Recherche '"salviñ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de salvin-salvan (1) à salvin-salvan (1) :

• salviñ / salvañ
  salviñ / salvañ

  v. cf. selvel

  I. V. tr. d.

  (1) Sauver.

  ●(1936) BREI 454/2d. Salvi an «artizaniez».

  (2) (religion) Sauver.

  ●(c.1680) NG 88. Ma vihem an de-sé saluet. ●(1732) GReg 849b. Se sauver, faire son salut, tr. «salvi e ene. Van[netois] salveiñ e ineaén.» ●(1790) PEdenneu 205. salvein me inean.

  ●(1872) ROU 102a. Sauver, tr. «Salva.»

  ●(1907) AVKA 16-17. Setu ur bugel, hag a zo graet evid daoni ha salvi ar c'halz en Israel.

  II. V. pron. réfl. En em salviñ : se sauver.

  ●(1790) PEdenneu 194. sourci de hum salvein.

  ●(1855) BDE 748. Er hroaidur-cé evout en arbenn ma hum gollou ha ma hum salvou hilleih a Israël. ●(1879) GDI 1. hemb-zhi n'end é quet possibl hum salvein.

  ●(1905) IMJK 304. eit hum salvein get un ajadig tud.