Recherche '"loariañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de loarian (1) à loarian (1) :

• loariañ
  loariañ

  v.

  I. V. intr.

  A. (en plt de qqn)

  (1) Devenir fou, perdre l'esprit.

  ●(1908) PIGO II 123. Loarian 'reas ha tapout kentan mad a gavas dindan e zorn. ●(1919) BUBR 10/269. E-keit ha ma talc'h heman da loaria, ez eus unan all war e dremenvan.

  (2) Devenir lunatique.

  ●(1931) VALL 434b. devenir lunatique, tr. «loaria.» ●(1972) BRUD 41/30. Loariañ 'ra, vez lavaret euz eun den froudennuz, n'eo ket heb abeg…

  B. = (?).

  ●(1955) STBJ 166. e lakee sklêrijenn al loar an avalou-douar da vont glas pe da loaria.

  II. V. tr. d.

  (1) Loariañ e benn da ub. : troubler l'esprit de qqn.

  ●(1903) KZVr Du-Kerzu. Moged ar chopinadou en devoa loariet ho penn. (d'après KBSA 23).

  (2) Rendre lunatique.

  ●(1931) VALL 434b. rendre lunatique, tr. «loaria.»