Recherche 'santimant...' : 4 mots trouvés

• santimant
  santimant

  m. –où

  I.

  (1) Envie.

  ●(1900) MSJO 73. santimant an Ilis a zo ma teufe he bugale da dostaat an aliesa ma c'hallint ous an daol santel.

  (2) Koll e santimant : perdre connaissance.

  ●(1877) BSA 197. ar baourez keaz dimezel a zo beuzet, pe da viana collet ganthi he zantimant. (...) e cav he vestrez ep santimant nag anaoudegez.

  ●(1906) HIVL 162. kent pèl ean e gol é santimant.

  (3) Koll e santimant : se sentir désemparé.

  ●(c.1825-1830) AJC 4534. pa glefchomb evoa quemered on drapo a golas on santimant.

  (4) =

  ●(1900) FHAB Genver 20. lavaret a ra ez eo bet tromplet ar Roue var zantimanchou he eontr.

  (5) Lavarout e santimant : dire ce que l'on pense.

  ●(1921) PGAZ 23. ker buan oa da gemeret drouk ha da lavaret he zantimant.

  (6) Impression, avis.

  ●(1732) GReg 255b. Deferer, avoir du respect pour les avis de quelqu'un, tr. «Cahoud resped evit santimanchou ur re.»

  ●(1890) MOA 301b. Impression, s. f. Sensation, tr. «santimant m.»

  II. Kaout santimant ar gazeg kozh : voir kazeg.

• santimantel
  santimantel

  adj. Sentimental.

  ●(1954) BAHE 2/4. skeudennoù plastr, gwak ha santimantel.

• santimantelezh
  santimantelezh

  f. Sentimentalisme.

  ●(1954) BAHE 2/4. da zerc'hel dezho dre santimantelezh.

• santimantet
  santimantet

  adj.

  (1) =

  ●(1932) KANNgwital 351/154. keit ha ne vezint ket santimantet gwelloc'h. ●(1935) KANNgwital 391/68. mignoned santimantet eveldoc'h.

  (2) Bezañ santimantet da : avoir envie de.

  ●(1847) MDM 117. santimantet da ober ar mad. ●(1862) BSH 14. n'hon quet santimantet / Da renonçz d'am lesenn. ●15-16. Leveret dîn, ma merc'h, pe oc'h santimantet / Pe nan, d'ober brema ar pez so em souhêt ?

  ●(1928) KANNgwital 308/183. Ma zoc'h santimantet da zont, roit hoc'h hano a vrema er sekreteuri.