Recherche 'lor...' : 74 mots trouvés
Page 1 : de lor-1 (1) à lorenti (50) :- lor .1lor .1
adj.
(1) Mou, apathique.
●(1836) FLF 31. Ar gloaneien, traou disqiant ha lor.
●(1913) BOBL 27 septembre 458/2e. Ar c'hezek tretou, da lavaret eo kezeg labour, eo ar re bounner, ledan a gorf ha teo a vemprou, eun tammik lor ha pozet.
(2) (en plt de la surface de l'eau) Calme.
●(1931) VALL 92a. Calme (eau, étang), tr. «lor.» ●(1944) GWAL 161/42. Daoulagad lemm livris 'vel lano ul lenn lor.
- lor .2lor .2
adj. cf. lovr
(1) (en plt de qqc.) Sale.
●(1872) DJL 29. ar c'hrabanou lor. ●(1891) MAA 49. eneou lor ar bayanet.
●(1927) KANNkerzevod 3/13. eun toull tenval, lor ha saotret. ●(1936) IVGA 44. Deut e oa ganti war he c'hein eur pez liñseriad traou lor. ●(1952) LLMM 34/45. (Douarnenez) e Kemper lor = lous. ●(1955) STBJ 93. krotouzet o fas ha lor o dilhad.
►sens fig.
●(1907) FHAB Meurzh/Ebrel 38. D'ar re a zo douget d'al leuc'haj e kinnigont scridou lor, goest avechou da lakaat da ruzia gant ar vez tud Sodom ha Gomor.
(2) (en plt de la mer) Grosse, mauvaise.
●(1977) PBDZ 899. (Douarnenez) n'eus ken ma teu re lor ar mor, tr. «ce n'est que si la mer devient trop mauvaise.» ●(1979) VSDZ 156. (Douarnenez) kalz loroc'h mor 't eus, tr. (p. 317) «tu as une mer beaucoup plus grosse.»
(3) =
●(1787) BI 57. lod ë hum lausq de lourtat ha de ponnérat énn unn aroüaregueah lovre.
(4) (insulte) Lor Frans =
●(1938) SAV 9/41. Ha ! Tres-kroug ! A ! Laer ha mab laer ! Me da bako me, koll-boued ! fall-tra ! lor-Frañs, penn-tach !
- lorañ / loriñlorañ / loriñ
v.
I. V. tr. d. Salir. cf. lovrañ
●(1869) FHB 228/151b. lori ho prezoneg gan ar geryou galleg-ze.
●(1936) IVGA 58. beza loret bremañ gant lag an hent. ●(1984) EBSY 62. (Sant-Ivi) loriñ, tr. «salir.»
II. V. intr.
(1) Perdre son temps à ne rien faire.
●(1942) DHKN 105. Ne chom ket de lorein pelloh.
(2) Se gâter.
●(1977) PBDZ 64. (Douarnenez) lori, tr. «se détériorer (en parlant du poisson laissé à la chaleur, par exemple).»
(3) Aigrir (le cœur).
●(1977) PBDZ 124. (Douarnenez) loriñ, tr. «aigrir (le cœur).»
- LoraogLoraog
voir Loudieg
- lorb
- lorbajlorbaj
m. Paroles trompeuses.
●(1767) ISpour 370. el lorbage ha folleah ag er bétt. ●(1790) MG 344. Goud e ran bermen, me hoær, en e mès hum abusét a vras, a pe mès credét el lorbage-ce eid er péh e ansaign er Hatechén. ●(17--) VO 85. folleah ha lorbage er béd.
●(1857) GUG 154. Groamb brézel d'er bed, de Satan, / Saùamb ol énep d'ou lorbaj ! ●(1896) HIS 35. er bobl e gredas er lorbaj-sé.
●(1907) VBFV.fb 44a. flagorner, tr. «laret lorbaj.» ●(1921) DIHU 116/207. dihoallet doh lorbaj er sorserion. ●(1921) GRSA 215. En doéré-man e zo hoah guirioné ha nann lorbaj.
- lorber .1
- lorber .2lorber .2
m. –ion Trompeur.
●(1732) GReg 215b. Corrupteur, qui seduit, qui corrompt les autres, tr. «Van[netois] lorbour ; p. yon, yan.» ●(1744) L'Arm 354a. Séducteur, tr. «Lorbour.. berion.» ●(1790) MG 124. el lorberion-ze péré e hum vêl a larèt d'en dud ou avantur vat. ●(17--) TE 389. lod-aral é contrél e larai é hoai ul lorbour.
