Devri

Recherche '"lorc'h"...' : 21 mots trouvés

Page 1 : de lorch (1) à lorc_hus (21) :
  • lorc'h
    lorc'h

    m. & adv. –où

    I. M.

    A. (en plt de qqn)

    (1) Orgueil, fierté.

    (1575) M 1869. Hac an Bez hep quen lorch, quent forch pan dazorchas, tr. «Et quand du tombeau il ressucita sans faste, avant de quitter (la terre).»

    (18--) MIL.ms (d’après MNOTes 164). lorc’hou zo en-han, tr. «il est plein de vanité.»

    (1900) ANDP 12. Heman, lorc'h enn-an, a oa o paean lod d'ei e-tal eur stall. ●(1911) BUAZperrot 149. lorc'h enno ouz o dougen. ●(1919) MVRO 7/1b. lorc'h enno o veza Bretoned, lorc'h enno o komz brezoneg. ●(1921) PGAZ 76. n'euz lorc'h ebet enn'han.

    (2) Kemer lorc'h : s'enorgueillir, se glorifier.

    (1909) KTLR 93. lorc'h ha fouge a gemeraz o velet e vedo he unan, o kas en dro oll dud ar maner. ●(1910) MBJL 66. n'ê ket evit kemer lorc'h.

    (3) Kaout, kemer lorc'h gant, eus : tirer fierté de, se glorifier de.

    (1894) BUZmornik 281. Kemeret lorc'h gant ar grasou a resever digant Doue a zo danjeruz-braz.

    (1906-1907) EVENnot 16. (Ar Veuzid) Loc'h en neuz deuz i fillor, tr. «Fierté.» ●(1911) BUAZperrot 11. ha ne gemeroc'h ket a lorc'h eus ar meuleudiou a vefe gellet rei deoc'h. ●(1907) VBFV.fb 48b. (se) glorifier, tr. «kemér lorh

    (4) Tennañ lorc'h eus : tirer fierté de.

    (1911) BUAZperrot 118. re all a denn lorc'h eus o gened. ●141. lorc'h a dennent eus o gouisiegez. ●(1933) MMPA 77. Peurvuian, e ve prez warnomp da denna lorc'h eus hon renk.

    (5) Den a lorc'h : personne orgueilleuse.

    (1911) BUAZperrot 96. e renk an dud a lorc'h hag a zanvez.

    (6) Reiñ lorc'h da ub. : flatter qqn.

    (1907) VBFV.fb 44a. flatter, tr. «rein lorh

    (7) Bezañ lorc'h ennañ gant ub. : être fier de qqn., avoir l'orgueil de qqn.

    (1927) FHAB Gouere 133. ha te Breiz, mamm galonek, a c'hell beza lorc'h ennout ganto.

    B. (en plt de qqc.) (?) Ostentation, luxe (?).

    (1869) SAG 260. C'houi a lavar eta e zeuz kalz re a lorc'h gant an traou kaer a velomp en dro de omp.

    C. local. Frayeur, épouvante.

    (1744) L'Arm 124b. Effroi, tr. «Lorh.» ●(1767) ISpour 54. hemp sconte ha hemp lorh ? ●(1787) BI 81. ul-lorh, ur sconte. ●(17--) TE 153. ur scontt hac ul lorh.

    (1818) HJC 369. tout spontet guet enn eune ac er lorh. ●(1838) OVD 36. séhein ar ou zreid guet er scont hag el lorh. ●(1843) LZBg 1 blezad-2l lodenn 65. quer bras èl ma oé el lorh hag er scont en devoé. ●(1849) LLB 579. Er ré hardehan memb ged el lorh e greinas. ●(1861) BSJ 175. péh quer bras vou scont ha lorh mab-dén é huélèt un distreimen haval.

    II. Adv. A-lorc'h : de luxe.

    (1982) TKRH 103. ur menaj bras a-lorc'h gante e-kichen kastell Kergrist.

