Résultat de la recherche

Recherche 'mousk...' : 20 mots trouvés

Page 1 : de mousk (1) à mouskomz-2 (20) :

mousk
mousk
voir moust
mouskan
mouskan
m. –où Chantonnement.
●(1954) VAZA 116. pe vouskan melkonius ur paotrig saout. ●(1981) ANTR 46. Ne blij ked ar mouskan-ze d'ar Person.
mouskanañ
mouskanañ
v.
(1) V. intr. Chantonner.
●(1866) FHB 91/309b. hag en em lakeas da vouscana en eur vont gant an hent. ●(1868) FHB 203/372b. kana, brous-kana dalc'h-mad o chasa gueach var eur vransel, gueach var eur c'havel. ●(1876) TDE.BF 472a. Mous-kana, v. n., tr. «Fredonner un air de chanson.» ●(1889) ISV 477. hor c'hantonier a grogaz adarre en he labour en eur vouscana.
●(1909) KTLR 136. eur vaouez iaouank c'hoaz a vouskane en eur luskellat he c'hrouadur. ●(1939) KTMT 121. Ha Nedig nijal kuit evel eun evnig fritilhek, o c'hoarzin hag o vouskana.
(2) V. tr. d. Chantonner.
●(1903) MBJJ 50. mouskanan 'nei [ma gwerz]. ●(1911) BUAZperrot 870. e vouskanas an diskan. ●(1925) FHAB Du 414. en eur vouskana kanenn «Ho mamm». ●(1964) LLMM 107/411. en ur vouskanañ Kantik Sant Merven.
mousked
mousked
m. mouskidi, –où (armement) Mousquet.
●(1732) GReg 644a. Mousquet, arme à feu, tr. «Mousqed. p. mousqidy, mousqedou.»
●(1856) VNA 58. un Mousquet, tr. «ur Mousquêd.»
mouskedadeg
mouskedadeg
f. –où Mousquetade.
●(1931) VALL 484a. Mousquetade, tr. «mouskedadeg f.»
mouskeder
mouskeder
m. –ion Mousquetaire.
●(1732) GReg 644a. Mousquetaire, tr. «Mousqeder. p. mousqedéryen.»
●(1856) VNA 57. Mousquetaire, tr. «Mousquettour.»
mouskederezh
mouskederezh
m. Mousqueterie.
●(1732) GReg 644a. Mousqueterie, tr. «Mousqederez.»
●(1914) DFBP 217b. mousqueterie, tr. «mouskederez.»
mouskedig
mouskedig
m. –où (armement) Mousqueton.
●(1856) VNA 58. un Mousqueton, tr. «ur Mousquêdig.»
mouskediri
mouskediri
m. Mousqueterie.
●(1732) GReg 644a. Mousqueterie, tr. «mousqedtiry.»
mouskin
mouskin
= (?).
●(1874) FHB 507/293a. Pegement a verc'het pennek leun a foge, o klask plijout d'ar goazet all, mouskin, o c'hoari ho fenn fall, pere a rent ho friejou malheüruz.
mouskled
mouskled
m. –i (armement) Mousquet.
●(1792) BD 3070. mouscledy clenvé fusullio, tr. «mousquets, épée(s), fusils.»
●(18--) PEN 92/61. c'hoarri mosklet c'hoarri ar fleured.
mousklemm
mousklemm
v.

(1) V. intr. Geindre.

●(1957) ADBr lxiv 4/468-469. (An Ospital-Kammfroud) Kranahad, Granahad : v. – S'applique à un enfant qui se plaint, mais qui ne pleure pas franchement. On dit aussi gragnouzad et mousklemm, dont les sens sont cependant légèrement différents. ●(1959) TGPB 78. hag en deñvalijenn e kleven a-wechou egile o vousklemm goustad.

(2) [empl. devant une subord.] Se plaindre que.

●(1943) VKST Genver-C'hwevrer 205. Daoust ma klever an holl o klemm hag o vousklemm ne gaver mui tamm da zebri na banne da eva, e c'heller evelato ober frikoiou.
mousklenn
mousklenn
f.
(1) Moue.
●(1931) VALL 483a. Moue, tr. «mousklenn (gamm) f.»
(2) Sourcil.
●(1876) TDE.BF 472a. Mousklenn, s. f., tr. «Sourcil.»
(3) Fille qui semble être de mauvaise humeur.
●(1876) TDE.BF 472a. Mousklenn, s. f., tr. «Fille qui a l'air d'être de mauvaise humeur.»
mousklenneg
mousklenneg
m. mousklenneion Celui qui fait la moue.
●(1931) VALL 483a. celui qui fait la moue, tr. «mousklenneg.»
mousklennek
mousklennek
adj. Qui fait la moue.
●(1877) FHB (3^e série) 2/11b. ho bec a deu da veza mousclennec.
●(1931) VALL 483a. celui qui fait la moue, adj., tr. «mousklennek.»
mousklenner
mousklenner
m. –ion Personne renfrognée.
●(1868) FHB 177/164b. lezet ar vousklennerien da vaga, da uza ho imor. ●(1874) FHB 490/157a. mouzerien, mousklenner, tavedek...
mousklennet
mousklennet
adj. Renfrogné.
●(1867) FHB 121/134b. dieguz eo avad ha pennog, ato mousclennet.
●(1908) FHAB Gwengolo 267. Philip oa c'hoas mousklennet e vuzel goude ar begad hen doa bet digant Fanch. ●(1909) FHB Gouere 197. na vezo ket red e kemerfac'h evit-se nag eun doare ginet, nag eun dremm mousklennet.
mousklenniñ
mousklenniñ
v. intr. Faire la moue.
●(1876) TDE.BF 472a. Mousklenni, s. m., tr. «Se refrogner, froncer le sourcil.»
●(1931) VALL 483a. faire la moue, tr. «mousklenni.»
mouskomz .1
mouskomz .1
f. –où Mot couvert.
●(1876) TDE.BF 472a. Mous-komz, s. m., tr. «Parole couverte, à double entente.» ●(1890) MOA 193a. Parole couverte, tr. «mous-komz, f.»
●(1955) STBJ 176. ne zeue nemet mouskomzou berr eus e c'henou.
mouskomz .2
mouskomz .2
v.
I. V. intr.
(1) Parler à mots couverts.
●(1732) GReg 229a. Parler en paroles couvertes, tr. «Muzcomps. pr. muzcomset.»
●(1931) VALL 166b. parler à mots couverts, tr. «mouskomz.»
(2) Parler à mi-voix.
●(1924) NFLO. voix. il me parla à mi-voix, tr. «mouskomz a reas ouzin.» ●(1925) BILZ 127. An ôtrou hag an itron a vousgomzas entreê.
II. V. tr. [au narratif indir.]
(1) Murmurer, dire à voix basse.
●(1924) BILZbubr 39/866. Torret an nor ! a vourc'homze (lire : vouskomze) ar person. ●(1924) BILZbubr 43-44/1030. Peoc'h ! peoc'h ! a vousgomze an ôtrou person. ●(1925) BILZ 114. Arabad eo koll an nord, ya, ya ! a vousgomze ar pôtr. ●146. Koll a rafomp hon eor ! a vousgomzas ar pôtr.
(2) Mouskomz da ub. : murmurer à qqn.
●(1929) FHAB Ebrel 138. O welout an hini a grede d'ezañ beza an aotrou Broc'h, e vouskomzas da unan eus ar re a oa en e gichen : – Va Doue, penaoz eo deut da veza.