Recherche '"kuitañ"...' : 3 mots trouvés

Page 1 : de kuitan (1) à kuitansin (3) :

• kuitañ
  kuitañ

  v. tr. d.

  (1) Quitter, fuir.

  ●(1621) Mc 42. eo ret cuitaff an occasion se.

  (2) Rendre quitte.

  ●(1732) GReg 17b. Affranchir, rendre franc & libre, exempter de quelque engagement, tr. «Quyta. pr. quytet. quytât. pr. quyteët.»

• kuitañs
  kuitañs

  f. –où (droit)

  (1) Quittance.

  ●(1612) Cnf 47b. quittanczou, cedulennou, lizerou. ●(1633) Nom 6b. Apocha, acceptilacio : vne quittance : vn cuittançc.

  ●(1659) SCger 100a. quittance, tr. «quittancç.» ●(1732) GReg 774a. Quittance, tr. «Quytançz. p. quytançzou.» ●(1790) MG 219. ind e guemér ur gùittance guet er-ré e douche er somm.

  ●(1911) BUAZperrot 333. Paeet en devoa, dirak testou, nemed n'en devoa kuitans ebed. ●(1914) DFBP 269a. quittance, tr. «Kuitans.»

  (2) Kaout kuitañs digant ub. =

  ●(1915) HBPR 126. ne ellomp rei arc'hant d'hezo nemet kuitans hon defe digant eur zuperiorez.

  (3) =

  ●(1857) HTB 7. kemer digantan kouitas da zigas d'in.

  (4) Tennañ kuitañs : retirer quittance.

  ●(1942) SAV 23/64. Deuet e oa da sevel arc’hant (rembourser une créance) ha da dennañ kuitañs (retirer quittance).

• kuitañsiñ
  kuitañsiñ

  v. tr. d. Quittancer.

  ●(1914) DFBP 269a. quittancer, tr. «Kuitansi.»