Recherche 'randonenn...' : 5 mots trouvés

Page 1 : de randonenn-1 (1) à randonennat (5) :

• randonenn .1
  randonenn .1

  f. –ed Personne qui radote.

  ●(17--) ST 86. randonen goz, tr. «vieille radoteuse.» ●(17--) FG II 34. eur guir randounen.

  ●(1870) FHB 308/374a. n'e ket mouez eun douellerez na mouez eur randounen oa. ●(1894) BUZmornik 705. e oue kemeret gant an holl evit eur randonen pe eur follez.

  ●(1900) KZVr 105 - 18/02/00. (Lannuon) Randonenn, an neb a randon. ●(1909) KTLR 243. te a zo eur randounen. ●(1910) MAKE 32. ar randonenned-ze a ve klevet dalc'h-mad o konta doareou an nesa.

  ►[empl. comme adj.]

  ●(1893) IAI 141. eur vamm goz randounen.

• randonenn .2
  randonenn .2

  f. –où Radotage.

  ●(1985) AMRZ 105. Péd ha péd kwech ne veze ket klevet ar randonenn-mañ.

• randonennad
  randonennad

  f. –où Suite interminable de paroles.

  ●(1910) MAKE 99. klevout diganti eur randonennad hir a draou.

• randonennañ / randonennat
  randonennañ / randonennat

  v. tr. d. Radoter.

  ●(1909) KTLR 109. Randounenna 'reaz, ouspen kant gueach ar memez tra. ●(1923) KNOL 260. A forz da glevet ho zad o randounennat atao ar memes tra, ec'h en em lakejont en hent.

• randonennat
  randonennat

  voir randonennañ