    III. Na vezañ an holl lorc'h e Pariz : tout ne se passe pas à Paris. Avoir de l’orgueil.

    (193-) FHAB Meurzh 75 (L) M.-A. Abgrall. Ar vugale gosa, ar re-man a vez paeron ha maeronez o breudeur ha c'hoarezed bihan ha me 'lavar d'eoc'h ne vez ket neuze an hol lorc'h e Paris. ●(1954) VAZA 81 (T) *Jarl Priel. Setu laouen an Aotrou Farigoul, ha me 'ta ! ne oa ket an holl lorc'h e Paris ! ●(1970) BHAF 22 (T) E. ar Barzhig. Prim ha brao hag hervez faltazi ar bugel, e veze stummet ar pilpod ha ne gouste ket ker ! Ne veze ket an oll lorh e Pariz, redeg a ree ar grennarded beteg ti ar marichal da houlenn digantañ sanka eur pez tach houarn ‑ eun tach marh ‑ e fri an dompi. ●365. Nag e vo joauz e re vihan bremazon ! Ne vo ket an oll lorh e Pariz ! ●(1978) PBPP 2.2/350 (T-Plougouskant). N'emañ tout al lorc'h en Pariz, tr. J. le Du «il n'est pas peu fier ! /lit. tout l'orgueil n'est pas à Paris !» ●413. /en parlant ironiquement de quelqu'un qui est fier d'un résultat/.

  • lorc'had
    lorc'had

    m. –où Frayeur.

    (1908) NIKO 83. Kas ur lorhad dehon.

  • lorc'haj
    lorc'haj

    m. =

    (1896) LZBt Meurzh 20. Penno braz ar vro a fell d'he bewan dizoursi, na petra 'ta ? Hag ewit bewan dizoursi, ma ne rer taol labour bed, renker da vihanan kaout re all da labouret en he blas. Al lorc'haj a lez al labourio gand ar sklaved.

    (1912) BUAZpermoal 425. distag int diouz ar bed, diouz e zanvez ha diouz e lorc'haj. ●492. Ar bed hag Elisabeth n'en em glevent tamm ebet. Ne oa ket evit gouzanv e skanvadurez nag e lorc'haj. ●610. oc'h ober fae war c'hoariou ha war lorc'haj ar bed.

    (1924) FHAB Kerzu 443. an dud taget gant terzien an arc'hant, savet d'o fenn lorc'haj ar binvidigez. (...) an hini 'zo troet gant lorc'haj an arc'hant. ●(1961) BAHE 29/56. distalac'h : lorc'haj, digoroù, stroñs, tontur, ton-bras.

  • lorc'hañ / lorc'hiñ
    lorc'hañ / lorc'hiñ

    v.

    I. V. tr. d.

    (1) Flatter.

    (1879) ERNsup 161. lorc'hañ u. b. flatter, vanter quelqu'un, Trév[érec].

    (1907) AVKA 253. Ar re-all a loc'he (lire : a lorc'he) e diazeo ledan. ●(1931) VALL 307b. Flatter, tr. «lorc'ha(ñ).»

    (2) local. Effrayer, épouvanter.

    (1767) ISpour 32. hou lorhein e glasquer. ●(1787) BI 224. æssoh de lorhein éit de convertissein. ●(1792) CAg 117. Naren, nitra ; pas memb ur marhuë cruele / N'em lorhou quet. ●(17--) TE 246. eit ou lorhein hac ou digalonein.

    (1804) RPF 64. d'el lorhein ha d'er scontein. ●(1849) LLB 451. lorhet ged un tarh ker ponner. ●(1854) PSA I 182. aveit lorhein er sant. ●(1861) BSJ 144. un dra péhani ne oé mad meit d'ou lorhein gronce. ●216. nitra mui n'el lorhé a fæd droug d'hobér.

    (1907) VBFV.fb 22b. consterner, tr. «lorhein

    II. V. intr.

    (1) S'enorgueillir.

    (1931) VALL 259b. Enorgueillir (s'), tr. «lorc'hi

    (2) Lorc'hañ gant udb. : se flatter de.

