Recherche '"penn-kentañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de penn-kentan (1) à penn-kentan (1) :

• penn-kentañ
  penn-kentañ

  [penn + kentañ]

  m.

  (1) Commencement, début.

  ●(1866) FHB 72/157b. ar gaouleden hag ar penn kenta eus ar vouzellen vras. ●(1868) FHB 158/12b. n'oz peuz nemed ar penn kenta euz ar furnez. ●(1876) TDE.BF 507b. Penn-keñta, s. m., tr. «Commencement, origine, principe.» ●(1879) BMN 105. Er penn kenta Doue a reas corf an den euz a bri-douar. ●(1882) BAR 211. Adalek ar penn kenta beteg vrema.

  ●(1907) FHAB Mae 75. ez eus er penn kenta eun aozer bennag. ●(1911) SKRS II 210. Azalek ar penn kenta euz he amzer. ●(1921) PGAZ 96. Er penn kenta euz miz Kerzu 1870. ●(1933) MMPA 17. Abaoe penn kentan ar bed, eul lezenn bounner a bouez war an dud, lezenn ar pec'hed kentañ.

  (2) Chef, dirigeant, autorité.

  ●(1847) FVR ii. Eur stroll euz ar pennou kenta etouez ar c'hallaoued. ●(1861) BSJ 97. ind hou laquou étré deourn er penneu-quetan ag er synagogue. ●108. er penneu-quetan a guér. ●138. Jesus-Chrousit mab Doué, e zou sauet én inour a vout er pèn-quetan ag en ilis. ●(1876) BJM 92. Ar pennou kenta eus a Bempoul. ●(1877) EKG I 237. ar mear hag ar pennou kenta euz ar barrez.