Recherche '"marc'hañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de marchan (1) à marchan (1) :

• marc'hañ
  marc'hañ

  v.

  I. V. tr. d.

  A. Monter (une jument).

  ●(1633) Nom 321b. Peroriga, vel meliore lectione proriga, aut pruriga : qui garde les iuments, & les laisse saillir pour en auoir de la race, tr. «an hiny á mir quesequennet, hac á læs ô marchaff euit caffet an goüen.

  ●(1732) GReg 848b. Faire sauter, ou couvrir une jument, tr. «Lacqât marc'ha ur gasecg, evit cahout ar gouënn.»

  ●(1995) BRYV IV 68. (Milizag) ma'z e oa en oad da reseo ar marh… da veza marhet.

  B.

  (1) Mettre une porte (sur ses gonds).

  ●(1732) GReg 462b. Mettre des gonds à une porte, tr. «marc'ha un or.»

  ●(1872) ROU 92a. Monter, la porte, tr. «Marc'ha an nor.»

  (2) =

  ●(1905) BOBL 24 juin 40/1e. Corret a alc'houezaz hag a varc'haz an norejou.

  II. V. tr. i. Marc'hañ war ub. : s'emparer de qqn.

  ●(1872) ROU 82b. Le sommeil s'en empara, tr. «ar c'housked a varc'has varna.» ●(1890) MOA 234. Le sommeil s'empara de lui, tr. «ar c'housked a varc'haz var-n-han.»

  III. V. intr.

  (1) Stagner.

  ●(1921) FHAB Du 308. Pa vez sec'h ar park, pa ne chom ket a zour ennan da varc'ha er goanv.

  (2) Monter (plantes).

  ●(1931) VALL 478a. Monter en parl. des légumes, tr. «marc'ha.»