Recherche 'latenn...' : 5 mots trouvés

Page 1 : de latenn (1) à latennin (5) :

• latenn
  latenn

  f. –où

  (1) Langue (organe).

  ●(1575) M 182. Hoguen an maru tizmat, á diber da latenn, tr. «Mais la mort te coupe vite le sifflet.»

  ●(1885) ARN 36. Langue. – Br. : Teod. Arg[ot] : Laten.

  ●(1909) BLYA 15. Kaer hon dije mala, kas en dro hon laten, / N'hallemp ket en eun de dibuni hon c'huden. ●(1918) LZBt Mae 16. al latenno a ia en dro. ●(1920) KZVr 357 - 04/01/20. latenn, tr. «bonne langue.» ●(1924) ZAMA 90. da zic'hourda he latenn. ●178. ar merc'hed (...) eo e kerze ar gwasa o latenn en-dro ! ●(1925) LZBt Meurzh 14. Ar c'helo a lakas al latennou da vont e dro.

  (2) Langage.

  ●(1575) M 248. han pompat á laten, tr. «et la vanité de langage.»

  (3) Passerelle.

  ●(1732) GReg 738b. Petit pont de bois, arbre équari sur lequel on passe un ruisseau, tr. «latenn. p. latennou.»

  ●(1957) AMAH 82. chom a ris e traoñ al latenn keit ha ma pignent drezi.

  (4) Levier.

  ●(1934) BRUS 275. Un levier, tr. «ul laten.»

• latennañ
  latennañ

  voir latennat

• latennat / latenniñ / latennañ
  latennat / latenniñ / latennañ

  v. intr. Parler, bavarder sans arrêt.

  ●(1885) ARN 35. Bavarder. – Br. Marvaill. Arg[ot] : Latenni.

  ●(1924) LZBt Mezheven 12. Ar gwrage koz (...) boazet da latenni. ●(1931) VALL 61b. Bavarder, tr. «latenna(t).» ●(1982) TKRH 172. mont da latenniñ gant Soez-Kozh.

• latennet
  latennet

  adj. Latennet mat : qui a la langue bien pendue.

  ●(1885) ARN 35. Eur vaouez latennet mad, une femme qui a la langue bien pendue.

  ●(1936) BREI 449/1b. Diou vihan eveek, latennet mat…

• latenniñ
  latenniñ

  voir latennat