Recherche '"lec'hid"...' : 11 mots trouvés
Page 1 : de lechid-1 (1) à lec_hidus (11) :- lec'hid .1lec'hid .1
coll. (botanique) Zostères Zostera marina.
●(1968) NOGO 212. Zostera marina. Fr. zostères. lehid, «vase» (?).
- lec'hid .2lec'hid .2
m.
(1) Vase, limon.
●(c.1656) HYZH 306-307, 2021, p. 47] (2 exemplaires connus : BNF LK7-558 & Rés. 8-LK7-558).">VEach 145. Neusé souden euel mauoé gouestlet é cõmanças da digueri é daou lagat entre diou breach é mam desolet, hac ho fermas adarré ; Goudé mauoé goalc'het gant dour clouar ha lousaou mat, é vomissas muy euit leiz vr scudell bras á dour hoauez leün à lichit, á stloac, hac à teil munut, heuelep mauoé incomodet á het vn nebeüt deizyou, hoguen quer buan é recouras è iec'het, hac ezema brema é buez hac en oat á tric'huec'h bloaz, è contantamãt bras de tud. ●(1732) GReg 949b. Vase, ou, vaze, limon, bourbe, tr. «Leac'hyd. léc'hyd. Van[netois] léhyd.» ●(1744) L'Arm 396a. Vase (…) Bourbe, tr. «Léhétt.» ●(1792) HS 75. el léhèt hac er sable.
●(1870) FHB 274/97a. a douez al lec'hit fleriuz. ●(1876) TDE.BF 394b. Lec'hid, s. m., tr. «Limon, sédiment, terre boueuse.»
●(1931) VALL 203a. Dépôt limoneux surtout, tr. «lec'hid m.» ●(1932) ALMA 100. e kreiz al liboud hag al lec'hid. ●(1984) HYZH 154-155/71. Lac'hit yoa maread ivez...
(2) Lie.
●(1849) LLB 1398. el lehed dûan.
●(1907) KANngalon Genver 300. Ar ster, ruz an dour en-hi, ha karget a lec'hed druz. ●(1928) LEAN 55. Hag eva a c'helli ar c'halir beteg al lec'hid ?
(3) par ext. Lave.
●(1906) KANngalon Eost 178. lec'hit bero dizlounket gant ar menez Vezuv. ●pemp ster lec'hit intanet a iea varzu kear.
(4) péjor. Martolod lec'hid : pêcheur côtier.
●(1957) ADBr lxiv 4/469. (An Ospital-Kammfroud) Lèhid : n. m. (...) A donné naissance aux deux synonymes lèhider (pl. : ien) et martolod-lèhid (pl. martoloded-lèhid) qui servent à désigner un pêcheur de la côte (surtout dans la rade de Brest). À ces deux noms teintés de nuance péjorative s'oppose celui de martolod-servij (marin de la Marine Nationale) auquel s'attache beaucoup plus de considération.
- lec'hidañ
- lec'hideglec'hideg
f. –i Vasière.
(1) Vasière.
●(c.1718) CHal.ms iv. vase de la mer, tr. «leidec ou leindec, p. leidegui Lihid.» ●(1732) GReg 949b. Lieu plein de vase, une vaziere, tr. «Lèc'hydecg. p. lèc'hydegou. Van[netois] léydecg. p. léydegui.» ●(1744) L'Arm 396a. Vase (…) Bourbe (…) Lieu, tr. «Léhédêc.»
(2) fig.
●(1931) DIHU 245/354 (Iwan an Diberder). Es é guélet é ma Roparz Hémon e klah lakat aùél neùé de huéhein ar lehidegi e zo.
- lec'hidek
- lec'hidennlec'hidenn
f. –où
(1) Vasière.
●(1834) SIM 178. ul lic'hiden noazus bras d'ar yec'hed.
●(1957) ADBr lxiv 4/470. (An Ospital-Kammfroud) Lèhidenn Vasière : mond da besketa kraon-mor (des praires) war lèhidenn Landevenneg.
(2) Dépôt limoneux.
●(1931) VALL 203a. Dépôt limoneux surtout, tr. «lec'hidenn f.» ●(1957) ADBr lxiv 4/470. (An Ospital-Kammfroud) Lèhidenn : n. f. Dépot limoneux, ou gluant : pa flast(r)er eun al'douar brein etre an daouarn, e chom eul lèhidenn stag doh ar bezied.
(3) Lie.
●(1931) VALL 203a. Lie, tr. «lec'hidenn f.»
(4) sens fig. (en plt de qqn) Ul lec'hidenn a zen : homme de la lie du peuple.
●(1907) AVKA 304. Bea oa neuze er prizon ur lec'hiden a den fall.
- lec'hidennañlec'hidennañ
v. intr. (en plt de légumes, de fruits) Être en état de putréfaction avancée.
●(1957) ADBr lxiv 4/471. (An Ospital-Kammfroud) Limouzenni : v. – Prendre l'aspect gluant et répugnant d'un légume (betterave, carotte, chou) en état de putréfaction avancée : diwar gouel Yann, ar petarabez koz a deu buan da limouzenni ha da lèhidenna.
- lec'hidenneklec'hidennek
adj. Qui a un dépôt limoneux.
●(1931) VALL 203a. qui a un dépôt ainsi [limoneux], tr. «lec'hidennek.»
- lec'hidennetlec'hidennet
adj. Recouvert d'une substance gluante.
●(1906-1907) EVENnot 19. (Kemperven) Ar c'hik a ve bet eur pennad en dour-ili a deu da vean lec'hidennet, tr. «eau et saumure.»
- lec'hiderlec'hider
m. –ion péjor. Pêcheur côtier.
●(1957) ADBr lxiv 4/469. (An Ospital-Kammfroud) Lèhid : n. m. (...) A donné naissance deux synonymes lèhider (pl. : ien) et martolod-lèhid (pl. martoloded-lèhid) qui servent à désigner un pêcheur de la côte (surtout dans la rade de Brest). À ces deux noms teintés de nuance péjorative s'oppose celui de martolod-servij (marin de la Marine Nationale) auquel s'attache beaucoup plus de considération.
- lec'hidus