Résultat de la recherche

Recherche '"lec'hi"...' : 20 mots trouvés

Page 1 : de lec_hi (1) à lec_hiou (20) :

lec'hi
lec'hi
m.
(1) Mucilage.
●(1896) GMB 360. léc'hi mucilage, matière gluante, en pet[it] tréc[orois].
(2) Mucosités.
●(1938) WDAP 2/124. (Pleiben) Kalz lec'hi a zeuas eus ar vuoc'h araok ma voe halet.
lec'hiadur
lec'hiadur
m. Emplacement, Position.
●(1927) GERI.Ern 345. lec'hiadur m., tr. «position, emplacement.» ●(1931) VALL 251b. Emplacement, tr. «lec'hiadur m.»
lec'hiañ
lec'hiañ
v.

(1) V. tr. d. Placer, mettre.

●(1821) GON 303b. Lec'hia (2 syll. lé-c'hia), v. a., tr. «Placer. Mettre. Poser.» ●Pé leac'h é hellin-mé hé léc'hia ? tr. «Où pourrai-je le placer.» ●(1876) TDE.BF 394b. Lec'hia, v. a., tr. «Non usité. Ce verbe, qui dérive de lec'h, lieu, a dû signifier placer, mettre.»

●(1927) GERI.Ern 345. lec'hia, tr. «placer, mettre, poser.»

(2) V. intr. S'établir (dans un endroit).

●(1920) MVRO 36/1b. gallout a reer kredi e teuas ar Gelted da lec'hia er broiou-man tost da dri mil bloaz a zo.
lec'hid .1
lec'hid .1
coll. (botanique) Zostères Zostera marina.

●(1968) NOGO 212. Zostera marina. Fr. zostères. lehid, «vase» (?).
lec'hid .2
lec'hid .2
m.

(1) Vase, limon.

●(c.1656) HYZH 306-307, 2021, p. 47] (2 exemplaires connus : BNF LK7-558 & Rés. 8-LK7-558).">VEach 145. Neusé souden euel mauoé gouestlet é cõmanças da digueri é daou lagat entre diou breach é mam desolet, hac ho fermas adarré ; Goudé mauoé goalc'het gant dour clouar ha lousaou mat, é vomissas muy euit leiz vr scudell bras á dour hoauez leün à lichit, á stloac, hac à teil munut, heuelep mauoé incomodet á het vn nebeüt deizyou, hoguen quer buan é recouras è iec'het, hac ezema brema é buez hac en oat á tric'huec'h bloaz, è contantamãt bras de tud. ●(1732) GReg 949b. Vase, ou, vaze, limon, bourbe, tr. «Leac'hyd. léc'hyd. Van[netois] léhyd.» ●(1744) L'Arm 396a. Vase (…) Bourbe, tr. «Léhétt.» ●(1792) HS 75. el léhèt hac er sable.

●(1870) FHB 274/97a. a douez al lec'hit fleriuz. ●(1876) TDE.BF 394b. Lec'hid, s. m., tr. «Limon, sédiment, terre boueuse.»

●(1931) VALL 203a. Dépôt limoneux surtout, tr. «lec'hid m.» ●(1932) ALMA 100. e kreiz al liboud hag al lec'hid. ●(1984) HYZH 154-155/71. Lac'hit yoa maread ivez...

(2) Lie.

●(1849) LLB 1398. el lehed dûan.

●(1907) KANngalon Genver 300. Ar ster, ruz an dour en-hi, ha karget a lec'hed druz. ●(1928) LEAN 55. Hag eva a c'helli ar c'halir beteg al lec'hid ?

(3) par ext. Lave.

●(1906) KANngalon Eost 178. lec'hit bero dizlounket gant ar menez Vezuv. ●pemp ster lec'hit intanet a iea varzu kear.

(4) péjor. Martolod lec'hid : pêcheur côtier.

●(1957) ADBr lxiv 4/469. (An Ospital-Kammfroud) Lèhid : n. m. (...) A donné naissance aux deux synonymes lèhider (pl. : ien) et martolod-lèhid (pl. martoloded-lèhid) qui servent à désigner un pêcheur de la côte (surtout dans la rade de Brest). À ces deux noms teintés de nuance péjorative s'oppose celui de martolod-servij (marin de la Marine Nationale) auquel s'attache beaucoup plus de considération.
lec'hidañ
lec'hidañ
v. tr. d. Envaser.
●(1914) DFBP 122b. envaser, tr. «Lec'hida.»
lec'hideg
lec'hideg
f. –i Vasière.

(1) Vasière.

●(c.1718) CHal.ms iv. vase de la mer, tr. «leidec ou leindec, p. leidegui Lihid.» ●(1732) GReg 949b. Lieu plein de vase, une vaziere, tr. «Lèc'hydecg. p. lèc'hydegou. Van[netois] léydecg. p. léydegui.» ●(1744) L'Arm 396a. Vase (…) Bourbe (…) Lieu, tr. «Léhédêc.»

(2) fig.

