Devri

Recherche '"peoc'h"...' : 12 mots trouvés

Page 1 : de peoch (1) à peochus (12) :
  • peoc'h
    peoc'h

    m., interj., adv. & adj.

    I. M.

    A. (sens de tranquillité, d'entente, d'accords, entre plusieurs personnes)

    (1) Paix.

    (1499) Ca 79b. Eth en peuch. g. alez en paix. ●151a. Pacifiaff et pacific in peuh vide. ●157a. Peuch. g. paix. ●(1621) Mc 90. Dont á gra da coll an peoch.

    (1659) SCger 87b. paix, tr. «peoc'h

    (1849) LLB 1105. Biwein e hrant é peah.

    (2) Chom en e beoc'h : rester tranquille.

    (1896) GMB 482. à Tressignaux, chom 'n es peuc'h, reste tranquille.

    (3) War e beoc'h : en paix.

    (1903) TMJG 353. Et d'ar ger war ho peuc'h.

    B. (sens de silence, non bruit)

    (1) Paix, silence.

    (1659) SCger 111a. silence, tr. «peoc'h

    (2) Reiñ e beoc'h da ub. : laisser qqn tranquille.

    (1907) AVKA 187. Ro ma feuc'h d'in !

    (2) Tennañ peoc'h eus (genoù) ub. : faire taire qqn.

    (1896) GMB 482. à Trévérec tenañ peuc'h deus eur bugel, tr. «faire taire un enfant.»

    (1969) BAHE 62/38. Evit tennañ peoc'h eus va genoù.

    (3) Kaout peoc'h diouzh ub. =

    (1894) BUZmornik 307. ma n'en devoue hiviziken peoc'h ebed dioutho betek fin he vuez.

    (4) =

    (1907) AVKA 139. he c'havas dilu deus ar spered hudur ha peuc'h kousket war he gouele.

    (5) Reiñ peoc'h gant ub. =

    (1905) IVLD 81. ar re a lakea Bernadett gaouiadez a oa rouez hag a ranke rei peoc'h gant ar re all.

    (6) Lakaat peoc'h =

    (1787) PT 35. Laqueit péah.

    (7) Tennomp da beoc'h ! : faisons la paix.

    (1910) ISBR 316. a pe houlennas Jorj tennein de beah. ●(1939) RIBA 153. Tennamb de beuh, emé er melinér !

    (8) Peoc'h en toull-se : silence à ce sujet.

    (1913) FHAB Here 338. Peoc'h en toul ze ! eme Luther. ●(1923) AAKL 42. Peoc'h en toull-ze, ma ne fell ket deoc'h dont ganen-me d'ar prizon ! ●(1923) KNOL 215. Peoc'h en toull-ze, pe me ribinso. ●(1923) AAKE 10. Peoc'h en toull-ze, ha ra gendalc'ho Garskanv. ●(1927) TSPY 35. Peoc'h en toull-ze, Fanch, pa lavaran.

    C. (Époque sans conflit)

    (1) Paix.

    (1862) JKS 33. Dioc'h ho gwelet, e vevont en eur peoc'h braz. ●(1893) IAI 153. meur a beoc'h disleal.

    (2) Terriñ ar peoc'h : violer la paix.

    (1839) BESquil 174. Rachis, prince a Lombardie, e dorras er peah.

    (3) Kenderc'hel ar peoc'h : entretenir, maintenir, préserver la paix.

    (1910) ISBR 25. kanderhel er peah étré en dud.

    B. [empl. avec un art. ind. suivi d'un adj.]

    (1) =

    (1862) JKS 101. eur peoc'h dudiuz.

    (1915) HBPR 217. eur peoc'h padus.

    C.

    (1) [en apposition] Paisible.

    (1865) LZBt Gouere 28. ur vue beuc'h. ●(1865) LZBt Here 60. ann evurusted a deu diouz eur galon beuc'h.

    (2) En paix, paisible.

    (1907) AVKA 58. ma kavjont an diaouleien azeet ouz e dreid, hag int peuc'h ha gwisket ha pareet tre.

    II. Interj. peoc'h ! : Silence !

    (1869) EGB 130. Péoc'h ! tr. «paix !» ●(1876) TDE.BF 509b. Peoc'h, interjection, tr. «Silence ! paix !»

    (1908) PIGO II 115. Peuc'h ! eme unan eus ar gompagnunez. ●(1942) VALLsup 33. Chut ! tr. «peoc'h ! peuc'h

    III. Adv.

    (1) En paix, tranquillement.