●(1818) HJC 367. er lorbour-ce. ●(1821) SST 50. e vehai bet ur lorber. ●(1843) LZBg 1añ blezad-2l lodenn 6. e cehé bet sellet guet ol en dud èl ul lorbour hag ur bâmour. ●(1844) LZBg 2l blezad-1añ lodenn 83. hur galhuein e rèt lorberion. ●(1849) LLB 1596. ur haih lorbour. ●(1861) BSJ 230. ur fal dra, ul lorbér. ●(1896) HIS 145. er lorbour-sé, en dès profésiet en dra-men.
●(1919) BSUF 6. er sellet èl ur lorbour. ●(1923) KADO 25. Nen dous meit ur lorbour.
- lorberez
- lorberezhlorberezh
m. –ioù
(1) Paroles, menées pour séduire, tromper qqn.
●(1744) L'Arm 354a. Séduction, tr. «Lorbereah.. heu. m.»
●(1906) HPSA 11. en dihuen doh lorbereh en diaul. ●(1921) GRSA 216. é cheleu doh lorbereh en diaol.
(2) Tromperie.
●(1856) GRD 13. lorbereah er bed. ●(1857) LVH 378. lorbereaheu er bed.
●(1906) HIVL 47. Lod aral e chonjé é oé kement-men ur merch open penaus ne oé ket a lorbereh get Bernadet. ●88. n'ou doé ket gellet hé luiein na kavet lorbereh erbet get hi. ●(1913) AVIE 108. néhanseu er bed, lorbereh er madeu, plijadurieu ar vuhé hag en hoantadenneu aral.
- lorbet
- lorbiñlorbiñ
v.
I. V. tr. d.
A.
(1) Séduire, tromper.
●(1744) L'Arm 127b. Embabouiner, tr. «Lorbein.» ●354a. Séduire, tr. «Lorbein.» ●(1767) ISpour 80. hac e assaye el-cé lorbein er ré-ral. ●(1792) HS 140. lorbein enn dut.
●(1825) COSp 250. hou lorbein dré drompereaheu.
●(1908) NIKO 40. Maleur d'er ré e lorb er bobl é Keranna ! ●(1913) AVIE 161. ne hra meit lorbein en dud.
(2) Lorbiñ ub. gant, dre : tromper par.
●(1910) ISBR 64. hag é lorbas en ol get konzeu kaer ha pep sord geuiér. ●(1922) EOVD 230. ma lorban me spered get er sort dezirieu dibrofit. ●(1923) KADO 15. Ne faut ket hun lorbein, èl ma hret, dré er geu.
B. spécial. Séduire, débaucher.
●(c.1718) CHal.ms i. débaucher une fille, tr. «sodein, dibauchein, filennein, lorbein ur uerh, ur plah.» ●(c.1718) CHal.ms iv. Suborner une fille, tr. «lorbein, trompein couchiein, sodein subornein ur uerh, ur plah.» ●(1732) GReg 215a. Corrompre une fille, tr. «lorbeiñ ur verh.»
II. V. pron. réfl.
(1) En em lorbiñ : se tromper, se fourvoyer.
●(1838) OVD 184. ul lod vad a amièd sant Basile e hum lorbas betac quemér scùir ar é sieu naturel. ●(1857) AVImaheu 99. dihoallet a hum lorbein.
(2) En em lorbiñ gant ub. =
●(1856) GRD 252. hàg ean hum lorbehé guet hoarieu a nittra ? ●254. Red é enta en dout collet er spered, e lar sant Eucher, eid hum lorbein guet quement a dreu didalvé én un amzér quer bèr.
- lorbus
- lorc'hlorc'h
m. & adv. –où
I. M.
A. (en plt de qqn)
(1) Orgueil, fierté.
●(1575) M 1869. Hac an Bez hep quen lorch, quent forch pan dazorchas, tr. «Et quand du tombeau il ressucita sans faste, avant de quitter (la terre).»
●(18--) MIL.ms (d’après MNOTes 164). lorc’hou zo en-han, tr. «il est plein de vanité.»