    (1909) FHAB Meurzh 93. etre m'edo var unan euz a blasennou Paris, o lorc'hi gant ar vad a entente beza great.

    (3) Local. Prendre peur.

    (1896) HIS 87. é ta béh dehoñ, ha lorhein e hra.

    III. V. pron. réfl. En em lorc'hañ gant, diouzh : être fier de.

    (1942) VALLsup 77a. être fier de, tr. «en em lorc'ha gant (ou diouz).»

  • lorc'hañs
    lorc'hañs

    f. Vanité.

    (1868) GBI II 412. Brema c'hallo merc'hed Ar Chevanz / Distaga ho c'hroazio a lorhanz, tr. «(...) quitter leurs croix de vanité.»

  • lorc'hegezh
    lorc'hegezh

    f. Fierté.

    (18--) MIL.ms (d’après MNOTES 164). lorgaez, syn. de lorc’hek. [note de E. Ernault : qui doit être proprement un nom abstrait = *lorc’hegaez].

  • lorc'hek
    lorc'hek

    adj. Orgueilleux.

    (1838) CGK 23. meur ozac'h lorc'hecq. ●(1868) FHB 200/349b. Ar c'hillok lorc'hek. ●(1876) TDE.BF 410a. Lorc'hek, adj. Eunn den lorc'hek, tr. «un vantard.»

    (1931) VALL 303a. Fier, tr. «lorc'hek

  • lorc'hekaat
    lorc'hekaat

    v.

    (1) V. intr. Devenir fier.

    (1931) VALL 303a. devenir fier, tr. «lorc'hekaat

    (2) V. tr. d. Rendre fier.

    (1931) VALL 303a. rendre fier, tr. «lorc'hekaat

  • lorc'henn .1
    lorc'henn .1

    f. –ed Femme fière.

    (18--) MIL.ms (d’après MNOTes 164). lorc’hen s. f. : hon-nez zo el lorc’hen, tr. «cette femme est glorieuse.»

    (1931) VALL 298b. femme vaniteuse, tr. «lorc'henn

  • lorc'henn .2
    lorc'henn .2

    f. –où

    (1) Racontar.

    (1910) ISBR 287. Grateit e oé bet dehé en ol leuiné ha cheleuet ou devoé doh el lorhenneu-sé. ●(1912) DIHU 79/15. Me Iehann mé e lar é ma ur lorhen é. ●(1927) DIHU 187/204. Taùet hui hou lorhenneu. ●(1967) LIMO 07 avril. Goaharzé aveid er ré e cheleu bepred d'oh lorhenneu Pariz.

    (2) Propos.

    (1966) LIMO 25 novembre. chetu bremen er iondr Herri é komans é lorhen. ●Lorhen, propos de conversation.

  • lorc'henn .3
    lorc'henn .3

    f. –où Brancard.

    (1752) PEll 550. Lorc'henn. Lorc'hennou, les bras d'une charrette entre lesquels le limonier est attelé.

    (1876) TDE.BF 410a. Lorc'henn, s. f., tr. «Bras de la charrette auquel est attgelé le cheval.»

    (1955) STBJ 37. Gouest e oa da zibouesa diwar an douar, o pega er penn-adreñv anezañ, eur c'harr bras gollo eus ar re bounnera, pa gave harp d'al loc'hennou ouz kein al lôn-kezek sternet etrezo. ●79. Skuiz o vale e-kichen e zaou lôn, ec'h azezas war loc'henn zehou ar c'harr ha ne zaleas ket da voredi, rak ezomm bras en devoa da gousket. ●84. Eur jô-all, prenet digant eul Leoniad er foar, a oa eur mouzer eus ar seurt. Es a-walc'h e oa da lakaat etre el loc'hennou, met, pa veze lavaret yao dezañ, ne ree nemet kila ha derc'hel da vont war e giz.

  • lorc'hennad
    lorc'hennad

    f. –où Racontar.

