Devri

Recherche '"roc'hell"...' : 8 mots trouvés

Page 1 : de rochell (1) à roc_hellek (8) :
  • Roc'hell
    Roc'hell

    n. de l. Ar Roc’hell : La Rochelle.

    (1905) BOBL 30 décembre 67/2c. Micherourien porz ar Roc’hell o deuz great tro ar ruiou en eur gana kanaouennou draill, hag en eur ober reuz.

  • roc'hell .1
    roc'hell .1

    f. –où, rec'hell

    I.

    (1) Rocher.

    (1633) Nom 251b. Saxum, petra : caillou, pierre grande : rochel mæn, mæn bras. ●252b. Silex : caillou : męn bras, rochel męn.

    (1728) Resurrection 1042-1043. an tempesto bras adeu da frigassin / Ar lest ous ar rochel. ●(1732) GReg 825a. Roche, tr. «Roc'hell. p. roc'hellou

    (1889) ISV 346. begou ar rec'hil-ze. ●405. eur roc'hel vraz.

    (1902) PIGO I 32. diou roc'hel vraz. ●(1903) MBJJ 41. Netra nemet rec'hel garo, warne banno touskan louet. ●(1933) MMPA 144. En despet d'an avel foll ha d'ar rec'hell treitour.

    (2) Maen-roc'hell : rocher.

    (1659) SCger 169b. men roc'hel, tr. «grande pierre.» ●(1732) GReg 825a. Roche, tr. «mæn-roc'hell. p. mein-roc'hell

    II. Kousket evel ur roc'hell : dormir comme un roc.

    (18--) KTB.ms 15 p 248 (T). Hag hi c'havas kousket evel ur roc'hel. ●(1869) KTB.ms 14 p 38 (T). N’am selaoues ket, hag e kouskes evel ur roc’hell !

  • roc'hell .2
    roc'hell .2

    m. Râle.

    (1732) GReg 780a. Ralement, difficulté de respirer par des obstructions, tr. «roc'hell

    (1909) NOAR 37. roc'hell eun den dishanalet. ●(1936) IVGA 230. trikamardet e oa ken na oa gant eur roc'hell diastal a rastelle e askre.

  • Roc'hell-ar-C'had
    Roc'hell-ar-C'had

    n. de l. (Saint-Pabu).

    (1987) BRUDn 110/26. Rohell ar Had (St Pabu).

  • Roc'hell-Benzez
    Roc'hell-Benzez

    n. de l. (La Roche-Maurice).

    (1987) BRUDn 110/27. Er Roh (« Morvan »), harp er Roh Vraz (m’ema warni dismantrou ar hastell) ez eus eur Rohell Beñzez...

  • roc'hellaj
    roc'hellaj

    m. Rocaille.

    (1732) GReg 780a. Rocaille, assemblage de coquillage & de pierres dont on fait des grottes, tr. «roc'hellaich

  • roc'hellat
    roc'hellat

    v. intr.

    (1) Râler, ronfler.

    (1732) GReg 780a. Raler, ronfler, tr. «Roc'hellat. pr. roc'hellet

    (2) Râler, avoir le râle de la mort.

    (1732) GReg 780a. Raler, avoir le râle de la mort, tr. «roc'hellat. pr. et

  • roc'hellek
    roc'hellek

    adj. Rocheux.

    (1870) FHB 280/147b. A zeou dezho e voa meneziou roc'helleg.

    (1927FHAB Gouere 146. eur vro goadek ha roc'hellek.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...