●(1900) ANDP 12. Heman, lorc'h enn-an, a oa o paean lod d'ei e-tal eur stall. ●(1911) BUAZperrot 149. lorc'h enno ouz o dougen. ●(1919) MVRO 7/1b. lorc'h enno o veza Bretoned, lorc'h enno o komz brezoneg. ●(1921) PGAZ 76. n'euz lorc'h ebet enn'han.
(2) Kemer lorc'h : s'enorgueillir, se glorifier.
●(1909) KTLR 93. lorc'h ha fouge a gemeraz o velet e vedo he unan, o kas en dro oll dud ar maner. ●(1910) MBJL 66. n'ê ket evit kemer lorc'h.
(3) Kaout, kemer lorc'h gant, eus : tirer fierté de, se glorifier de.
●(1894) BUZmornik 281. Kemeret lorc'h gant ar grasou a resever digant Doue a zo danjeruz-braz.
●(1906-1907) EVENnot 16. (Ar Veuzid) Loc'h en neuz deuz i fillor, tr. «Fierté.» ●(1911) BUAZperrot 11. ha ne gemeroc'h ket a lorc'h eus ar meuleudiou a vefe gellet rei deoc'h. ●(1907) VBFV.fb 48b. (se) glorifier, tr. «kemér lorh.»
(4) Tennañ lorc'h eus : tirer fierté de.
●(1911) BUAZperrot 118. re all a denn lorc'h eus o gened. ●141. lorc'h a dennent eus o gouisiegez. ●(1933) MMPA 77. Peurvuian, e ve prez warnomp da denna lorc'h eus hon renk.
(5) Den a lorc'h : personne orgueilleuse.
●(1911) BUAZperrot 96. e renk an dud a lorc'h hag a zanvez.
(6) Reiñ lorc'h da ub. : flatter qqn.
●(1907) VBFV.fb 44a. flatter, tr. «rein lorh.»
(7) Bezañ lorc'h ennañ gant ub. : être fier de qqn., avoir l'orgueil de qqn.
●(1927) FHAB Gouere 133. ha te Breiz, mamm galonek, a c'hell beza lorc'h ennout ganto.
B. (en plt de qqc.) (?) Ostentation, luxe (?).
●(1869) SAG 260. C'houi a lavar eta e zeuz kalz re a lorc'h gant an traou kaer a velomp en dro de omp.
C. local. Frayeur, épouvante.
●(1744) L'Arm 124b. Effroi, tr. «Lorh.» ●(1767) ISpour 54. hemp sconte ha hemp lorh ? ●(1787) BI 81. ul-lorh, ur sconte. ●(17--) TE 153. ur scontt hac ul lorh.
●(1818) HJC 369. tout spontet guet enn eune ac er lorh. ●(1838) OVD 36. séhein ar ou zreid guet er scont hag el lorh. ●(1843) LZBg 1añ blezad-2l lodenn 65. quer bras èl ma oé el lorh hag er scont en devoé. ●(1849) LLB 579. Er ré hardehan memb ged el lorh e greinas. ●(1861) BSJ 175. péh quer bras vou scont ha lorh mab-dén é huélèt un distreimen haval.
II. Adv. A-lorc'h : de luxe.
●(1982) TKRH 103. ur menaj bras a-lorc'h gante e-kichen kastell Kergrist.
III. Na vezañ an holl lorc'h e Pariz : tout ne se passe pas à Paris. Avoir de l’orgueil.
●(193-) FHAB Meurzh 75 (L) M.-A. Abgrall. Ar vugale gosa, ar re-man a vez paeron ha maeronez o breudeur ha c'hoarezed bihan ha me 'lavar d'eoc'h ne vez ket neuze an hol lorc'h e Paris. ●(1954) VAZA 81 (T) *Jarl Priel. Setu laouen an Aotrou Farigoul, ha me 'ta ! ne oa ket an holl lorc'h e Paris ! ●(1970) BHAF 22 (T) E. ar Barzhig. Prim ha brao hag hervez faltazi ar bugel, e veze stummet ar pilpod ha ne gouste ket ker ! Ne veze ket an oll lorh e Pariz, redeg a ree ar grennarded beteg ti ar marichal da houlenn digantañ sanka eur pez tach houarn ‑ eun tach marh ‑ e fri an dompi. ●365. Nag e vo joauz e re vihan bremazon ! Ne vo ket an oll lorh e Pariz ! ●(1978) PBPP 2.2/350 (T-Plougouskant). N'emañ tout al lorc'h en Pariz, tr. J. le Du «il n'est pas peu fier ! /lit. tout l'orgueil n'est pas à Paris !» ●413. /en parlant ironiquement de quelqu'un qui est fier d'un résultat/.
