Devri

Recherche '"mac'hagn"...' : 5 mots trouvés

Page 1 : de machagn (1) à mac_hagnet (5) :
  • mac'hagn
    mac'hagn

    m. –où

    (1) Mutilation.

    (1732) GReg 647b. Mutilation, tr. «mahaign

    (1923) SKET I 9. dinamm ez oa a bep si, a bep mac'hagn.

    (2) Infirmité.

    (1869) FHB 208/409b. ar mac'hagnou, ar gouliou.

    (1913) PRPR 61. Skoet e oa gant ar mac'hagn ha mervel a reaz en 1874. ●(1920) MVRO 22/1a. D'ar re «reformed» eus ar brezel gant eur bansion, hag o defe d'an nebeuta eur mac'hagn a 50 %. ●(1958) BLBR 109/5. truezuz o stad, gant ar mahagn hag ar hleñved.

    (3) Invalidité.

    (1909) BOBL 20 février 217/1a. da douch eur retret a gozni pe a vac'hagn.

  • mac'hagnamant
    mac'hagnamant

    m. –où Mutilation.

    (1732) GReg 647b. Mutilation, tr. «mahaignamand

  • mac'hagnañ / mac'hagniñ
    mac'hagnañ / mac'hagniñ

    v.

    I. V. tr. d.

    A.

    (1) Estropier, mutiler.

    (1499) Ca 130a. Mahaingnaff. et pistigaff tout vn ibi vide.

    (1659) SCger 53a. estropier, tr. «mahania.» ●82b. mutiler, tr. «mahaina.» ●158a. mahaina, tr. «estropier, ecraser.» ●(1732) GReg 370a. Estropier, tr. «mahaigna. pr. mahaignet

    (2) Déchiqueter.

    (1949) KROB 12/9. an dachenn, reuglet ha mac'hagnet gant an obusiou kouezet warni.

    (3) Mac'hagnañ al labour : bousiller le travail.

    (1925) GWAL 2/14a. Pouezet eo pep komz ; pep hini a zalc'h he lec'h ; ha trouc'ha eun dra bennak a ve mac'hagna al labour a-bez."

    B. sens fig. Estropier (une langue).

    (1926) FHAB Gwengolo 337. Mac'hagni galleg ha mac'hagni brezoneg.

    II. V. intr. Être mutilé.

    (1964) LLMM 102/18. Na trist eo ar brezel, memes tra, pa ra tu da hiniennoù da zont pinvidik-mor dre hent an dizonestiz, e-keit ma ve kaset ar re all da vervel pe da vac'hagnañ !

    III. V. pron. réfl. En em vac'hagnañ : s'estropier, se mutiler.

    (1732) GReg 370a. S'estropier, tr. «hem vahaigna

  • mac'hagned
    mac'hagned

    m. mac'hagnidi Estropié, mutilé.

    (1931) VALL 488a. Mutilé ; subs., tr. «mac'hagned pl. –gnidi.» ●(1942) DHKN 90. get un taol kléan, en des distaget é seul-troed, groeit anehon ur mac’hagned.

  • mac'hagnet
    mac'hagnet

    adj. Estropié, mutilé.

    (1647) Am 777. Mac’haignet, tr. « Estropié »

    (1821) SST 83. Er ré mahignet. ●(1879) MGZ 245. an dud magned.

    (1907) PERS 371. ho izili gouliet pe mac'haniet. ●(1907) AVKA 67. tud magnet, tud dall, tud kam, tud seziet. ●72. an den magnet. ●(1908) PIGO II 144. Mont a refont d'ar gêr, bornet, monset, kammet, mac'hagnet. ●(1911) BUAZperrot 113. eur grouadurez mac'hagnet ha dic'hras. ●(1925) KANNgwital 274/6. an dud mac'hagnet. ●(1958) BLBR 109/6. ar pare d'eur hlañvour pe d'eun den mahagnet. ●an dud tohor ha mahagnet a zirede di.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...