Recherche '"restañ"...' : 1 mots trouvés
Page 1 : de restan-restin-restout (1) à restan-restin-restout (1) :- restañ / restiñ / restoutrestañ / restiñ / restout
v.
I. V. tr. d.
(1) Économiser, mettre de côté.
●(1955) STBJ 37. Gant an tammig arc'hant en devoa restet e prenas eur c'harr. ●(1958) BLBR 113/16. penaoz e oa bet gouest Per-Yann da resta kement a zanvez.
►absol.
●(1955) STBJ 167. a-barz espern ha resta.
(2) Rapporter (des paroles, etc.).
●(1530) J 223. Da restaf deompny ancien / Compsou certen an termen se. ●(1650) Nlou 141. dre ma rest an istoar, tr. «comme l’atteste l’histoire», tr. E. Ernault (DEBm 370) «comme le rapporte l’histoire.»
●(1900) KZVr 105 - 18/02/00. (Lannuon) Restan, kontan, ha laret d'ar re all ar pez a glever ; «resta kojo.» ●(1927) LZBt Genver 13. n'allan ket resti kement komz a zo bet laret epad an amzer-se. ●(1968) BAHE 57/74. Restañ : kontañ (cf. Brezhoneg-krenn) Restañ un dra bennak war-lerc'h unan bennak. ●(1978) BAHE 97-98/17. tud hag a oa kustum a-walc'h diouzh yezh Okitania, o deus restet dimp (…) pedenn an dall. ●59. Restañ : kontañ, danevellañ. Ger hag a gaver e brezhoneg-krenn. Treger : restañ war-lerc'h unan bennak.
(3) = (?).
●(1912) MMPM 95. Mari a zesk deomp resla (lire : resta ?) an debri hag an eva.
(4) Lezel da restañ : laisser inachevé.
●(1931) VALL 7b. laisser (le travail) inachevé, tr. «lezel da restañ T[régor].»
II. V. intr. Rester.
●(1499) Ca 175a. Restaff. g. rester. l. resto / stas. ●(1530) J 7b. An boet so prest ha ne rest quen / Nemet seruichaf quentaf pret, tr. «Le repas est à point ; il ne reste plus qu’à servir promptement.» ●(1557) B I 208. Outaff ez rest derchell onest he stat, tr. «C’est à lui (…) à faire en sorte qu’elle soit fidèle à son devoir.» ●tr. Ernault (DEBm 370) «il lui appartient de (faire).» ●236. Outy ez rest derchell onest he stat, tr. «il ne lui reste qu’à bien se tenir.» ●617. He fet me dest ne rest nemet eston, tr. «sa vie, je l’atteste, finira dans les supplices.»
●(1659) SCger 104b. rester, tr. «restout.» ●(1732) GReg 815a. Rester, être de surplus, être de reste, tr. «Restout. pr. restet.»