- lorc'had
- lorc'hajlorc'haj
m. =
●(1896) LZBt Meurzh 20. Penno braz ar vro a fell d'he bewan dizoursi, na petra 'ta ? Hag ewit bewan dizoursi, ma ne rer taol labour bed, renker da vihanan kaout re all da labouret en he blas. Al lorc'haj a lez al labourio gand ar sklaved.
●(1912) BUAZpermoal 425. distag int diouz ar bed, diouz e zanvez ha diouz e lorc'haj. ●492. Ar bed hag Elisabeth n'en em glevent tamm ebet. Ne oa ket evit gouzanv e skanvadurez nag e lorc'haj. ●610. oc'h ober fae war c'hoariou ha war lorc'haj ar bed.
●(1924) FHAB Kerzu 443. an dud taget gant terzien an arc'hant, savet d'o fenn lorc'haj ar binvidigez. (...) an hini 'zo troet gant lorc'haj an arc'hant. ●(1961) BAHE 29/56. distalac'h : lorc'haj, digoroù, stroñs, tontur, ton-bras.
- lorc'hañ / lorc'hiñlorc'hañ / lorc'hiñ
v.
I. V. tr. d.
(1) Flatter.
●(1879) ERNsup 161. lorc'hañ u. b. flatter, vanter quelqu'un, Trév[érec].
●(1907) AVKA 253. Ar re-all a loc'he (lire : a lorc'he) e diazeo ledan. ●(1931) VALL 307b. Flatter, tr. «lorc'ha(ñ).»
(2) local. Effrayer, épouvanter.
●(1767) ISpour 32. hou lorhein e glasquer. ●(1787) BI 224. æssoh de lorhein éit de convertissein. ●(1792) CAg 117. Naren, nitra ; pas memb ur marhuë cruele / N'em lorhou quet. ●(17--) TE 246. eit ou lorhein hac ou digalonein.
●(1804) RPF 64. d'el lorhein ha d'er scontein. ●(1849) LLB 451. lorhet ged un tarh ker ponner. ●(1854) PSA I 182. aveit lorhein er sant. ●(1861) BSJ 144. un dra péhani ne oé mad meit d'ou lorhein gronce. ●216. nitra mui n'el lorhé a fæd droug d'hobér.
●(1907) VBFV.fb 22b. consterner, tr. «lorhein.»
II. V. intr.
(1) S'enorgueillir.
●(1931) VALL 259b. Enorgueillir (s'), tr. «lorc'hi.»
(2) Lorc'hañ gant udb. : se flatter de.
●(1909) FHAB Meurzh 93. etre m'edo var unan euz a blasennou Paris, o lorc'hi gant ar vad a entente beza great.
(3) Local. Prendre peur.
●(1896) HIS 87. é ta béh dehoñ, ha lorhein e hra.
III. V. pron. réfl. En em lorc'hañ gant, diouzh : être fier de.
●(1942) VALLsup 77a. être fier de, tr. «en em lorc'ha gant (ou diouz).»
- lorc'hañslorc'hañs
f. Vanité.
●(1868) GBI II 412. Brema c'hallo merc'hed Ar Chevanz / Distaga ho c'hroazio a lorhanz, tr. «(...) quitter leurs croix de vanité.»
- lorc'hegezhlorc'hegezh
f. Fierté.
●(18--) MIL.ms (d’après MNOTES 164). lorgaez, syn. de lorc’hek. [note de E. Ernault : qui doit être proprement un nom abstrait = *lorc’hegaez].
- lorc'hek
- lorc'hekaat
- lorc'henn .1
- lorc'henn .2lorc'henn .2
f. –où
(1) Racontar.
●(1910) ISBR 287. Grateit e oé bet dehé en ol leuiné ha cheleuet ou devoé doh el lorhenneu-sé. ●(1912) DIHU 79/15. Me Iehann mé e lar é ma ur lorhen é. ●(1927) DIHU 187/204. Taùet hui hou lorhenneu. ●(1967) LIMO 07 avril. Goaharzé aveid er ré e cheleu bepred d'oh lorhenneu Pariz.
(2) Propos.
●(1966) LIMO 25 novembre. chetu bremen er iondr Herri é komans é lorhen. ●Lorhen, propos de conversation.
