Devri

Recherche '"reudiñ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de reudin-reudan (1) à reudin-reudan (1) :
  • reudiñ / reudañ
    reudiñ / reudañ

    v.

    I. V. intr.

    (1) Se raidir (de rire).

    (1892) CDFi 22 octobre 1d. Tud Plougonvelin ho deuz ranket reuti o c’harzin (lire : c’hoarzin) er sizun dremenet.

    (1924) BILZbubr 43-44/1022. Hag ar bôtred da c'hoarzin, da c'hoarzin ken a reudent.

    (2) Mourir.

    (1866) BOM 102. Al loenik paour zo el langiz ; / Reudi renko ! tr. «Le pauvre animal est éreinté, il va crever.» ●(1868) FHB 163/52b. Kerkent an aneval bilimuz a zeu euz he doull, hag a reut var an heur.

    (3) Engourdir.

    (1872) ROU 83a. Engourdire, tr. «reudi

    II. V. tr. d.

    (1) Raidir.

    (1659) SCger 106a. roidir, tr. «reuda.» ●(1732) GReg 639a. La mort te roidisse, tr. «er marv d'e reudo». ●827a. Roidir, devenir roide, tr. «reudi. pr. reudet. Van[netois] redeiñ. reudeiñ

    (1902) TMJG 348. ha da reudi he ziouc'har a-rôk. ●(1904) DBFV 42a. er marù d'e redo, tr. «la mort te roidisse (Gr[oix]).» ●(1907) VBFV.bf 65a. redein, v. a., tr. «raidir.»

    ►[au passif]

    (1935) ANTO 26. o daouarn reudet gant ar maro.

    (2) Dresser (l'oreille).

    (1907) VBFV.bf 65a. redein, v. a., tr. «dresser (l'oreille).»

    III. V. pron. réfl. En em reudiñ.

    (1) Se raidir.

    (18--) SAQ II 265. Pelloc'h e veler an hini klanv oc'h en em reuda.

    (1942) FHAB Du/Kerzu 225b. o klevout mouez o mignoned ouz o brouda e teu ar baotred d'en em eeuna c'hoaz, d'en em reuda

    (2) S'étirer.

    (1866) BOM 96. Kaer zo frinkal, en em reudi, tr. «elles ont beau regimber et s'étirer.»

    (3) sens fig. En em reudiñ ouzh : se rebeller, se raidir contre.

    (1829) IAY 11. an droet d'en em reudin ous ho c'hinstructiono.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...