Recherche 'rekour...' : 6 mots trouvés

Page 1 : de rekour-2 (1) à rekours (6) :

• rekour .2
  rekour .2

  v.

  (1) V. tr. i. Recourir.

  ●(1732) GReg 789b. Recourir, avoir recours à quelqu'un, tr. «recour da ur re-bennac èn e yzom.»

  (2) V. tr. d. Recouvrer.

  ●(1925) BUAZmadeg 18. eun den bouzar a rekouraz ar c'hleved. ●103. ar verc'h a rekouraz ar guelet.

• rekour / rikour .1
  rekour / rikour .1

  m.

  (1) Recours.

  ●(1905) KANngalon Du 532. rekour ar re glanv hag an dud toc'hor. ●(1912) BUAZpermoal 925. n'o deus ken rekour en o holl ezommou nemer Gwerc'hez o mene. ●(1928) BREI 62/2c. N'eus hirie eta, evit al labourer, nemet eur rikour ; gwellaat al lezenn, ober anei diouz e zorn. ●(1951) MRPM 166. Rikour Vranz, enor Breiz hag revin ar Saozen.

  (2) Kaout rekour ouzh ub., da ub. : avoir recours à qqn.

  ●(1659) SCger 169a. cahout recours ouz ar Verches, tr. «avoir recours a la Vierge.» ●(1732) GReg 789b. Recourir, avoir recours à quelqu'un, tr. «cahout recour da ur re.»

  ●(1846) BAZ 256. ar re oll o deus bet recours dezan.

• rekourañs
  rekourañs

  f. Recours, secours.

  ●(1575) M 2045. Nedeux flam nep amour, sycour na recouranç, tr. «Il n'y a clairement nul amour, secours ni aide.»

  ●(1852) MML 183. Mari a so recourans ar bec'herien.

• Rekourañs
  Rekourañs

  n. de l. Recouvrance (Brest).

  I. Rekourañs.

  ●(1847) FVR 275. Kure Rekouvrans. ●(1865) FHB 31/248a. An aotrou Heurte, vikel e Recouvrans, vikel e Plouare. ●(1876) BJM 159. Goude mission Recouvrans an Tad Maner a labouras e Tremenec’h. ●(1878) SVE 967. C’houez ar paotr hag ar potans / A zo gant merc’hed Rekouvrans. ●(18--) SON II 266. Adieu, pors Brest ha Recouvrans, / 'C'h an da guitaad Frans. ●(1890) MOA 26b. Sant-Salver ; Sansalver ; - Rekouvrans.

  ●(1928) FHAB Genver/16. Kerkent e oa dirak stalig e vamm, e Rekouvrans Brest.

  II.

  (1) Dicton.

  ●(1878) SVE 967. C'houez ar paotr hag ar potans / A zo gant merc'hed Rekouvrans.

  ●(2003) TRMOR 55. C'hwez ar paotr hag ar potañs / A zo gant merc'hed Rekourañs.

  (2) Rimaille.

  ●(1975) BRUD 50/47. Me 'm-eus gweled eun ounner vloaz, / A zouge Kemper war he skoaz, / Brest ha Rekourañs war he lost, / Ha c'hoaz ez ae ganto d'ar post.

• rekouriñ
  rekouriñ

  v.

  I. V. tr. d.

  (1) Secourir grandement.

  ●(1575) M 2098. Ne guell yuez mezec, mar hoantec ho recour, tr. «Un médecin non plus ne peut, malgré son désir, les aider.»

  ●(1956) LLMM 55/32. C'hwi hoc'h eus rikouret ac'hanon lazhañ va daou vreur. ●(1965) KATR 22. Rikouret ha milrikouret e oe ar paourkêz bugel.

  (2) Recouvrer.

  ●(1854) PSA I 188. recourein er péh ou dès collet.

  II. V. intr. Chercher de l'aide, du secours, du soutien.

  ●(1903 LZBG Du 249. Doh più enta é rekourein mé ém feuranté.

• rekours
  rekours

  s. Recours.

  ●(1621) Mc 68. az vezet recours dan verset man à Dauid. ●99. da caffout recours.

  ●(1659) SCger 102b. refuge, tr. «recours.»