    (1865) LZBt Gouere 14. kouskat peuc'h hed ann noz.

    (2) Ez peoc'h : paisiblement.

    (c.1500) Cb [peuch]. Item pacifice aduer. g. paisiblement. b. ez peuch.

  • peoc'haat
    peoc'haat

    v.

    I. V. tr. d.

    (1) Apaiser, pacifier, calmer, tranquilliser.

    (1499) Ca 157a. [peuch] ga. appaisir pacifier. b. peuchhat. ●157b. Peuchhat et peuchhet in peuch vide. ●(c.1500) Cb 12a. Item cest appaiser. b. peochat. ●54b. g. assouuagier / appaisier. bri. peochat.

    (1732) GReg 42a. Appaiser, pacifier, tr. «Peoc'hat. pr. peoc'het.» ●131a. Calmer, rendre tranquille, tr. «Peoc'hat. pr. peoc'het.» ●781b. Rapaiser, tr. «Peoc'hat. pr. peoc'het

    (1847) BDJ 47. Dihuna he drugarez ha peoc'hât he spered. ●(1859) MMN 50. eleac'h calmi, eleac'h peoc'haat an den-se. ●(1866) FHB 83/244a. sioulaat pe peoc'haat ann tad Garnier. ●(1867) BUE 31. He holl boanio a lekee da beuc'haat ha da unvanin ar re a deue d'he varn.

    (2) Peoc'haat ub. ouzh ub. : réconcilier qqn avec qqn.

    (1650) Nlou 83. Prêt voe peochat Doue an tat, ouz Adam, tr. «Il fut temps de réconcilier Dieu le père avec Adam.»

    II. V. pron. réfl. En em beoc'haat : se remettre (d'une émotion forte).

    (1732) GReg 800b. Se remettre, revenir de quelque trouble, tr. «Hem beoc'hat. pr. hem beoc'het

  • peoc'hadur
    peoc'hadur

    m. Pacification.

    (1732) GReg 684a. Pacification, tr. «Peoc'hadur

  • peoc'haer
    peoc'haer

    adj. Pacificateur.

    (c.1500) Cb [peuch]. Jtem hic placator / oris. ga. appaiseur. b. peuchaer.

    (1732) GReg 684a. Pacificateur, tr. «Peoc'haër. p. peoc'haëryen. peoc'hær. p. peoc'hæryen

    (1920) KZVr 358 - 11/01/20. peucher, tr. «qui appaise.»

  • peoc'haet
    peoc'haet

    adj. Pacifié.

    (1499) Ca 157a. [peuch] Jtem pacatus ta / tum. g. pacifiez. b. peuchhaet.

  • peoc'hapl
    peoc'hapl

    adj. Que l'on peut apaiser.

    (c.1500) Cb. [peuch] Jtem hic et hec placabilis et hoc le. g. appaisible. b. peuchhabl.

  • peoc'haus
    peoc'haus

    adj. Apaisant.

    (c.1500) Cb [peuch]. pertimus / a / um. g. paisible / simple. b. peuchhaus.

    (1732) GReg 684a. Pacifique, paisible, tr. «Peoc'haus

  • peoc'het
    peoc'het

    adj. Pacifié.

    (c.1500) Cb [peuch]. Jtem pacataus / a / um. g. pacifiez. b. peuchhet.

  • peoc'hidigezh
    peoc'hidigezh

    f. Pacification.

    (1732) GReg 684a. Pacification, tr. «peoc'hidiguez

    (1847) FVR 345. pere n'ho devoa perz ebed er beoc'hidigez.

  • peoc'hier
    peoc'hier

    m. –ion Pacificateur.

    (1923) SKET I 11. Digaser peoc'hier ar bodadegou.

  • peoc'hiñ
    peoc'hiñ

    v. intr. Faire, conclure la paix.

    (1910) ISBR 217. Hennen e oé aveit peahein dré vraù.

  • peoc'hus
    peoc'hus

    adj. Paisible.

    (1732) GReg 131a. Calmer, rendre tranquille, tr. «renta peoc'hus.» ●684a. Pacifique, paisible, tr. «peoc'hus.» ●Bienheureux les pacifiques, parce qu'ils seront appelez enfans de Dieu, tr. «Guenvidicq eo a vrémañ ar re beoc'hus, eme hon Salver, rac galvet vizint bugalé Douë.»

    (1834) SIM 143. ho puez a vezo peoc'hus.

    (1920) KZVr 358 - 11/01/20. peuc'hus, tr. «paisible.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...