Devri

Recherche '"rec'h"...' : 8 mots trouvés

Page 1 : de rec_h (1) à rec_hus (8) :
  • rec'h
    rec'h

    s. Chagrin, douleur.

    (1530) J 199a (Resurrection). Goude mil rech emeux yechet, tr. « Après mille douleurs, la santé me revient ! » ●(1575) M 2350. Da bout en poan ha nech : ha rech dre é pechet, tr. «Pour être en peine et ennui et douleur à cause de son péché.»

    (1732) GReg 146b. Chagrin, inquiétude, tr. «rec'h.» ●Chagrin, mauvaise humeur, tr. «rec'h

  • rec'hañ
    rec'hañ

    voir rec'hiñ

  • rec'hin
    rec'hin

    s. & adv.

    (1) S. Averse.

    (c.1718) CHal.ms iv. vne uerse d'eau, tr. «linfat deur, rehin glaü, rehin deur.»

    (1927) GERI.Ern 506. rehin V[annetais] m., tr. «Averse (glaù, deur de pluie) ; a-r[ehin] à verse.»

    (2) Adv. A-rec'hin : à verse.

    (c.1718) CHal.ms ii. Il pleut dru et menu, tr. «glaü a ra a rehin.» ●(c.1718) CHal.ms iv. Il pleut a uerse, tr. «glaü ara a rehin

    (1919) DBFVsup 60b. rohin (a), s'emploie en B[as] v[annetais] partic[ulièrement] en parlant des averses de grêle. ●(1921) GRSA 127. Koéh e hra arnehon bireu a rohin. (1966) LIMO 12 août. é koéh glaù a rehin.

  • rec'hiñ / rec'hañ
    rec'hiñ / rec'hañ

    v. tr. d. Chagriner.

    (1732) GReg 147a. Chagriner, tr. «réc’hi. pr. réc’het

    (1847) BDJ 28. n’hon rec’ha ket.

    (1900) KAKE 202. da rec’hi he spered.

  • rec'hinad / rec'hiniad
    rec'hinad / rec'hiniad

    s. –où

    (1) Averse.

    (1921) GRSA 192. èl ur rohiniad grezill. ●(1939) DIHU 331/200. rehinadeu : torrents (Of. Marion, 542).

    (2) sens fig. Quantité.

    (1939) RIBA 109-110. ur rohinad hujaotereh.

  • rec'hiniad
    rec'hiniad

    voir rec'hinad

  • rec'hlav
    rec'hlav

    voir re-

  • rec'hus
    rec'hus

    adj.

    (1) (en plt de qqn) Chagrin, hargneux.

    (1732) GReg 146b. Chagrin, ine, qui est de mauvaise humeur, tr. «réchus Ce dernier est de Leon.» ●374a. Hargneux, euse, querelleux, de mauvaise humeur, tr. «réc'hus.» ●487a. Hargneux, euse, querelleux, de mauvaise humeur, tr. «réc'hus.» ●787b. Rechigner, être de mauvaise humeur, tr. «beza rec'hus.» ●Rechin, rechine, rechigné, ée, chagrin, de mauvaise humeur habituellement, tr. «Réc'hus

    (1847) BDJ 37. na deo bet kalz rec'hus. ●(1866) FHB 80/220b. Eno ann dremmou zo rec'huz ha teval.

    (2) Regrettable.

    (17--) ST 322. Mar 'z euz bet traou rec'huz, tr. «S'il y a eu des choses regrettables.»

    (3) Affligant, inquiétant.

    (1866) FHB 56/29b. Ma en doa kavet rec'huz ar guel kenta ze euz ti he dad, en deiziou varlerc'h e vo leac'h da veza souezetoc'h c'hoaz.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...