Recherche '"pennaskañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de pennaskan (1) à pennaskan (1) :

• pennaskañ
  pennaskañ

  [brpm pennasqa < penn + naskañ]

  v. tr. d.

  I.

  (1) Entraver.

  ●(1732) GReg 335a. Empêtrer, attacher la tête à un des pieds de devant, tr. «Pennasqa. pr. pennasqet.»

  ●(1896) GMB 477. pet[it] tréc[orois] penaskañ.

  ●(1958) BRUD 4/36. o fennaska, o suia.

  (2) sens fig. Assujettir.

  ●(1910) FHAB 54. ne zalejont ket da veza ive d'o zro, en despet d'an donjer o devoa evit ar sklavaj, treac'het ha pennasket gant ar Romaned breac'hiou-dir. ●(1923) FHAB Meurzh 116. Ma ho peus c'hoant da veza pennasket, ha reuzeudik evel ar vein, ya, neuze, it gant ar seurt-se.

  II. Bezañ gars da bennaskañ : être fou à lier.

  ●(1961) BRUD 14-15/82 (T) E. ar Barzhig. O hola 'vad, emon-me, va daou realad skiant am-eus hoaz, red e vefe din beza garz da bennaska. (...) Garz da bennaska = sod da staga.