Recherche '"kuilhañ"...' : 2 mots trouvés
Page 1 : de kuilhan-1 (1) à kuilhan-kuilhin-2 (2) :- kuilhañ .1
- kuilhañ / kuilhiñ .2kuilhañ / kuilhiñ .2
v.
I. V. tr. d.
(1) Raccourcir.
●(1732) GReg 9a. Accourcir, resserrer, tr. «Cüilha. pr. et.» ●440a. Froncer, faire des plis avec l'éguille, tr. «cuilha. pr. cuilhet.»
●(1931) VALL 6a. Accourcir resserer, tr. «kuilha.»
(2) (marine) Lover, gléner, rouer.
●(1909) BROU 220. (Eusa) Kúilla, tr. «Se dit d'abord pour : enrouler une corde sur elle-même.» ●(1919) DBFVsup 44b. kuillein, v., tr. «à Gr[oix] lover (une amarre).» ●(1944) GWAL 165/314. (Ar Gelveneg) Kuilhañ a zo dastum al linennoù ouzh o rollañ : «kemer da banter, ha kuilh da linenn». ●(1977) PBDZ 264. (Douarnenez) ar re-se a guilhe dit o sen war o brec'h, tr. «ils te lovaient leur seine sur leur bras.»
(3) (pêche) Ferrer.
●(1944) GWAL 165/314. (Ar Gelveneg) A-wechoù e talv kement ha klaviñ ar pesked : «'mañ kuilhet ganin !»
II. V. intr.
(1) Kuilhañ war-dro ub. : entourer qqn.
●(1866) FHB 61/67b. pa zea d'an oferen e teue oll vugale ar bourg da guilla var he dro.
(2) Se rider, se ratatiner.
●(1919) DBFVsup 44b. kuillein, v., tr. «se rider, se ratatiner.»
III. V. pron. réfl. (en plt d'un serpent, d'une corde, etc.) En em guilhañ : se lover.
●(1972) SKVT I 43. Hag evel ur sarpant, eeun-hag-eeun, ez en em guilhe en he bern.