Devri

Recherche '"plantañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de plantan-plantin (1) à plantan-plantin (1) :
  • plantañ / plantiñ
    plantañ / plantiñ

    v.

    I. V. tr. d.

    A.

    (1) Planter.

    (1499) Ca 159b. Plantaff. g. planter. Plantaff caul. ●(c.1500) Cb 37a. g. planter choulx / ou en user de choulx. b. plantaff caul / pe vsaff a caul. ●(1633) Nom 76a-b. Herba voluntaria, cui sativa opponitur : herbe qui croist de par soy sans estre semée, ou plantée : drouc-lasaou (lire : lousaou), lousaouen á seu ep bezaff hadet na plantet. ●96a. Arbor terminalis vel finalis : arbre assis ès bornes : vn guezen á vez plantet en fin an douarou, guezen bornal. ●Arbores in quincuncem digerere vel dirigere, metari : planter les arbres en esciquier : plantaff an guez en essiquer.

    (1659) SCger 93a. planter, tr. «planta.» ●164b. planta, tr. «planter.» ●(1732) GReg 729a. Planter, tr. «Planta. pr. plantet. Van[netois] plantein.» ●Planter des arbres, des vignes, tr. «Planta guëz, planta guïny.» ●Planter des choux, des porreaux, tr. «Planta caul, planta pour.»

    (1834) SIM 179. planta a rear dre amâ ha dre aont plant avalou. ●(1849) LLB 632. plantein ha lagadein er gué. ●853. plantet gué nehué. ●(1894) BUZmornik 219. Eunn devez eta e plantaz eur skourr seac'h enn douar.

    (1907) VBFV.bf 61a. plantein, v. a., tr. «planter.» ●(1932) KWLB 14. planta patatez prim. ●(1933) ALBR 21. Planta aneze en douar bruzunet war c'horre, met kalet dindan.

    ►absol.

    (1834) SIM 85. ur perc'henner nevez benac o commanç planta.

    (1908) DIHU 34/59. De bé kours é ma guellan plantein ? ●(1923) FHAB Genver 32. N'ez eus nemet hada ha planta a renkennadou eün.

    (2) Plantañ-displantañ : planter sans arrêt.

    (1977) PBDZ 782. (Douarnenez) plantiñ-displantiñ, tr. «pour décrire le travail de quelqu'un qui ne cesse de transplanter des fleurs, des arbres, etc.»

    (3) Planter (un endroit) d'arbres.

    (1907) FHAB Here 242. planta a nevez ar re [meneziou] a zo noaz.

    (4) Enfoncer.

    (1575) M 29-30. plantet doun : / A faeçon en hon calounou, tr. «enfoncé profondément / De bonne façon dans nos cœurs.»

    (1710) IN I 167. eleac'h lamet an drean pehini a so oc'h ho piquat, ne reant nemet e blanta larcoc'h en ho troad. ●(1766) MM 689. planta he doc pete he zaoulagat, tr. «se cale le chapeau jusqu'aux yeux.» ●(1790) Ismar 72. prest de blantein er goutèll én hou calon.

    (5) Ficher.

    (1659) SCger 57a. ficher, tr. «planta

    B.

    (1) Enterrer, enfouir (un animal).

    (1903) TMJG 353. Ha, péchonch, eur wech interret Mari-Job, a oe ret pleal da blanta Mogi, oa reudet he gorf 'n he graou. ●(1935) BREI 390/3a. Douar mat da blanta chas ! ●(1934) BRUS 62. Enterrer (un animal), tr. «plantein.» ●(1942) STOB 18/102. – Petra a vez graet d'al loened pa vezont marvet ? emezañ. / – Plantañ anezo, a respont an holl vugale war un dro. / – Mat, hag an dud ?... / Hag ur plac'h vihan da hastañ buan respont : / – Plantañ anezo 'barz ar vered ! / Ha c'hoarz skrign gant ar vugale all... ha gant an aotroù Person daoust ma kav amzere awalc'h ar respont-se.

    (2) Enfouir.

    (1880) SAB 260. e planter er vered evel ada en douar corfou groz ac aneval.

    (3) gros. Enterrer (qqn).

    (17--) EN 822. red e din eblantan, tr. «il est nécéssaire que je l'enterre.»

    C. sens fig.

    (1) Plantañ pennadoù en ub. : fourrer des idées dans la tête de qqn.