- lorc'henn .3lorc'henn .3
f. –où Brancard.
●(1752) PEll 550. Lorc'henn. Lorc'hennou, les bras d'une charrette entre lesquels le limonier est attelé.
●(1876) TDE.BF 410a. Lorc'henn, s. f., tr. «Bras de la charrette auquel est attgelé le cheval.»
●(1955) STBJ 37. Gouest e oa da zibouesa diwar an douar, o pega er penn-adreñv anezañ, eur c'harr bras gollo eus ar re bounnera, pa gave harp d'al loc'hennou ouz kein al lôn-kezek sternet etrezo. ●79. Skuiz o vale e-kichen e zaou lôn, ec'h azezas war loc'henn zehou ar c'harr ha ne zaleas ket da voredi, rak ezomm bras en devoa da gousket. ●84. Eur jô-all, prenet digant eul Leoniad er foar, a oa eur mouzer eus ar seurt. Es a-walc'h e oa da lakaat etre el loc'hennou, met, pa veze lavaret yao dezañ, ne ree nemet kila ha derc'hel da vont war e giz.
- lorc'hennad
- lorc'hennaj
- lorc'hennatlorc'hennat
v. intr. Dire des racontars.
●(1921) GRSA 320. – Lorhennat e hret, e eilgir Gaanor. – Lorhennat ! Petra laran-mé nen dé ket guir ?
- lorc'henner
- lorc'hentezlorc'hentez
f. Orgueil
●(18--) CST 39. n'eo ket d'al lorc'hentez. ●58. abalamour d'e lorc'hentez.
●(1914) MNOTes 164. M. Vallée me signale aussi lorc'heñte ha lorc'hidigez orgueil. ●(1931) VALL 303a. Fierté, tr. «lorc'hentez f.» ●517a. Orgueil, tr. «lorc'hentez f.» ●(1932) FHAB Genver 37. met al lorc'hentez a viras outan d'hen ober.
- lorc'her
- lorc'herezhlorc'herezh
m. Orgueil.
●(1911) BUAZperrot 416. distag int diouz ar bed, diouz e zanvez ha diouz e lorc'herez. ●485. Ar bed hag Elisabeth n'en em glevent tamm ebed ; n'oa ket evit gouzanv e skanvadurez nak e lorc'herez. ●606. hag e rea faë var c'hoariou ha var lorc'herez ar bed. ●(1931) VALL 517a. Orgueil, tr. «lorc'herez m.»
- lorc'hetlorc'het
adj. Effrayé.
●(1839) BEScrom 103. Lorhet èl ma oent, ind e yas de guhe én un toul ag ur groh vras e oé énou. ●(1849) LLB 567. ol en dud lorhet. ●(1854) PSA II 101. lorhet gronç ha tréhiet ! ●(1861) BSJ 124. En Apostolèd, lorhet é huélèt un dén é quêrhèt ar zeur, er heméré eid ur squèd. ●(1896) HIS 144. En dud (...) e zeval a hèr aben d'er gér, skampet ha lorhet.
●(1903) EGBV 99. En Apostoled (...) e chomas lorhet. ●(1906) HPSA 4. èl lorhet hag arrestet dré un nerh mistérius. ●(1907) VBFV.fb 34b. effaré, tr. «lorhet.»
- lorc'hidigezhlorc'hidigezh
f. Orgueil.
●(1914) MNOTes 164. M. Vallée me signale aussi lorc'heñte ha lorc'hidigez orgueil.
- lorc'huslorc'hus
adj.
(1) Orgueilleux.
●(1911) BUAZperrot 11. Ar c'homzou trenk ha lorc'hus. ●(1912) MMPM 9. Ar Romen lorc'huz a zo tenerreat he galoun. ●(1929) FHAB Meurzh 114. an Impalaer lorc'hus. ●(1963) LLMM 99/266. Daoust d’e anv lorc’hus.
(2) Bezañ lorc’hus ouzh ub. : être sans égard pour qqn.
(2) Bezañ lorc'hus ouzh ub. =
●(1911) BUAZperrot 799. ar re a waske ar bobl, hag a ioa lorc'hus ouz ar beorien.
(3) local. Effrayant.
●(1844) DMB 16. Un dorn lorhus, tr. «Une main effrayante.» ●(1861) BSJ 241. eit ne huélehemb quet guet hun deulegad treu quel lorhus.