●(1931) DIHU 245/354 (Iwan an Diberder). Es é guélet é ma Roparz Hémon e klah lakat aùél neùé de huéhein ar lehidegi e zo.
lec'hidek
lec'hidek
adj. Vaseux.
●(1851) QLG 10. An douarou priec pé douarou cré a vezont cavet peur liessa er stanquennou tost dar brechiou moor pé steriou lec'hidec. ●(1876) TDE.BF 394b. Lec'hidek, adj., tr. «Limoneux, plein de limon par sédiments ou dépôts.»
●(1943) FHAB Mezheven 308. Lec'hidek ha broennek.
lec'hidenn
lec'hidenn
f. –où
(1) Vasière.
●(1834) SIM 178. ul lic'hiden noazus bras d'ar yec'hed.
●(1957) ADBr lxiv 4/470. (An Ospital-Kammfroud) Lèhidenn Vasière : mond da besketa kraon-mor (des praires) war lèhidenn Landevenneg.
(2) Dépôt limoneux.
●(1931) VALL 203a. Dépôt limoneux surtout, tr. «lec'hidenn f.» ●(1957) ADBr lxiv 4/470. (An Ospital-Kammfroud) Lèhidenn : n. f. Dépot limoneux, ou gluant : pa flast(r)er eun al'douar brein etre an daouarn, e chom eul lèhidenn stag doh ar bezied.
(3) Lie.
●(1931) VALL 203a. Lie, tr. «lec'hidenn f.»
(4) sens fig. (en plt de qqn) Ul lec'hidenn a zen : homme de la lie du peuple.
●(1907) AVKA 304. Bea oa neuze er prizon ur lec'hiden a den fall.
lec'hidennañ
lec'hidennañ
v. intr. (en plt de légumes, de fruits) Être en état de putréfaction avancée.
●(1957) ADBr lxiv 4/471. (An Ospital-Kammfroud) Limouzenni : v. – Prendre l'aspect gluant et répugnant d'un légume (betterave, carotte, chou) en état de putréfaction avancée : diwar gouel Yann, ar petarabez koz a deu buan da limouzenni ha da lèhidenna.
lec'hidennek
lec'hidennek
adj. Qui a un dépôt limoneux.
●(1931) VALL 203a. qui a un dépôt ainsi [limoneux], tr. «lec'hidennek.»
lec'hidennet
lec'hidennet
adj. Recouvert d'une substance gluante.
●(1906-1907) EVENnot 19. (Kemperven) Ar c'hik a ve bet eur pennad en dour-ili a deu da vean lec'hidennet, tr. «eau et saumure.»
lec'hider
lec'hider
m. –ion péjor. Pêcheur côtier.
●(1957) ADBr lxiv 4/469. (An Ospital-Kammfroud) Lèhid : n. m. (...) A donné naissance deux synonymes lèhider (pl. : ien) et martolod-lèhid (pl. martoloded-lèhid) qui servent à désigner un pêcheur de la côte (surtout dans la rade de Brest). À ces deux noms teintés de nuance péjorative s'oppose celui de martolod-servij (marin de la Marine Nationale) auquel s'attache beaucoup plus de considération.
lec'hidus
lec'hidus
adj. =
●(1866) LZBt Gwengolo 179. Ster lic'hiduz.
●(1925) BILZ 131. an trêz lec'hidus.
lec'hienn .1
lec'hienn .1
f. –où Mucosité.
●(1938) WDAP 2/124. Lec'hîenn. An hevelep ger eo ha «mucosité» e galleg.
lec'hienn .2
lec'hienn .2
f. –où
(1) Lieu déterminé.
●(1927) GERI.Ern 345. lec'hienn f., tr. «lieu déterminé.»
(2) [au plur.] E lec'hiennoù : en certains endroits.
●(1867) FHB 118/112b. An edou en em glemer anezho e lec'hiennou. ●(1868) FHB 165/66a. E lec'hiennou e tiscarer ar c'hroaziou. ●(1874) FHB 490/159a. An hent da vont di a ia a hed ar ster hag a zo striz e lec'hiennou.
●(1907) BOBL 08 juin 141/1b. Ar chatallerez a zo dister en leac'hchennou rag neuz ket a voued. ●(1915) HBPR 142. Ar veleien vad, e leac'hennou, ne ellent mui beva.
lec'hiennek
lec'hiennek
adj. Local.

●(1931) VALL 430a. Local, tr. «lec'hiennek f.»
lec'hiet
lec'hiet
adj.

(1) Corrompu.

●(1868) FHB 161/35b. Eur galoun lec'hiet pe breinet so douguet anezhi he unan d'en em zizober euz a ieo ar relijion.

(2) Bugel lec'hiet : enfant supposé.

●(1839) BBZ I 26 [titre]. Ar vugel laec’hiet, tr. « L’enfant supposé » ●(1845) BBZ II 50 [titre]. Ar bugel laec’hiet, tr. « L’enfant supposé »

●(1931) VALL 716b. (enfant) supposé, tr. «lec'hiet (Barz.-B.).»
lec'hiñ / lec'hañ
lec'hiñ / lec'hañ
v. tr. d. Remboîter (un os démi).
●(1732) GReg 799b. Remboeter, remettre un os disloqué da sa boëte naturelle, tr. «lec'ha ou lec'hi, an esqern dislec'het, ou, dilec'het. Van[netois] leheiñ an esqern.»
●(1927) GERI.Ern 345. lec'hein V[annetais], tr. «remettre en place (un os démis).»
lec'hioù
lec'hioù
plur. Toilettes.
●(1732) GReg 449b. Garderobe, privé, tr. «an lec'hyou.»