Recherche 'lut...' : 15 mots trouvés

Page 1 : de lut (1) à lutunan (15) :

• lut
  lut

  m.

  (1) Résine.

  ●(1931) VALL 652a. Résine, tr. «lut m.»

  (2) fam. Argent.

  ●(1879) ERNsup 161. lut, lutik (pr. ekh) (résine), argent, par plaisanterie, Trév[érec].

• lutek
  lutek

  adj. Résineux.

  ●(1931) VALL 652a. Résineux, tr. «lutek.»

• luterian
  luterian

  m. –ed (religion) Luthérien.

  ●(1866) HSH 219. an distruch a reas al Lutherianet en Allmagn. ●(1866) SEV 146. kement all a Luterianed.

• lutet
  lutet

  adj.

  (1) Coincé, en panne.

  ●(1974) SKVT III 11. Ur c'harrtan avat, lutet, aze, e korn ar pont. ●19. lutet, gludet, gwriziennet war ar plas.

  (2) Ruiné au jeu.

  ●(1920) KZVr 365 - 29/02/20. ripet oun, tr. «j'ai tout perdu au jeu ; synonyme de lutet, sac'hlutet, sklutet oun, Loeiz ar Floc'h.»

• lutig
  lutig

  m.

  I.

  (1) Résine.

  ●(1931) VALL 652a. Résine, tr. «lutig m.»

  (2) fam. Argent.

  ●(1879) ERNsup 161. lut, lutik (pr. ekh) (résine), argent, par plaisanterie, Trév[érec].

  II. [en composition]

  (1) Gouloù-lutig : lumignon.

  ●(1903) MBJJ 175. na roont ket muioc'h a sklerijen evit golo lutik. ●(1924) BILZbubr 41/943. e-kichen ar goulou-lutig. ●951. da c'houeza e c'houlaouenn-lutig.

  (2) Ki-lutig = (?) support de lumignon (?).

  ●(1908) PIGO II 58. hag a grogas er c'hi-lutig a oa stag ouz post-kreiz al lochen.

  (3) Lazh-lutig : éteignoir.

  ●(1879) ERNsup 160. Lac'h-lutekh, éteignoir (par plaisanterie), Trév[érec].

  ●(1935) SARO 43. laz-lutigou an ilizou.

  (4) (insulte) Lazher lutig : bon à rien.

  ●(1909) BOBL 03 juillet 236/1b. paour keaz lac'her lutik.

• lutigenn
  lutigenn

  f. –où Lumignon.

  ●(1900) ANDP 16. eul lutigen a zivogede. ●(1902) PIGO I 71. me 'ya d'enaoui d'ac'h ho lutigen. ●raktal al lutigen a grogaz. ●(1910) MAKE 75. enaoui al lutigen rousin.

• lutik
  lutik

  adj. (Lumière) de faible intensité.

  ●(1936) BREI 450/1c. Da dud (…) lutik o goulou.

• lutiñ
  lutiñ

  v. intr. Rester en panne.

  ●(1931) VALL 527b. Rester en panne, tr. «luti L[éon] popul.»

• lutin .1
  lutin .1

  adv. Gwelout lutin =

  ●(1872) DJL 39. Ne velan ket ive lutin e kreiz an de.

• lutin .2
  lutin .2

  s. Bezañ debret kaoc'h al lutin :

  ●(1948) LLMM 8/68 (Ki) Y. Toulhoet. Ar re o deus «debret kaoc'h al lutin» a oar an traoù en a-raok.

• lutinañ
  lutinañ

  v. intr. =

  ●(1872) DJL 43. ha ne teufont mui da lutina dre ar vro-ma.

• lutoù
  lutoù

  plur. (argot des tailleurs vannetais) Yeux, quinquets, lotos.

  ●(1912) KZVr 415 - 10/03/12. Lutou, tr. «daoulagad.»

• lutun
  lutun

  m. –ed Lutin.

  ●(1633) Nom 280a. Spectrum, visum : phantosme, vision : teuz, lutin, buguel-nos, vision.

  ●(1902) PIGO I 105. Nan oun ken eur bugel evit sponta rag ar blei nag ive rag ar lutun. ●121. Raktal e sonj el lutun, e wad a skorn en e wazied. ●(1912) MMKE x. al lutuned o korollât en kreiz eur valaneg. ●146. Kannerezed, lutuned noz.

• lutunaj
  lutunaj

  m. Tours de magie.

  ●(1941) FHAB Gwengolo/Here 89. (Tregon ha tro-dro) Lut'naj = g. Troiou «fizik».

• lutunañ
  lutunañ

  v. tr. d. Ensorceler, charmer.

  ●(1934) PONT 175. daoust hag ar vugale n'int ket bet lutinet, strobinellet ?