Recherche '"kuruniñ"...' : 2 mots trouvés

Page 1 : de kurunin-1 (1) à kurunin-kurunal-2 (2) :

• kuruniñ .1
  kuruniñ .1

  v. tr. d. Couronner.

  ●(1621) Mc 110. ha ma curunsoch hoz mam biniguet.

  ●(1659) SCger 33b. couronner, tr. «curuni.» ●140a. curuni, tr. «couronner.» ●(1732) GReg 225b. Couronner, tr. «Curuni. pr. curunet. Van[netois] curuneiñ. pr. et. Treg[or] curuniñ.»

  ●(1844) DMB 26. eid er hurunein. ●(1894) BUZmornik 562. ann tri ferson adorabl euz ann Dreinded he c'hurunaz.

  ●(1910) MBJL 84. an de ma vent kurunet. ●(1911) BUAZperrot 670. ouz he c'huruni rouanez an nenv hag an douar. ●(1914) DFBP 69b. couronner, tr. «Kuruni.» ●(1931) VALL 164b. Couronner, tr. «kuruni.»

• kuruniñ / kurunal .2
  kuruniñ / kurunal .2

  v.

  (1) V. impers. Tonner.

  ●(c.1718) CHal.ms iv. Il tonne, tr. «gurunein a ra, ober ara gurun.» ●(1732) GReg 928b. il tonnera, tr. «curuni a rayo.» ●(1744) L'Arm 383b. Tonner, tr. «Gurunein.»

  ●(1876) TDE.BF 384a. Kuruni, verbe impers., tr. «tonner.»

  ●(1939) RIBA 46. luskein e hrè gurunein.

  (2) V. intr. Kuruniñ war ub. : grogner, maugréer contre qqn.

  ●(1912) MMKE 165. Ne ra nemet gurunal war ar paour kez Fanch Kouer.