Recherche 'pof...' : 4 mots trouvés

Page 1 : de pof (1) à poferad-poferiad (4) :

• pof
  pof

  adj. = abaf. cf. paf

  ●(1902) PIGO I 85. mar oa pof an hostis. ●210. Pa zavaz Matilin (...) e oa eun tammik pôf. ●(1908) PIGO II 53. eur zell pof. ●170. pegen pof 'n em gavas Janig gant ar gir ze hepken. ●(1924) BUBR 43-44/997. Begbran a chomas eur pennad pof da zellet ouz e di. ●(1924) BUBR 47/1112. Ar roue a oa pof. ●(1928) SAKO 36. Holl e chomont pof. ●(1933) BZIG Kerdu 3b. Ar roue a oa bof.

• pofañ
  pofañ

  v. intr. = (?) mont da netra, koazhañ, dont da vezañ pof (?).

  ●(1935) BREI 413/2a. Benn ez eus bet graet gant ar Fransizien ar pez ez int breman, tud keit-ha-keit, eo bet pofet ennê ar pep gwellan eus o nerz hag eus o siou mat.

• pofer
  pofer

  m. –ioù, –où

  (1) Marmite.

  ●(1896) GMB 568. pofèro des marmites (...) en pet[it] Trég[uier].

  ●(1922) BUBR 13/10. tro d'ar poufer. ●(1957) PLBR 107. eur pofer, pl. poferio. ●(1970) GSBG 11. (Groe) pofer, tr. «marmite haute (pour faire la soupe).»

  (2) plais. Postérieur.

  ●(1929) MKRN 177. (Gourin, ar Faoued, Skaer) Boufer, Le séant (Pen-drenv). Azeet var e boufer.

• poferad / poferiad
  poferad / poferiad

  m. –où Contenu d'une marmite.

  ●(1896) GMB 568. pofèrad marmitée, pl. o, en pet[it] Trég[uier].

  ●(1957) PLBR 107. eur poferiad.