Devri

Recherche 'nag...' : 15 mots trouvés

Page 1 : de nag-1 (1) à nagezan (15) :
  • nag .1
    nag .1

    voir na .3

  • nag .2
    nag .2

    voir na .4

  • nag .3
    nag .3

    voir na .5

  • nag .4
    nag .4

    voir na .6

  • nag .5
    nag .5

    voir na .7

  • nag .6
    nag .6

    voir na .8

  • nagenn .1
    nagenn .1

    f. –ed Contestant.

    (1732) GReg 203a. Contestant, ante, tr. «naguenn. p. naguenned.» ●649b. Celui qui naquete, tr. «Naguenn. p. naguenned.» ●787b. Rechin, rechine, rechigné, ée, chagrin, de mauvaise humeur habituellement, tr. «naguenn. p. naguenned

    (1919) DBFVsup 52a. negennour, negen, tr. «querelleur, qui contredit.» ●(1963) EGRH II 147. nagenn m., tr. « disputeur pour des choses légères. »

  • nagenn .2
    nagenn .2

    f.

    (1) Ober an nagenn : contester.

    (1732) GReg 649b. Naqueter, contester pour des choses légères, tr. «ober an naguenn

    (2) Kaout (e) nagenn : avoir de la hargne.

    (1976) LIMO 29 mai. Mèw, divèw, ataw en des négenn. ●Négenn, tr. «hargne.»

  • nagennat / nagenniñ
    nagennat / nagenniñ

    v. intr.

    (1) Contester, critiquer.

    (1732) GReg 649b. Naqueter, contester pour des choses legeres, tr. «Naguenni. pr. naguennet

    (1907) VBFV.bf 34a. ingennein, negennein, v. n. tr. «ergoter, disputer.» ●(1910) ISBR 150. Negennein e hras doh en ol eutruné aveit gobér dehé hum lakat édan é vili. ●(1935) DIHU 284/214. emlakeit endro de negennat doh er vinouréz. ●(1942) DIHU 371/78. Hañni (...) ne ven kas é grohen de séhein ar en orsal dreinek ! Hag ind de negennat ! ●(1944) DIHU 390/17. negennat énep d'er brehoneg.

    (2) Bousculer.

    (1966) LIMO 21 octobre. Ha mé é negennad dohtu get er broh ér ioud-sé, ken e strimpé er chumen drest er skudel ! ●Negennad, agiter. ●(1968) LIMO 12 janvier. get ou hured er «lonn» èl ma larènt, duah de négénein én touleu de grog é lost er gounifled. ●Negenein, tr. «bousculer.»

  • nagenner / nagennour
    nagenner / nagennour

    m. –ion Contestataire.

    (1919) DBFVsup 52a. negennour, negen, tr. «querelleur, qui contredit.» ●(1934) BRUS 197. Un contradicteur, tr. «un negennour.» ●(1963) EGRH II 147. nagennour m. -ien, tr. « querelleur, celui qui contredit. »

  • nagenniñ
    nagenniñ

    voir nagennat

  • nagennour
    nagennour

    voir nagenner

  • nagennus
    nagennus

    adj. Contestataire.

    (1932) BRTG 138. Karget é é greu de Latira a vuohed negañnus ha digampen.

  • nageoan
    nageoan

    adv. Non.

    (1904) DBFV 168a. nageouan, adv., tr. «non (proprement, «ce n'est pas»).»

  • nagezan
    nagezan

    adv. Non.

    (1904) DBFV 168a. nagesan, adv., tr. «non (proprement il n'y a pas).»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...