaise posture/situation.

    (1929) EMPA 13 (T) *Paotr Juluen. E noz-ze, bepret, ar re o doa tapet douari, e oa kouezet o meud en o dorn... ya, ar re o doa gallet sacha o c'hroc'hen ganto, rak... P'o doa gallet 'n em gonta, eur vag, siouaz, a oa chomet e dilerc'h.

    (7) Mont e groc'hen war devaat :

    (1955) VBRU 10 (T) *Jarl Priel. Hogen dre c'hwitañ war va zaol ez ae a-dammoù va c'hroc'hen war devaat.

    (8) Bezañ start ar c'hroc'hen war ub. : être pingre, avare. Cf. avoir la peau dure ?

    (1958) BRUD 5/60 P.-J. Helias. Boulien hurun an tanfoeltr, hemañ eo stard e grohenn warnañ.

    (9) Frotañ kroc'hen ub. : se battre avec qqun.

    (1850) MOY 247 A.-M. Ledan. Ha me ho sicouro da frotta o c'hroc'hen.

    (10) Lardañ kroc'hen ub. : se battre avec/rosser qqun.

    (1866) BOM 38. Ar c’haner koz, Luk Totoro, / A vlej vel eur c’hole taro, / Emberr e walc’ho he gorzen, / Fand a lardo c’hweg he groc’hen, tr. «Le vieux chantre, Luc Totoro, beugle comme un vrai taureau ; ce soir il arrosera son gosier, et Françoise, sa ménagère, lui graisserai la peau.»

    (11) Rous evel kroc'hen ur c'hwil : voir c'hwil.

    (12) Lazhañ laou evit gwerzhañ o c'hroc'hen : voir laou.

    (13) Kaout kig pe groc'hen eus un afer : voir kig.

    (14) Bezañ debron en e groc’hen : voir debron.

  • kroc'hen-digroc'hen
    kroc'hen-digroc'hen

    stn. (Pommes de terre) en robe des champs.

    (1957) BLBR 97/14. patatez krohenn-digrohenn ha lêz tourgouilh. ●(1958) BRUD 4/36. patatez krohen digrohen gant lêz tourgouilh...

  • kroc'hen-lagad
    kroc'hen-lagad

    m. (anatomie) Paupière.

    (c. 1501) Lv 232/11. crohen an lagat gl. Palpebra.

    (1732) GReg 704b. Paupiere, tr. «Croc'henn an lagad

    (1821) GON 120b. Kroc'hen-al-lagad, s. m., tr. «Paupière.»

  • kroc'henad
    kroc'henad

    m. –où Raclée.

    (1940) SAV 18/78. Hag int rei d'ezañ eur c'hroc'hennad evel n'en doa bet biskoaz.

  • kroc'henañ
    kroc'henañ

    voir kroc'heniñ

  • kroc'henek / kroc'hennek
    kroc'henek / kroc'hennek

    adj.

    (1) Membraneux.

    (1732) GReg 612b. Membraneux, euse, qui est de la nature membraneuse, tr. «croc'hennecq.» ●Partie membraneuse, tr. «Queffren croc'hennecq

    (2) Qui a la peau épaisse.

    (1821) GON 120b. Kroc'hennek, adj., tr. «Qui a une peau forte, épaisse.»

  • kroc'henenn
    kroc'henenn

    f. –où Membrane.

    (1732) GReg 612b. Membrane, envelope des chairs, tr. «Croc'henenn. p. croc'henennou

    (1821) GON 120b. Kroc'hénen, s. f., tr. «Membrane, partie mince, déliée, servant d'enveloppe à différentes parties du corps de l'animal. Pl. kroc'hénennou.» ●(1876) TDE.BF 380a. Kroc'henenn, s. f., tr. «Membrane ; pl. ou

  • kroc'henennek
    kroc'henennek

    adj. Membraneux.

    (1821) GON 120b. Kroc'hénennek, adj., tr. «Membraneux, qui participe de la membrane. Qui appartient à la membrane.» ●(1876) TDE.BF 380a. Kroc'henennek, adj., tr. «Membraneux.»

  • kroc'henerezh
    kroc'henerezh

    m. Cicatrisation.

    (1931) VALL 123a. Cicatrisation, tr. «kroc'henerez m.»

  • kroc'henet
    kroc'henet

    adj.

    (1) [suivi d'un adj.] Qui a une peau rude, douce, etc.

    (1838) CGK 24. Coucoude e voan plac'h terrub, degaget, croc'henet caër. ●(1857) HTB 104. eur visaj douz ha genedet, kroc'henet ha livet kaër.

    (1944) DGBD 59. an dud kroc'henet sklaer. ●(1958) BLBR 109/5. etre o bizied krohenet rust ha kaled.

    (2) Cicatrisé.

    (1931) VALL 123a. Cicatrisé, tr. «kroc'henet

  • kroc'heniñ / kroc'henañ / kroc'hennañ
    kroc'heniñ / kroc'henañ / kroc'hennañ

    v. intr. Se cicatriser.

    (1919) DBFVsup 43b. krohennein, v., tr. «se couvrir de peau, se cicatriser.» ●(1931) VALL 123a. se cicatriser, tr. «kroc'heni.» ●(1934) BRUS 50. Cicatriser – se, tr. «krohennein.» ●(1962) EGRH I 47. kroc’hen(n)añ v., tr. « se garnir de peau (blessure…). »

  • kroc'hennañ
    kroc'hennañ

    voir kroc'heniñ

  • kroc'hennek
    kroc'hennek

    voir kroc'henek

  • kroc'henus
    kroc'henus

    adj. Cicatrisant.

    (1931) VALL 123a. Cicatrisant, tr. «kroc'henus

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...