Recherche 'mañson...' : 11 mots trouvés
Page 1 : de manson (1) à mansonin (11) :- mañsonmañson
m. –ed
(1) Maçon.
●(1499) Ca 126b. Linenn maçzon pe caluez. l. hic amusis/sis. ●129b. Maczon. g. idem. ●160b. Plom maczon. g. cramaillee. ●(1521) Cc. mazconn. (d'après GMB 383).
●(1732) GReg 588b. Maçon, tr. «Van[netois] maçzonn. p. ed.» ●(1744) L'Arm 219a. Limousin, tr. «Masson.. nétt.» ●224b. Maçon, tr. «Maçon.. nétt.»
●(1913) AVIE 259. Er mén distaulet get er vasoned.
(2) Loa-vañson : truelle.
●(1499) Ca 127a. Loa maczon. g. truelle. ●(1633) Nom 195b. Trulla : truelle : vn loà maçcoun.
●(1744) L'Arm 392b. Truelle, tr. «Loy vasson.. loyeu-vasson.» ●(17--) ST 62. Kemer da loa-vasoun, tr. «Prends ta truelle.»
- mañsonadmañsonad
f. –où (architecture) Maçonnage.
●(1744) L'Arm 224b. Maçonnage, tr. «Maçonnatt.. adeu. m.» ●285a. Pile (…) Masse de maçonnerie au bout des ponts & au milieu, pour en soutenir les arches, tr. «Massonatt tihüe, doh péhani é vatissér ur pond ar ouarêgui.» ●400a. Écoinson, tr. «Digordaid ag er vassonnad ag ur fenæstre.» ●(17--) VO 92. quent ma hoai sauét er vassonad drès en doar. ●146. é tispèn er vassonad.
- mañsonadur
- mañsonaj
- mañsonañmañsonañ
voir mañsonat
- mañsonat / mañsoniñ / mañsonañmañsonat / mañsoniñ / mañsonañ
v.
I. V. intr.
(1) Maçonner.
●(1732) GReg 589a. Maçonner, tr. «Maçzounat. pr. maçzounet. maçzonat. pr. et. Van[netois] maçzonnat. maçzonneiñ. ppr. et.» ●(1744) L'Arm 224b. Maçonner, tr. «Maçonnein, natt.. nétt.» ●(1790) MG 250. Er proverb e lar : é vassonad é tér de vout masson.
●(1868) FHB 169/98a. breudeur hag a voar mad mansonat. ●(1869) FHB 229/159a. En diou fourn-ze, emez-ho, e kaver raz prest da vasonat. ●(1879) GDI 111. ol el labourieu e hrér guet benhuégueu, èl munuzein, maçonnat, gouriat, goveliat, mâlein.
●(1903) MBJJ 308. n'haller ken mansounat dre zianez a zour. ●(1913) HIVR 4. masonat ha seùel tiér.
(2) Loa-vañsonañ : truelle.
●(1986) CCBR 121. (Brieg) la grande truelle, tr. «al loa vañsonañ al loaioù m-.»
II. V. tr. d.
(1) Murer.
●(1744) L'Arm 249a. Murer une porte, tr. «Massonnad unn orr.»
●(1804) RPF 83. de vassonnat é zore. ●(1861) BSJ 135. ind ou maçonné [er béieu] guet mein a rancad.
(2) (argot de La Roche-Derrien) Mañsonat lanteoz : beurrer (une tartine).
●(1969) BAHE 59/35. «C'hwel ac'he eur goukou da vasonat lanteoz war hentriz da jech !» (Sed aze ur gountell da ledañ amann war da vara).
III.
(1) Mañsoniñ an diabarzh : être en prison.
●(1912) MELU XI 211. Masonad diabarz, tr. E. Ernault «Maçonner en dedans, être en prison. (Hing.,52)» ●(1957) AMAH 33 (T) *Jarl Priel. Barnet d'ar marv gant al lez-vrezel pe da vihanañ kaset da vañsoniñ an diabarzh e-pad un toullad mat a vloavezhioù.
(2) Na vezañ lemmoc'h e spered eget ul loaiad pri-mañsonañ : voir pri.
- mañsonermañsoner
m. –ion
I.
(1) Maçon.
●(1659) SCger 77b. masson, tr. «massonner.» ●(1732) GReg 588b. Maçon, tr. «Mañçzonner. p. mañçzonnéryen. maçzoñner. p. yen.» ●(1744) L'Arm 224b. Maçon, tr. «Maçonnérr.. nerion.» ●(17--) ST 54. Daou vasouner o labourat, tr. «deux maçons travaillant.»
●(1847) MDM 27. beza darbarer pe vansouner. ●(1857) CBF 56. e teskaz beza mansouner. ●(1878) EKG II 116. eur mean benerez lakeat er voger gand eur mansouner. ●(1889) SFA 148. mansounerien ha kilvizien o sevel eur gouent.
●(1920) AMJV 66-67. eun nebeut artizaned : marichaled, kilvizien, mansounerien. ●(1934) BRUS 270. Un maçon, tr. «ur masonér –erion.» ●(1957) AMAH 244. en ur ger an holl danvezioù he devoa ezhomm diouto, ha kas a reas va zad da gemenn mañsonerien ha toerien d’he bete.
(2) Mestr-mañsoner :
●(1883) MIL 175. eur mestr-mansouner ne fellas ket dezhan chom a za gant he labour en deis-se. Edo o sevel ilis sant Stephan. Deis ar gouel, he vansounerien a deuas eta, var he urs, da labourat.
II. Pelec'h eo bet faziet ar mañsoner : là où se trouve le pas de la porte.
●(1877) FHB (3e série) 18/147b (L) *Mik an Dourdu. Ma c'houffen e ve guir kement-se, me a ziscueze buhan d'eoc'h peleac'h e manket ar mansouner.
●(1958) BRUD 3/30 (K) Y. ar Gow. Ma sentfen ouz ma imor, sellit, e tiskouezfen deoh e pe leh eo bet faziet ar mañsoner ama !
- mañsonerezhmañsonerezh
m.
(1) Maçonnage, ouvrage de maçon.
●(1744) L'Arm 224b. Maçonnage, tr. «Maçonnereah.. aheu.»
●(1869) HTC 12. Red mad e oue eta dezho lezel eno ho mansounerez hag o darbarerez.
●(1958) ADBr lxv 4/511. (An Ospital-Kammfroud) L'action de maçonner se dit : mañsonerez.
(2) Maçonnerie (construction ou partie de construction)
●(1744) L'Arm 337b. Retraite de maçonnerie, tr. «Stréhadur massonnereah.»
●(1937) DIHU 310/255. ur haù a 5 m. a zonded, krouizet én doar hep masonereh.
- mañsoniajmañsoniaj
f. Maçonnerie (construction ou partie de construction). Cf. mañsoniezh.
●(1869) FHB 212/23b. torret lod euz an neud orjal ha discaret lod euz ar vansoniach.
●(1903) MBJJ 228. leuniet a vasoniaj. ●(1958) ADBr lxv 4/511. (An Ospital-Kammfroud) La maçonnerie, le gros œuvre d’une construction (...) Echu eo ar vañsoniaj, hag ar hoataj braz a zo e plas.
- mañsoniezh
- mañsoniñmañsoniñ
voir mañsonat