Recherche '"loc'h"...' : 18 mots trouvés
Page 1 : de loch (1) à loc_hus (18) :- Loc'hLoc'h
hydronyme Al Loc’h : Le Loc (se jette dans le Morbihan ; source à Plaudren).
(1) Al Loc’h.
●(1907) DIHU 23/381. ar goéh el Lok, étal koed Lannvauz. ●(1910) ISBR 8. E monet ataù get en aud é kavér er stér Loh pé Alré hag e zineù ér Morbihan, tostik tra de stér Guéned. ●(1912) OBGO 287. én tu-ral de stér er Lok, ar zoar Gregam. ●(1914) ARVG Mae 80. Al Loc’h a gav ar mor en Alre. ●(1924) DIHU 160/154. ster er Lok, ar zoar Gregam. ●(1930) EBKE 54. Risklein e hra goustadik el Lok én ur flangen don ha stréh. ●(1941) DIHU 263. de gavet goah vras el Loh, doh banneu-deur er Bounneu.
(2) Stêr-an-Alre : voir stêr.
●(1930) DIHU 225/33. Met, na stér en Alré.
- loc'h .2loc'h .2
m. –où Levier.
●(1659) SCger 73a. leuier, tr. «loc’h houarn.» ●157b. loc’h, tr. «leuier.» ●(1732) GReg 81a. Barre, levier de métal, de bois, tr. «loc’h. p. loc’hyou, loc’hou.» ●(1744) L’Arm 26b. Barre, levier, tr. «Loh.. heu. m.» ●(1752) PEll 545. Loc’h, Levier, qui sert à lever ou mouvoir des piéces fort pesantes. ●(17--) TE 89. a bep tu é hoai orguenèlleu eur, é péré é passait loheu eur. ●91. deu loh coæd.
●(1876) TDE.BF 407b. Loc’h, s. f., tr. «Barre, levier ; pl. ou.»
●(1905) CDFi décembre (d’après KBSA 113). eul loc’h houarn. ●(1931) VALL 424a. Levier, tr. «loc’h m.» ●(1934) BRUS 275. Un levier, tr. «ul loh.»
- loc'h .3loc'h .3
m. & adv.
I. M.
A. Mouvement.
●(1872) ROU 92b. Mouvement, tr. «Loc'h.» ●Il ne fit qu'un petit mouvement, tr. «Ne reas nemet ur loc'hic.»
●(1931) VALL 484b. Mouvement, tr. «loc'h m.»
B. Lakaat loc'h e.
(1) Déplacer.
●(1907) FHAB Mae 81. Ar Geltet eo ho deus lakeat loc'h er mein bras. ●(1907) FHAB Gwengolo 199. lakât loc'h en traou.
(2) sens fig. Lancer, démarrer (un mouvement, etc.).
●(1950) KROB 26/6. anvet gant an aotrou 'n Eskob da lakaat loc'h en Emgleo ar Yaouankizou.
II. Loc. adv. War loc'h : en mouvement.
●(1911) BUAZperrot 676. Pa weljont ne oa mui den ebed var loc'h er c'hastel.
- loc'h .4loc'h .4
voir loc'hañ .1
- loc'h-loc'h
- loc'hadur
- loc'hañ .2loc'hañ .2
v. intr.
(1) Se coincer.
●(1974) SKVT III 129. bep tro, an draig divlot-se o loc'hañ, un disterañ, en e c'houzoug, a-raok diskenn en e stomok.
(2) S'arrêter.
●(1970) BHAF 226. ho pezit ar vadelez da loha e Glendaloc'h. ●372. Neuze e paouezas sardonenn ar heflusker hag e lohas al lestr.
