Recherche 'mandos...' : 5 mots trouvés

Page 1 : de mandos (1) à mandosin (5) :

• mandos
  mandos

  coll. (agriculture) Gerbes.

  ●(1927) GERI.Ern 374. mandos h[aut] L[éon] col. Gerbe de blé, sg. mandosenn f. pl. ou. ●(1931) VALL 334b. Gerbe, tr. «mandos L[éon] col. sg. mandosenn f. pl. ou.»

• mandosenn
  mandosenn

  f. (agriculture)

  (1) (plur. mandosoù) Gerbe.

  ●(1932) ALMA 85. Ar mandosou (an herdign mar kirit) a voe taolet var eur c'harr bras. ●(1942) FHAB Gwengolo/Here 199. Arabat teurel eun (lire : eur) vendosenn en he fez ebarz. ●(1985) AMRZ 208. Diou zramm a vo laket d'ober eur vandosenn. (...) savadennet ar mandos. (...) Laket e veze ar mandosou en o zav.

  (2) (plur. mandosennoù ; coll. mandos) Gerbe.

  ●(1927) GERI.Ern 374. mandos h[aut] L[éon] col. Gerbe de blé, sg. mandosenn f. pl. ou. ●(1931) VALL 334b. Gerbe, tr. «mandos L[éon] col. sg. mandosenn f. pl. ou.»

• mandoser
  mandoser

  m. –ion Homme qui engerbe.

  ●(1927) GERI.Ern 374. mandoser h[aut] L[éon], tr. «celui qui lie [la gerbe].»

• mandoserez
  mandoserez

  f. –ed Femme qui engerbe.

  ●(1909) FHAB Mezheven 182. Kasserien kolo ha mandoserezet, peb hini d'e labour ! ●(1927) GERI.Ern 374. mandoserez h[aut] L[éon], tr. «celle qui lie [la gerbe].»

• mandosiñ
  mandosiñ

  v. intr. Engerber.

  ●(1927) GERI.Ern 374. mandosi h[aut] L[éon], tr. «lier la g[erbe].» ●(1931) VALL 334b. mettre en gerbes, tr. «mandosi.» ●(1985) AMRZ 208. en em lako an oll da lasa pe da vandosi.