Recherche 'peanv...' : 2 mots trouvés
Page 1 : de peanv (1) à peanvin (2) :- peanvpeanv
m.
(1) Personne ou chose dont on ne se rappelle pas le nom.
●(1659) SCger 25b-26a. chose (quand on recherche son mot), tr. «pehano.» ●163a. ur pehano, tr. «vn ie ne sçay quoi.» ●(1732) GReg 145b. Un certain, ou, une certaine chose, dont le nom ne revient pas, tr. «ur pe-hano.» ●167a. Chose, dont-on ignore le nom, ou qu'on ne se souvient pas, tr. «Pe-hano.»
●(1876) TDE.BF 501b. Pehano, pehañv, substantif masculin. Eur pehano, un individu dont on ne connaît pas le nom. ●(1890) MOA 169a. Quand on ne sait pas le nom de l'objet ou de l'individu, on dit : eur penefi (pour : pe hano ef-hi ?). On dira aussi : eur pe hano, eur pe zen (d'où vient le verbe : pehanoi eunn den, ainsi que le verbe penefia eunn dra.
●(1978) BRUDn 19/10. Ha d’en em zizober buan euz ar pehano dañjeruz evel diouz eur hontamm binimuz.
(2) (Un) certain nom.
●(1942) VALLsup 52a. pehano, peamzer, tr. «un certain nom, un certain temps.»
- peanviñpeanviñ
v. tr. d. Chercher un nom dont on ne se rappelle pas.
●(1659) SCger 163a. pehanvi, tr. «apeller quelque chose par son nom.» ●(1732) GReg 659b. Chercher un nom qu'on ne trouve pas, tr. «Pehanvi. pr. pehanvet.»
●(1876) TDE.BF 501b. Pehañvi, v. n., tr. «Désigner ou appeler un individu dont on ne sait pas le nom.» ●(1890) MOA 169a. Quand on ne sait pas le nom de l'objet ou de l'individu, on dit : eur penefi (pour : pe hano ef-hi ?). On dira aussi : eur pe hano, eur pe zen (d'où vient le verbe : pehanoi eunn den, ainsi que le verbe penefia eunn dra.