(3) Loc'hañ war-lerc'h ub. =
●(1903) CDFi août-septembre. O tiskenn an hent kalet anvet bremañ hent ar Vered, e dreid brevet a loc'h war e lerc'h. (d'après KBSA 56). ●(1903) KZVr Du-Kerzu. O tremen dirak chapel ar Werc'hez e loc'has treid ar mezvier war e lerc'h, hag e voe ret d'ezañ chom eur frapad da ziskuiza. (d'après KBSA 20). ●(1904) KZVr C'hwevrer. Treuzi a ra eur c'hoad bras pa zeu ar c'housked d'ezañ, pa loc'h war e lerc'h e dreid skuiz-maro. (d'après KBSA 48). ●(1906) BOBL 30 mars 80/2f. hi a loc'he ouspenn an hanter war e lerc'h.
- loc'hañ / loc'hat / loc'h .1loc'hañ / loc'hat / loc'h .1
v.
I. V. tr.
A. V. tr. d.
(1) Faire bouger, remuer, déplacer.
●(1752) PEll 545. Loc'ha, Lever, soulever, mouvoir avec le levier.
●(1857) CBF 95. Lardit ar c'harr, rak gouigourat a ra ker gourt eo da loc'h, tr. «Graissez la charrette, car elle crie, tant elle est difficile à remuer.» ●(1867) MGK 33. Hevel oc'h eur c'hrubuill merien / O c'houezi, o termat evit loc'h eur blousen. ●(1894) BUZmornik 454. morse ne oue gellet he loc'ha ac'hano.
●(1926) FHAB Mae 194. arabad eo loc'hat ar viou epad an teir zizun ma chomo ar yar warno.
(2) Débusquer.
●(1920) FHAB C'hwevrer 265. loc'h an enebour eus e doullou.
B. V. tr. i. Loc'hañ gant : commencer (un travail).
●(1990) MARV II 23. (Plouider) ar person koz (…) a yoa o paouez loc'h gand e overenn.
II. V. intr.
(1) Bouger, se déplacer.
●(1752) PEll 545. En Léon on dit loc'hat a-ra, il s'élève, il se soulève, c'est-à-dire, il fait levé ou élévation.
●(1901) CKDF 16. loc'h a voe difennet. ●(1907) PERS 242. Epad an oferen e chomman heb loc'h.
(2) Loc'hañ a, eus : quitter (un endroit).
●(1870) MBR 328. Evid-oun-me ne loc'hinn ket euz va enezenn, tr. «Quant à moi, je ne bougerai pas de mon île.»
●(1911) BUAZperrot 132. ki ebed ne c'helle ober d'ezan loc'h ac'hano.
(3) Démarrer.
●(1950) KROB 26/6. Evel an holl emgleoiou, hemañ en deus bet ive poan o loc'hat.
III. V. pron. réfl. par erreur En em loc'hañ : bouger.
●(1907) KANngalon Mae 396. O klask en em loc'h.
- loc'hatloc'hat
voir loc'hañ .1
- loc'hata / loc'heta
- loc'hennat
- loc'herezh
- loc'het
- loc'hetaloc'heta
voir loc’hata
- loc'heta .1loc'heta .1
v. intr. (pêche) Pratiquer la pêche à pieds sur l’estran.
●(1752) PEll 545. Loc’heta, & logheta, sur les côtes de mer, dans le Bas-Léon, est lever et remuer les pierres du rivage de la mer, pour y prendre les menus poissons qui s'y cachent, quand la mer se retire. M. Roussel trouvoit aussi ce verbe (en son pays le Haut-Léon) au même sens.
●(1876) TDE.BF 407b. Loc’heta, v. n., tr. «Remuer et déplacer les pierres du rivage pour y chercher des poissons ou des coquillages. ●(1890) MOA 210b. Déplacer les pierres du rivage, pour y trouver du poisson, tr. «loc’heta.» ●(1896) GMB 595. loc’heta et lazetta, verbes qui expriment deux façon de pêcher.
●(1927) GERI.Ern 357. loc’heta, tr. « lever les pierres de la grève, pour prendre de petits poissons, etc. »
- loc'heta .2loc'heta .2
voir loc'hata
- loc'horrioùloc'horrioù
plur. Loc'horrioù ar bed : les mondanités. (?) cf. lorc'h (?).
●(1869) FHB 221/100b. List a gostez loc'horriou ar bed.
- loc'hus