●(1934) BRUS 120. Effrayant, tr. «lorhus.»
- lorchenneklorchennek
adj. Qui a de grandes oreilles.
●(1879) ERNsup 161. qui a de grandes oreilles, A St-M[ayeux] lorchennek.
- lord .1lord .1
m. –où Corde.
●(1934) BRUS 273. Une corde – de pressoir, chevalet, etc… tr. «ul lord –eu, m.»
- lord .2lord .2
m.
(1) Raclée.
●(1942) VALLsup 83a. Frottée de coups, tr. «lord V[annetais] m.»
(2) Reiñ ul lord da ub. : donner une raclée à qqn.
●(1909) DIHU 46/252. Laret em es hiniù d'em zadperén donet / Eit rei ul lord dehé.
(2) Boutañ ul lord gant ub. : foutre une raclée à qqn.
●(1938) DIHU 328/148. Ha me vouto ul lord geton.
- lordad
- lordañlordañ
voir lordiñ
- lordiñ / lordañ
- lorelore
coll.
I. (botanique)
(1) Lauriers Laurus nobilis.
●(1659) SCger 72b. laurier, tr. «lore.» ●(1732) GReg 566a. Laurier, arbre toujours vert, tr. «Loreënn. p. loreenned, loreed, lore.»
●(1849) LLB 655-656. Lod, avel er hiriz, er prun hag el loré, / A ziar ou grouiad e blanten a nehué. ●(1869) FHB 237/222b. eun dachennik c'hlaz, beuz ha lore en dro dezhi.
●(1921) BUFA 99. bareu loré én ou dorn. ●(1926) FHAB Mezheven 217. deliou tin, saoch, ment pe lore. ●(1934) BRUS 260. un laurier, tr. «ul loréen, f., pl. lore.»
(2) Greun lore : grains de laurier.
●(1633) Nom 71b. Bacca : menu fruict d'arbre comme de laurier : frouezigou munut eguis grun lorè. ●103a. Bacca lori : grain de laurier : greun lorè.
●(1732) GReg 467b. Grain de laurier, tr. «Greun lore.»
(3) Barr-lore, bod-lore : branche de laurier.
●(1732) GReg 566a. Branche de laurier, tr. «barr lore. p. barrou lore. bod lore. p. bodou lore.»
(4) Bod-lore : buisson de laurier.
●(1834-1840) BBZcarn I 50. ha ié monet da zispac’h didan an bout lauré.
II. (religion) Sul-al-Lore : dimanche des rameaux.
●(1732) GReg 780b. Dimanche des Rameaux, tr. «Van[netois] sul el laure. sul laure.»
●(1821) SST 145. sul er Bassion, ha sul er Lauré.
- lore-musklore-musk
coll. (botanique) merisier à grappes Prunus padus.
●(1732) GReg 566a. Laurier musqué, tr. «Lore musq.»
- lore-rozlore-roz
coll. (botanique) Laurier-rose Nenum oleander.
●(1844) LZBg 2l blezad-2l lodenn 89. ur groéz é creis bodeu lauré-ros carguet a vleu.
- lore-Spagnlore-Spagn
coll. (botanique) Laurier cerise Prunus laurocerasus.
●(1732) GReg 566a. Laurier d'Espagne, tr. «Lore Spaign.»
- loread
- loreañloreañ
v. tr. d. Laurer, décorer, récompenser (qqn).
●(1931) VALL 164b. Couronner ; récompenser (avec éclat), tr. «lorea.» ●(1935) KANNgwital 389/51. Lorea ar Mammou ; lakaat rei priziou d'ar re zo dleet.
- loreat
- loreennloreenn
f. –ed, lore (botanique) Laurier.
●(1499) Ca 128b. Loreenn. lorier.
●(c.1718) CHal.ms ii. un Laurier, tr. «ur c'hueen lauré ul laureen.» ●(1732) GReg 566a. Laurier, arbre toujours vert, tr. «Loreënn. p. loreenned, loreed, lore.»
●(18--) SBI I 208. indan eul loreen, tr. «sous un laurier.»
●(1934) BRUS 260. un laurier, tr. «ul loréen, f., pl. lore.»
- lorenneg
- lorentilorenti
(botanique) =
●(18--) RGE 41. A bep tu dre he daou gostez, / N'en deus nemet olives hac olifres, / Dindan an treid evit pave, / N'en deus nemet lorenti ha lore.