Recherche '"reudiñ"...' : 1 mots trouvés

• reudiñ / reudañ
  reudiñ / reudañ

  v.

  I. V. intr.

  (1) Se raidir (de rire).

  ●(1892) CDFi 22 octobre 1d. Tud Plougonvelin ho deuz ranket reuti o c’harzin (lire : c’hoarzin) er sizun dremenet.

  ●(1924) BILZbubr 43-44/1022. Hag ar bôtred da c'hoarzin, da c'hoarzin ken a reudent.

  (2) Mourir.

  ●(1866) BOM 102. Al loenik paour zo el langiz ; / Reudi renko ! tr. «Le pauvre animal est éreinté, il va crever.» ●(1868) FHB 163/52b. Kerkent an aneval bilimuz a zeu euz he doull, hag a reut var an heur.

  (3) Engourdir.

  ●(1872) ROU 83a. Engourdire, tr. «reudi.»

  II. V. tr. d.

  (1) Raidir.

  ●(1659) SCger 106a. roidir, tr. «reuda.» ●(1732) GReg 639a. La mort te roidisse, tr. «er marv d'e reudo». ●827a. Roidir, devenir roide, tr. «reudi. pr. reudet. Van[netois] redeiñ. reudeiñ.»

  ●(1902) TMJG 348. ha da reudi he ziouc'har a-rôk. ●(1904) DBFV 42a. er marù d'e redo, tr. «la mort te roidisse (Gr[oix]).» ●(1907) VBFV.bf 65a. redein, v. a., tr. «raidir.»

  ►[au passif]

  ●(1935) ANTO 26. o daouarn reudet gant ar maro.

  (2) Dresser (l'oreille).

  ●(1907) VBFV.bf 65a. redein, v. a., tr. «dresser (l'oreille).»

  III. V. pron. réfl. En em reudiñ.

  (1) Se raidir.

  ●(18--) SAQ II 265. Pelloc'h e veler an hini klanv oc'h en em reuda.

  ●(1942) FHAB Du/Kerzu 225b. o klevout mouez o mignoned ouz o brouda e teu ar baotred d'en em eeuna c'hoaz, d'en em reuda…

  (2) S'étirer.

  ●(1866) BOM 96. Kaer zo frinkal, en em reudi, tr. «elles ont beau regimber et s'étirer.»

  (3) sens fig. En em reudiñ ouzh : se rebeller, se raidir contre.

  ●(1829) IAY 11. an droet d'en em reudin ous ho c'hinstructiono.