Recherche 'raf...' : 12 mots trouvés

Page 1 : de raf (1) à rafourchin (12) :

• raf
  raf

  s. = (?).

  ●(1903) LZBg Gwengolo 200. Be zou eùé raf ru ér bara.

• Rafael
  Rafael

  n. pr. Raphael.

  ●(1499) Ca 172b. Raphael / lis. ma. gσ. est nomen angeli.

• rafal-
  rafal-

  voir raval-

• rafantañ
  rafantañ

  voir rafantiñ

• rafanterez
  rafanterez

  f. Scie à refendre.

  ●(1931) VALL 634a. scie à refendre, tr. «rafanterez.» ●(1949) KROB 13/12. eur wakol-ler, ugent lur, eur rollad kerdin, eur rafanterez, hadajou… ●(1987) GOEM 76. la scie à refendre, ar refantereuz.

• rafantiñ / rafantañ
  rafantiñ / rafantañ

  v. tr. d. Refendre.

  ●(1931) VALL 634a. refendre, tr. «rafanti, rafanta ; V[annetais] refantein.»

• rafet
  rafet

  s. –où Vice.

  ●(1557) B I 631. An tirantet carguet a raffetou / Ne galhent quet guelet da secredou, tr. «les bourreaux pleins de vices ne pourront point voir ta nudité.»

• rafia
  rafia

  coll. (botanique) Rafia.

  ●(1944) DGBD 31. gwrizioù paletuvez, palmez, rafia. ●91. o trec'hiñ delioù rafia.

• rafin
  rafin

  adj. =

  ●(1972) SKVT I 81. Du, askornet-moan, rafin ha difreüs, tr. (ms. Y. D.) «brune, mince, vive.» ●(1973) SKVT II 70. gren ha rafin, tr. (ms. Y. D.) «fraîche et dispose.»

• rafiolet
  rafiolet

  adj. Fignolé.

  ●(1942) VALLsup 77a. (Vêtement, etc.) bien fignolé, tr. «rafiolet T[regor] popul.»

• raflat
  raflat

  v. tr. d. Rafler.

  ●(1920) MVRO 18/1a. evel m'en deus c'hoant rastellat kement pastel zouar a gav da raflat.

• rafourchiñ
  rafourchiñ

  v.

  I. V. tr. d.

  (1) =

  ●(1766) MM 779-780. Emeus an eil pen d'héguile / ho raffurchas tout evelsé, tr. «depuis un bout jusqu'à l'autre, il les refourgonna tous comme cela.»

  (2) Fouiller.

  ●(1942) LANB 39. Setu perak archerien ha soudarded a rafourche alies ar maner ha koadou Trebabu. ●(1957) BRUD 4/26. goude beza rafourchet an daol. ●58. Rafourchet : klasket a beb tu. ●(1995) BRYV II 93. (Milizag) aar brini a gustum, pa veze sehor, pa veze hadet, rafourcha toud ar greun.

  II. V. tr. i. Rafourchañ e-touez, e : fouiller parmi.

  ●(1956) BLBR 90/11. Job a rafourchas gant ar re all etouez ar reier. ●(1959) BRUD 10/12. an houarn hag an dir a rafourche en o horf.