Devri

Recherche 'rusk...' : 10 mots trouvés

Page 1 : de rusk (1) à ruskin (10) :
  • rusk
    rusk

    m.

    (1) Écorce.

    (1732) GReg 318b. Écorce, la premiere écorce d'un arbre, l'exterieure, tr. «rusqen. pr. rusq

    (1905) IVLD 127. eur gorzen rusk dero. ●(1907) BOBL 16 février 125/3a. rusk haleg. ●(1907) FHAB Du 263. ar sev (...) a zisken dre ar blanten, dreist holl etre ar rusk hag ar c'hoat. ●(1931) FHAB Meurzh 120. (Divinadell) Petra a ra an dro d'ar c'hoat hep mont ebarz ? ●(1931) FHAB Ebrel 160. (Respont) ar rusk pe groc'hen ar gwez.

    (2) Ruche.

    (1906) GWEN 7. Beza e ma ar vam (…) ene ar rusk.

    (3) (cuisine) Plusk ha rusk : en robe des champs.

    (1958) ADBr lxv 4/516. (An Ospital-Kammfroud) «Pommes-de-terre en robe de chambre» se dit : Avalou-douar plusk-ha-rusk (ou encore plusk hag all).

  • ruskad
    ruskad

    coll. ruskenn

  • rusked
    rusked

    s. Huche à farine en paille.

    (1920) KZVr 361 - 01/02/20. rusked, tr. «huche à farine (en paille).»

  • ruskell-
    ruskell-

    voir luskell-

  • ruskenn .1
    ruskenn .1

    f. (botanique) Écorce.

    (1499) Ca 177b. Rusquenn. g. escorce.

    (1659) SCger 47b. ecorce, tr. «rusquenn.» ●170a. rusquen, tr. «écorce.» ●(1732) GReg 318b. Écorce, la premiere écorce d'un arbre, l'exterieure, tr. «rusqen. pr. rusq.»

  • ruskenn .2
    ruskenn .2

    f. –où, ruskad

    (1) (apiculture) Ruche.

    (1633) Nom 48a. Alueare, aluearium, apiarium, castra cerea : catoire, les ruches des mouches à miel : rusquat, questou, questennou guenan. ●133b. Loculamentum, nidus : vne ruche : vn rusquen, pe vn læch maz eus cals á toullou euit lacquat laboucet, ha traou all.

    (1659) SCger 107a. rusche, tr. «rusquenn.» ●(1732) GReg 833b. Ruche, à miel, tr. «rusqenn. p. rusqennou.» ●(1744) L'Arm 343b. Ruche, tr. «Rusquënn.. neu. f.»

    (1838) OVD 54. hag a pe hum laquant ardro er rusquad, ind e ambarrasse quement en térenneu guet ou gùiad. ●(1839) BESquil 151. er ruscad gùérèn. ●(1849) LLB 215. Er bautred e dill koarh, pe e hroui rucheneu. ●418. Eid monet t'ou ruchen. ●1630. er mél e cherr én hé ruchen. ●1679. Er ruchen plouz segal, grouiet ged pluskad drein. ●1694. ol hou ruskad. ●1903. É dirak er ruskad.

    (1906) GWEN 27. ruskennou azo enno koar mad ha mammou iaouank. ●(1938) DIHU 321/44. kampen e hra drein d'obér ruskad. ●(1943) FHAB Meurzh-Ebrel 269b. Gwall fall e tle beza eur ween / Pa n' c'hell ket sec'ha he ruskenn.

    (2) Veine (de minerai).

    (1938) IABB 99. Le contenu de la veine, tr. «ar ruskenn, ar waienn ou ar wazienn.»

    (3) = (?) fam. Nid (?).

    (1909) DIHU 45/228. Me mam en doé ur iariag (lire : iarig) guen / Hag e zové én hé ruchen.

    (4) Ober ruskenn : faire fortune, une bonne affaire.

    (1906-1907) EVENnot 6. An devez kentan an hini goz ne devoa ket gret ur gwell rusken ebarz ar werz. – Nann n'he devoa ket prenet kalz tra, tr. «Ruche, fortune.»

    (5) Bezañ tost d'ar ruskenn =

    (1959) BAHE 21/10. Darn eus e genvreudeur hen kave diwar-c'horre, evel Japaniz hag a zo gwall-dost d'ar ruskenn.

  • ruskennad
    ruskennad

    f. –où

    (1) Ruchée.

    (1659) SCger 107a. ruschée, tr. «rusquennat.» ●(1732) GReg 833b. Ruchée, tr. «Rusqennad. p. rusqennadou.» ●(1744) L'Arm 343b. Ruchée, tr. «Rusquênnatt.. adeu. f.»

    (1912) DIHU 82/51. Mar guélan ur ruchennad benak. ●(1931) VALL 667b. contenu d'une ruche, tr. «ruskennad f.»

    (2) Contenu (d'une veine de minerai).

    (1938) IABB 99. La veine, tr. «ar ruskennad

  • ruskennek
    ruskennek

    adj. Couvert d'écorce.

    (1924) ZAMA 13. evlac'h ruskennek. ●(1933) OALD 45/206. a goadennou dero digeit, skalfek ha ruskennek.

  • ruskenner
    ruskenner

    m. –ion Fabricant de ruches.

    (1879) ERNsup 166. ruskenner, celui qui fait des ruches, Trév[érec].

    (1931) VALL 667b. celui qui fait des ruches, tr. «ruskenner

  • ruskiñ
    ruskiñ

    voir risklañ

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...