Recherche '"merkañ"...' : 1 mots trouvés
Page 1 : de merkan-merkin (1) à merkan-merkin (1) :- merkañ / merkiñmerkañ / merkiñ
v.
I. V. tr. d.
A.
(1) Marquer.
●(1659) SCger 77a. marquer, tr. «merqua.»
(2) Fixer (une date).
●(1915) HBPR 29. o veza klevet eo merket an devez evit henvel, dre votadek, eskob ar Finistere.
(3) =
●(1915) HBPR 88. na vo sonet kloc'h ebet evit merka an ofisou-ze. ●200. Difen da verka ar zul dre zon ar c'hleier.
(4) Exprimer.
●(1867) FHB 121/130b. Penaus merca glac'har ar vam ?
(5) Marquer, écrire.
●(1869) FHB 205/390b. An doare ma en em lakeaz enha a verit beza merket. ●(1878) EKG II 292. Me a ya da verka hoc'h hano. ●(1889) ISV 416. Blez a verke ar pez en doa recevet var eur c'haier.
(6) Marquer, dessiner.
●(1633) Nom 195a. Factor : celuy qui marque la chasse : an hiny pehiny á mercq chassè an hoary.
●(1732) GReg 605a. Marquer, faire quelque marque, tr. «Mercqa. mercqi. ppr. merqet. H[aute] Cor[nouaille] mercho. pr. merchet. Van[netois] mercheiñ. pr. et.»
●(1921) BUFA 50. ean e verchas ur groéz ar en doar.
(7) Indiquer.
●(1915) HBPR 29. eul lizer (...) hag a verke sklear ar pez a zonje.
(8) local. (dans le parler des Johnnies) Enregistrer.
●(1979) LJDR 24. l'on procédait à l'inscription de l'acte de vente, toujours sur les registres des agents maritimes ou des cafetiers. Cela s'appelait «Merka an ougnioun» (enregister la vente des oignons.
(9) abSolt. (sport) Marquer.
●(1935) TRAG 16. hini eus a diou vandenn n'he deus «merket». (…) c'hoant o deus da werka (lire : verka) dioustu.
(10) euph. Merkañ betek ar gwad : circoncire.
●(1911) BUAZperrot 79. D'e eizvet dervez ar c'hrouadur a oue hanvet ha merket beteg ar goad.
(11) Flétrir.
●(1744) L'Arm 445a-b. Flétrir un criminel, tr. «Mærchein unn torfaittour gued unn hoarn ru, dré dournn er bourreau.»
B. V. tr. i. Merkañ da ub. : indiquer à qqn.
●(1911) SKRS II 17. Digassit aliez var ho spered ar pez a verk deoc'h kantik an taolennou.
II. V. intr. (en plt du jour) Poindre, pointer.
●(1880) SAB 153. Teval oa c'hoaz an deiz, an deiz o c'houlaoui, o verca, o coumans beza aned.
III. V. pron. réfl.
(1) En em verkañ (en ur strollad) : s'enrôler, s'inscrire (dans un parti).
●(c.1802-1825) APS 26. ha d'er-ré e reï hum verchein abarh én amzér de zonnet.
(2) En em verkañ eus =
●(1869) SAG 100. evit kaout lod er melitou-ze, e rankomp enem verka ive hon-unan euz ar groaz.
IV. [empl. devant une subord. amenée par la conj. «na»] Indiquer.
●(1915) HBPR 24. Eun artikl deuz al lezen (...) a verk na c'helje eskob, na persoun, na kure kaout tam pae eb beza touet senti ouz al lezen-ze.