Devri

Recherche 'rañv...' : 11 mots trouvés

Page 1 : de ranv-1 (1) à ranversur (11) :
  • rañv .1
    rañv .1

    adj. À vif, à nu.

    (1977) PBDZ 814. (Douarnenez) rañv, tr. «à vif, à nu.»

  • rañv .2
    rañv .2

    f. –où

    (1) Bêche.

    (1744) L'Arm 28b. bêche, tr. «Reinhuë.. eu. f.»

    (1849) LLB 110. Er bigel hag er ran. ●(1879) ERNsup 166. rañv, St-M[ayeux], Tressigneaux et Lanv[ollon], bêche.

    (1916) KZVr 168 - 21/05/16. Eur reon, eur «bal», eur ran, e Sant-Pabu. ●(1931) VALL 62b. Bêche, tr. «rañv f.» ●(1960) EVBF I 336-337. La bêche. On connaît, presque partout, le mot pal, souvent utilisé sous sa forme bal (…) Un second mot, reañv, ne semble connu que dans le sud : à l'ouest de Quimper (reoñv, Beuzec, reoñ, Gourlizon, reañv, Plovan), et sur une assez grande région au sud de Carhaix (rañ, Roudouallec, rañv, St-Thurien – qui utilise également palenn –, rehoun, Plouray, rehou, Kerfourn).

    (2) Pelle.v

    (1879) ERNsup 166. reoñ, Douarnenez, Ploaré, pelle; cf. irl. ráin, gall. rhaw.

    (3) Séran.

    (1879) ERNsup 165. rañf, rañvel, Trév., rëvel, Pleud., instrument pour peigner (rañvelat, rëvelat) le lin.

  • rañvad .1
    rañvad .1

    f. –où Contenu d'une bêche.

    (1931) VALL 62b. Ble contenu [d'une bêche], tr. «rañvad f.»

  • rañvad .2
    rañvad .2

    voir ravent

  • rañval
    rañval

    voir roeñvat

  • rañvañ / rañvat
    rañvañ / rañvat

    v. tr. d.

    (1) Renverser, abattre, coucher.

    (1870) FHB 285/189b. ne rejomp nemet ranvat eur mor a c'heot. ●(1877) FHB (3e série) 22/184a. Ar zegal hag ar c'herc'h a zo bet gouall ranvet gant an avel hag ar glaoeier.

    (1919) BUBR 5/124. pladet ar rengennad soudarded war an douar, vel ha pa vefent bet ranvet gant an avelgas.

    (2) Sérancer.

    (1857) CBF 92. Ranvat al lin, tr. «Arracher la graine du lin.» ●(1876) TDE.BF 537a. Rañva, rañvat, v. a., tr. «Sérancer, parlant du lin, du chanvre.»

  • rañvat
    rañvat

    voir rañvañ

  • rañvell
    rañvell

    f. –où

    (1) Vanne.

    (1869) SAG 18. an dour o tremen dre eur ranvel. ●(1870) MBR 26. e stank eur vilin ma'z ea ar miliner da zigeri ar ranvell ha da lakaat ar vilin da vala, tr. «dans un étang où le meunier était occupé à lever la bonde pour faire marcher le moulin.» ●(1876) TDE.BF 537a. Rañvell, s. f., tr. «Petite porte d'une écluse ; pl. ou.» ●(1889) ISV 170. Eur plac'hig (…) merc'h ive d'eur miliner, a goezas el lenn e kichen ranvell an dour mal. ●172. hag e c'has buan serra ar ranvel.

    (1915) HBPR 12. An dour hen doa torret an ranvel : ruil a ranke : n'oa harz ebet mui.

    (2) Séran.

    (1879) ERNsup 165. rañvel, Trév[érec], rëvel, Pleud[aniel] instrument pour peigner le lin.

  • rañvell-goll
    rañvell-goll

    f. Vanne de décharge de moulin.

    (1872) ROU 82a. Ecluse, qui s'ouvre au trop plein, tr. «ranvell goll

    (1982) MABL II 84. (Lesneven) rañvell goll : ar c'han bihan evit kas er maez eus ul lenn an dour a zo a re, an dour ouzhpenn.

  • rañvellat
    rañvellat

    v. tr. d. Peigner, sérancer (le lin).

    (1879) ERNsup 165. peigner rañvelat, Trév[érec], rëvelat, Pleud[aniel] le lin.

  • rañversur
    rañversur

    s. Renversure.

    (1633) Nom 235a. Versura : renuersure : ranuerseür, douar troet.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...