Recherche '"ograoù"...' : 4 mots trouvés
Page 1 : de ograou (1) à ograouin (4) :- ograoùograoù
plur. (musique)
I.
(1) Orgue.
●(1499) Ca 148b. Ogrou. g. orgues. instrument a iouer. ●(c.1500) Cb 86a. [flaut] Jtem pluraliter hec cantes cantium. g. flustes dorgues. bri. flautou ann ogrou. ●(1633) Nom 214a. Organum pneumaticum : orgues : ogrou. ●(1647) Am 815. D’a stoc claffier ho ogrou, tr. « Pour toucher le clavier de vos orgues »
●(1659) SCger 161b. ogrou, tr. «orgues.» ●(1727) HB 365. meulit-ên gant ar violançou hac an ogrou. ●(1732) GReg 678b. Orgue, tr. «Ograou. ogrou.» ●679a. Toucher l'orgue, tr. «Son an ograou. pr. soñnet.»
●(1912) MMPM 106-107. Aliez en eur glevet an Ograou e stage da wela. ●(1936) BREI 444/3a. evel kambr an ogrou. ●(1958) BLBR 111/16. pa grogas an ograou da zeni, dindan bizied ampart an Ao. Gerard Pondaven.
►[au plur. après un art. ind.] Un ograoù : des orgues.
●(18--) MIL.k 17. eunn hograou peotramant eunn eostik.
●(1910) MBJL 87. un drouz hanval ouz hini eun ogro. ●106-107. Eun ogro 'ta ac'h ê ho muzik ?
(2) Ograou bihan =
●(1935) BREI 425/4a. unan aneze o son an ograou bihan.
(3) Megin-ograoù : soufflet d'orgues.
●(1732) GReg 879a. Soufflet d'orgues, tr. «Meguin ograou. p. meguinou ograou.»
II. Ober an ograou : ronfler.
●(1879) ERNsup 163. Neañ ra 'nn doupin, la toupie gronde ('mañ 'ober ann ogro, elle ronfle comme l'orgue; Trév[érec].
- ograoù-morograoù-mor
plur. (ichtyonymie) Tubipore, orgue de mer.
●(1931) VALL 762b. Tubipore, orgues de mer, tr. «ograou-mor pl.»
- ograouerograouer
m. –ion Organiste.
●(1732) GReg 678b. Organiste, tr. «Ograouër. p. ograouëryen.»
●(18--) SAQ I 309. ne vank mui nemed eun ograouer.
●(1911) BUAZperrot 247. kanerien hag ograourien. ●(1926) KANNgwital 287/439. rener hag ograouer war-eun-dro. ●(1941) FHAB Du/Kerzu 93. an ograouer Jef ar Penven. ●(1958) BLBR 111/16. ograouer iliz-veur Kemper.
- ograouiñograouiñ
v. tr. d. Accompagner à l'orgue.
●(1870) FHB 289/219a. Ar c'han ograouet gant person Daoulaz.