Devri

Recherche '"poc'hon"...' : 5 mots trouvés

Page 1 : de poc_hon (1) à pochonin (5) :
  • poc'hon
    poc'hon

    m. –ed

    I. Vantard.

    (1919) DBFVsup 57a. pohon (Cl[éguérec]), m. pl. ed, tr. «vantard, fanfaron.» ●(1934) BRUS 200. Un vantard, tr. «ur pohon –ed.» ●(1938) DIHU 324/111. Ur pohon é ha n’en des istim erbet aveit Breihiz nag aveit en tadeu a famill.

    II. Blasons populaires.

    (1) Poc’honed Noal-Pondi : les vantards de Noyal-Pontivy.

    (1911) DIHU 72/272. Ré Noal e zou Pohañned (foeùerion) nen dint ket ou unan! Farauded e vé groeit anehé eùé. Laret e vé hoah : Tud Noal é monet én un davarn é Pondi, dé er marhad : ur porsion mar plij !

    (2) Poc’honed Pleheneg : les vantrds de Plouhinec (56).

    (1911) DIHU 773/282. Pléhenegiz e hrér penneu avaleu doar anehé ha pehoñned. Laret e hrér eùé Malorded Pléhenneg. Gueharal é vezé laret en devoé er malorded goed du : rak ma tiskennent ag er ré en devoé lakeit Jézuz ar er groéz, ha tud er parrézieu aral ne vennent ket diméein dehé !

  • poc'honaj
    poc'honaj

    m. Vantardise.

    (1856) GRD 109. groeit e vou goap a me fohonage.

  • poc'honer
    poc'honer

    m. –ion Vantard.

    (1919) DBFVsup 57a. pohonér (Baud), m.,tr. «vantard, fanfaron.» ●(1921) GRSA 340. Krudel e sel kemenneu er roué èl ré ur pohonour.

  • poc'honerezh
    poc'honerezh

    m. Action de se vanter.

    (1934) MAAZ 128. gouiet e hra é ta er bohonereh get er halantiz.

  • poc'honiñ
    poc'honiñ

    v. intr.

    (1) Se vanter.

    (1919) DBFVsup 57a. pohonein (Arv[or]), tr. «se vanter, faire le beau.» ●(1921) GRSA 292. Abalamor da se é pohonè. ●(1934) MAAZ 128. deusto ma seblant bout téchet de bohonein a dréz hag a dal. ●(1934) BRUS 87. Vanter – se, tr. «pohonein.» ●(1935) DIHU 292/240. gellout e hran laret, hep pohonein.

    (2) poc'honiñ gant udb., en arbenn ag udb. : se vanter de qqc.

    (1921) GRSA 268. é veh é pohonein get houh abilted ! ●(1939) ANNI 29. Bout e zo léh dein de bohonein én arben anehon.

    (3) Poc'honiñ da (+ v.) =

    (1934) MAAZ 127. Ha Iannig, de bep begad mél e vè trohet geton e bohon de laret : « Mé é en des bet er pobet, er groeit !»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...