Devri

Recherche '"loc'hañ"...' : 2 mots trouvés

Page 1 : de lochan-2 (1) à lochan-lochat-loch-1 (2) :
  • loc'hañ .2
    loc'hañ .2

    v. intr.

    (1) Se coincer.

    (1974) SKVT III 129. bep tro, an draig divlot-se o loc'hañ, un disterañ, en e c'houzoug, a-raok diskenn en e stomok.

    (2) S'arrêter.

    (1970) BHAF 226. ho pezit ar vadelez da loha e Glendaloc'h. ●372. Neuze e paouezas sardonenn ar heflusker hag e lohas al lestr.

    (3) Loc'hañ war-lerc'h ub. =

    (1903) CDFi août-septembre. O tiskenn an hent kalet anvet bremañ hent ar Vered, e dreid brevet a loc'h war e lerc'h. (d'après KBSA 56). ●(1903) KZVr Du-Kerzu. O tremen dirak chapel ar Werc'hez e loc'has treid ar mezvier war e lerc'h, hag e voe ret d'ezañ chom eur frapad da ziskuiza. (d'après KBSA 20). ●(1904) KZVr C'hwevrer. Treuzi a ra eur c'hoad bras pa zeu ar c'housked d'ezañ, pa loc'h war e lerc'h e dreid skuiz-maro. (d'après KBSA 48). ●(1906) BOBL 30 mars 80/2f. hi a loc'he ouspenn an hanter war e lerc'h.

  • loc'hañ / loc'hat / loc'h .1
    loc'hañ / loc'hat / loc'h .1

    v.

    I. V. tr.

    A. V. tr. d.

    (1) Faire bouger, remuer, déplacer.

    (1752) PEll 545. Loc'ha, Lever, soulever, mouvoir avec le levier.

    (1857) CBF 95. Lardit ar c'harr, rak gouigourat a ra ker gourt eo da loc'h, tr. «Graissez la charrette, car elle crie, tant elle est difficile à remuer.» ●(1867) MGK 33. Hevel oc'h eur c'hrubuill merien / O c'houezi, o termat evit loc'h eur blousen. ●(1894) BUZmornik 454. morse ne oue gellet he loc'ha ac'hano.

    (1926) FHAB Mae 194. arabad eo loc'hat ar viou epad an teir zizun ma chomo ar yar warno.

    (2) Débusquer.

    (1920) FHAB C'hwevrer 265. loc'h an enebour eus e doullou.

    B. V. tr. i. Loc'hañ gant : commencer (un travail).

    (1990) MARV II 23. (Plouider) ar person koz (…) a yoa o paouez loc'h gand e overenn.

    II. V. intr.

    (1) Bouger, se déplacer.

    (1752) PEll 545. En Léon on dit loc'hat a-ra, il s'élève, il se soulève, c'est-à-dire, il fait levé ou élévation.

    (1901) CKDF 16. loc'h a voe difennet. ●(1907) PERS 242. Epad an oferen e chomman heb loc'h.

    (2) Loc'hañ a, eus : quitter (un endroit).

    (1870) MBR 328. Evid-oun-me ne loc'hinn ket euz va enezenn, tr. «Quant à moi, je ne bougerai pas de mon île.»

    (1911) BUAZperrot 132. ki ebed ne c'helle ober d'ezan loc'h ac'hano.

    (3) Démarrer.

    (1950) KROB 26/6. Evel an holl emgleoiou, hemañ en deus bet ive poan o loc'hat.

    III. V. pron. réfl. par erreur En em loc'hañ : bouger.

    (1907) KANngalon Mae 396. O klask en em loc'h.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...