Recherche '"sakriñ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de sakrin-sakran (1) à sakrin-sakran (1) :

• sakriñ / sakrañ
  sakriñ / sakrañ

  v.

  I. V. tr. d.

  (1) Sacrer.

  ●(1499) Ca 178a. Sacraff. g. sacrer.

  ●(1659) SCger 107a. sacrer, tr. «Sacri.» ●(1732) GReg 837a. Sacrer, tr. «Sacri. pr. sacret. sagra. sagri. ppr. sagret. Van[netois] sacreiñ.» ●Sacrer un Roi, un Evêque, tr. «Sacri, ou, sagra, ur Rouë, un Escob.»

  ●(1857) CBF 60. Ema ar belek o sakra ar bara kann, tr. «Le prêtre consacre l'hostie.» ●(1862) JKS 371. sakri ha kemeret korf Jezuz-Krist hag ive dibri bara ann elez.

  (2) Sacrer, consacrer, ordonner.

  ●(1894) BUZmornik 876. goudeze e oue sakret eskop.

  (3) Sakriñ ub. da : sacrer, consacrer, ordonner.

  ●(1911) BUAZperrot 33. ar pab Vitalian a oa o paouez sakri da eskob (…) eur manac'h. ●301. ha Per her sakras da eskob Alexandri.

  II. V. intr. Dire des jurons, blasphèmer.

  ●(1744) L'Arm 210a. Jurer, proferer des execrations, tr. «Sacrein.» ●(1767) ISpour 428. à sacrein hac à vlasphémein. ●(1792) CAg 192. Mè sacre é peb occasion.