Recherche 'lavarer...' : 2 mots trouvés

Page 1 : de lavarer-lavarour (1) à lavarerezh (2) :

• lavarer / lavarour
  lavarer / lavarour

  m. –ion

  (1) Diseur, parleur.

  ●(1744) L'Arm 135b. Le diseur a son entente, tr. «El larourr enn-dèss é antante.»

  ●(1878) SVE 27. Gwell eo eun oberer / Evit kant lavarer.

  ●(1905) IMJK 165. Rak ol er larerion-sé nen dint ind-memb nitra. ●(1906) HIVL 99. ur lareréz sorhenneu ! ●(1907) BSPD II 198. ur larour ha divizour kaer.

  (2) Discoureur.

  ●(1732) GReg 292b. Discoureur, tr. «Van[netois] lavarour. p. yon, yan.»

  (3) Lavarer/Lavarerez kaer : celui ou celle qui aime bien parler, raconter.

  ●(1942) DHKN 71. Goude bout chomet un herrad mat de zeviz… éh a el larour-kaer d’obér é dro jiboès. ●(1980) LIMO 02 août. ur vouéz koupabl, labourerez spleitabl hag ur larerez-kaer.

• lavarerezh
  lavarerezh

  m.

  (1) Action de dire.

  ●(1857) LVH 175. el larereah ag er Rosær ean-memb.

  ●(1931) VALL 220b. action de dire, tr. «lavarerez, V[annetais] lavarere(a)h m.» ●(1942) DHKN 70. Hag épad men dint doh taol, é tro el larereh ar er péh e hel plijout d’er verh ha d’er vam.

  (2) Dire(s).

  ●(1866) FHB 78/201b. Mes petra da zonjal eus al lavarerez hag an dislavarerez-ze ? ●(1870) FHB 265/26a. Neuze en em lakeont da c'hragouillat en dra ellont, hag ec'h encantont mil lavarerez.