    (1869) HTC 245-246. ne ra nemet planta pennadou er bobl. ●(1879) MGZ 211. planta pennadou er bobl.

    (2) Plantañ micher en ub. : faire rentrer le métier chez qqn.

    (1955) STBJ 38. ar re-mañ (...) evit planta micher ennañ, a reas o menoz da c'hoari dezañ eun dro divalo bennak.

    (3) Plantañ tro en e gorf : se tortiller.

    (1974) SKVT III 133. Burugenniñ a rae, ar muiañ ma c'helle, plantañ tro en e gorf.

    (4) Fourrer, flanquer.

    (1633) Nom 173a-b. Rutabulum : rouable, patroüille, fourgon : perchen forn, forch da plantaff an queuneut en forn.

    (1806) JOS 7. Ec'h ordrenas e blanta e prisoun ar Roue. ●(1850) JAC 81. Hac en deus bet laqet hor planta er prison.

    (5) Plantañ ub. er-maez : mettre qqn dehors.

    (1910) MAKE 15. Da zerr-noz, an hostiz a zihunas ar mezvier hag a blantas anezan er-meaz eus e di.

    (6) Plantañ koll war ub. : causer des pertes à qqn.

    (1910) MAKE 97. Kalz koll az peus plantet warnoun, te oar mad, Yan, eme an aotrou.

    (7) Implanter.

    (1894) BUZmornik 71. labouret epad pell amzer da blanta ar feiz e kear ar Mans.

    (8) =

    (c.1825/30) AJC 5809. an de voar lerch a voa labour da blantan.

    (9) Plantañ e dreid : fourrer ses pieds (dans un endroit).

    (1911) SKRS II 115. Rak-se, divar vreman, diouallit da blanta ho treid er palez-ma.

    (10) Plantañ tizh : foncer.

    (1910) MAKE 8. Hag al laer, a-dreuz ar parkeier, da blanta tiz ha da c'haloupa evit troc'ha arôk ar C'haper.

    (11) Plantañ bole : activer les cloches.

    (1911) SKRS II 199. kaer hen deuz chacha a bouez he zivrec'h ha planta bole er c'hloch, ne glev den ebet an distera trouz.

    D. Plantañ gant ub. : flanquer à qqn.

    (1878) EKG II 70. en eur blanta gant-han eur stafad a-dreuz he c'hinou.

    (1911) SKRS II 186. lammet a reas gant he c'hreg evel eun den gouez, ha planta reas ganthi taoliou ken didruez ma oue hanter-lazet ganthan. ●(1944) GWAL 165/319. (Ar Gelveneg) Plantañ : skeiñ gant ; «plant unan gantañ dre an dent !», «plant gantañ ur pezhioù 'barzh er genou !», «plant gantañ div pe deir !»

    II. V. tr. i.

    (1) Plantañ e : frapper.

    (1790) MG 255. hui e hoès plantét ém pèn a dauleu-bah.

    (2) Inculquer.

    (1879) BAN 66. planta e pennou an dud ar pez a renker da c'houzout evit beza salvet.

    (3) Plantañ gant : déballer à qqn.

    (1790) MG 80. a pe mès bet un disput doh me mæstr, ha ma mès plantét guet-ou tout er péh e hoès larét.

    III. V. intr.

    (1) S'enfoncer.

    (17--) TE 380. commance e rai deja plantein én deur.

    (1907) VBFV.bf 61a. plantein, v. n., tr. «enfoncer.» ●(1921) GRSA 310. Deu hepkén, Siméon hag é vab, e blant én deur èl mein. ●(1936) DIHU 302/126. léh ma plantant betag en deulin.

    (2) Courir, galoper.

    (1938) DIHU 321/37. Doh er hleuet, «Bijou» e ziskar é ziùskoharn hag e blant ar él lerh d'er pear zroed.

    (3) Frapper.

    (1790) MG 256. hui (...) e hoès plantet ém pèn a dauleu-bah.

    IV. V. pron. réfl. En em blantaén : se planter.

    (1876) BJM 114-115. oc'h en em blanta beteg he gouzoug ebarz dour ien un naoz a rede dirac he zi.

    V.

    (1) Plantañ ur rozenn (gaer) da ub. : voir rozenn.

    (2) Plantañ peul er prad : voir prad.

    (3) Plantañ pour gant ub. : voir pour.

    (4) Plantañ c'hwezh en e soroc'hell : voir soroc'hell.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...