    (1912) DIHU 79/14. ré vras é el lorhennad aveit bout kredet elsé.

  • lorc'hennaj
    lorc'hennaj

    m. Racontars.

    (1921) GRSA 350. nen dé konzeu en eskob nameit lorhennaj ha geuiér.

  • lorc'hennat
    lorc'hennat

    v. intr. Dire des racontars.

    (1921) GRSA 320. Lorhennat e hret, e eilgir Gaanor. – Lorhennat ! Petra laran-mé nen dé ket guir ?

  • lorc'henner
    lorc'henner

    m. –ion Homme qui dit des racontars.

    (1921) GRSA 330. é mant lorhennerion ha lorberion.

  • lorc'hentez
    lorc'hentez

    f. Orgueil

    (18--) CST 39. n'eo ket d'al lorc'hentez. ●58. abalamour d'e lorc'hentez.

    (1914) MNOTes 164. M. Vallée me signale aussi lorc'heñte ha lorc'hidigez orgueil. ●(1931) VALL 303a. Fierté, tr. «lorc'hentez f.» ●517a. Orgueil, tr. «lorc'hentez f.» ●(1932) FHAB Genver 37. met al lorc'hentez a viras outan d'hen ober.

  • lorc'her
    lorc'her

    m. –ion Homme qui dit des racontars.

    (1919) BSUF 6. er sellet èl ur lorhour. ●(1919) DBFVsup 46b. lorhour, tr. «diseur de merveilles.»

  • lorc'herezh
    lorc'herezh

    m. Orgueil.

    (1911) BUAZperrot 416. distag int diouz ar bed, diouz e zanvez ha diouz e lorc'herez. ●485. Ar bed hag Elisabeth n'en em glevent tamm ebed ; n'oa ket evit gouzanv e skanvadurez nak e lorc'herez. ●606. hag e rea faë var c'hoariou ha var lorc'herez ar bed. ●(1931) VALL 517a. Orgueil, tr. «lorc'herez m.»

  • lorc'het
    lorc'het

    adj. Effrayé.

    (1839) BEScrom 103. Lorhet èl ma oent, ind e yas de guhe én un toul ag ur groh vras e oé énou. ●(1849) LLB 567. ol en dud lorhet. ●(1854) PSA II 101. lorhet gronç ha tréhiet ! ●(1861) BSJ 124. En Apostolèd, lorhet é huélèt un dén é quêrhèt ar zeur, er heméré eid ur squèd. ●(1896) HIS 144. En dud (...) e zeval a hèr aben d'er gér, skampet ha lorhet.

    (1903) EGBV 99. En Apostoled (...) e chomas lorhet. ●(1906) HPSA 4. èl lorhet hag arrestet dré un nerh mistérius. ●(1907) VBFV.fb 34b. effaré, tr. «lorhet

  • lorc'hidigezh
    lorc'hidigezh

    f. Orgueil.

    (1914) MNOTes 164. M. Vallée me signale aussi lorc'heñte ha lorc'hidigez orgueil.

  • lorc'hus
    lorc'hus

    adj.

    (1) Orgueilleux.

    (1911) BUAZperrot 11. Ar c'homzou trenk ha lorc'hus. ●(1912) MMPM 9. Ar Romen lorc'huz a zo tenerreat he galoun. ●(1929) FHAB Meurzh 114. an Impalaer lorc'hus. ●(1963) LLMM 99/266. Daoust d’e anv lorc’hus.

    (2) Bezañ lorc’hus ouzh ub. : être sans égard pour qqn.

    (2) Bezañ lorc'hus ouzh ub. =

    (1911) BUAZperrot 799. ar re a waske ar bobl, hag a ioa lorc'hus ouz ar beorien.

    (3) local. Effrayant.

    (1844) DMB 16. Un dorn lorhus, tr. «Une main effrayante.» ●(1861) BSJ 241. eit ne huélehemb quet guet hun deulegad treu quel lorhus.

    (1934) BRUS 120. Effrayant, tr. «lorhus

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...