Recherche 'sikl...' : 7 mots trouvés

Page 1 : de sikl (1) à siklutin (7) :

• sikl
  sikl

  m. –où Vélo, cycle.

  ●(1910) MBJL 191. Ouspenn dek tro a reont hep ma c'hall ar motosikl tec'hel pell rôk ar sikl. (...) Benn an unnekvet tro, memes tra, e kemer ar sikl petrol e lans war egile.

• sikler
  sikler

  m. –ion Cycliste.

  ●(1910) MBJL 191. daou hent grêt ispisial unan evit ar c'halouperien, hag egile evit ar siklerien.

• siklezon
  siklezon

  s. –où

  (1) Bobard, mauvaise raison.

  ●(1832) GMB 17 ; 10 manuscrits connus, d’après Gwennole Le Menn ; voir MOY.ms)">JAC.ms 220. gant o siclesono. (d'après GMB 596).

  ●(1925) FHAB Gwengolo 324. siklêzonou ar bolitikerien. ●(1964) LLMM 107/417. Sed aze ur siklêzon ! ●(1970) BHAF 386. Siklezon. Digarez.

  (2) Plaisanterie, blague.

  ●(1896) GMB 635. pet[it] tréc[orois] siklezen plaisanterie, bagatelle.

  ●(1955) VBRU 54. farsal ha drailhañ siklaezonoù. ●191. siklaezonou : bourdoù, traoù fentus da gontañ.

  (3) Tennañ/Drailhañ siklezonoù da ub. : faire accroire qqc. à qqn.

  ●(1942) VALLsup 2b. Accroire (faire), tr. «tenna si(s)klesonou da T[régor] fam.» ●(1957) AMAH 245. Drailhañ a rae d’ar baotred siklezennoù a bep seurt.

• siklud
  siklud

  voir siklut

• siklut / siklud
  siklut / siklud

  m. –où

  (1) Soue.

  ●(1977) BAHE 92/27. klud ar yer ha siklud ar po[r]c'hell.

  (2) Recoin, petite pièce.

  ●(1957) AMAH 107. siklud al luc'hskeudenner. ●(1978) BAHE 97-98/60. Siklud (...) un tamm toull, kouignoù (kornioù damguzh en un ti bennak. Ur bern siklutchoù a zo eno.

  (3) fam., péjor. Bicoque.

  ●(1954) VAZA 151. Bihan-bihan e oa ar siklud-se peogwir e veze leun-kouch gant va gwele (...). ●(1957) AMAH 245. Met o vezañ ma’z oa manet didud ar siklud-se e-pad ur pennad brav, e veze tremen diaes bevañ ennañ. ●(1967) BAHE 54/27. distreiñ d’he siklud. ●(1978) BAHE 97-98/60. Siklud (...) ti bihan dister.

  (4) Babiole.

  ●(1879) ERNsup 166. siklud, m., pl. o, objet de peu de valeur, Trév[érec].

  ●(1931) VALL 53. Babiole, tr. «siklud T[regor] m.»

  (5) fam. Ober e siklut : se nicher.

  ●(1931) VALL 495b. Se nicher au fig[uré], tr. «ober e siklud, sikluti.»

• siklutenn
  siklutenn

  f. –où

  (1) Case (habitat).

  ●(1918) LZBt Mae 20. Mfunga zo pell eus bean eur ger veur. Diou chiklutenn, en eun tu tu, ter en tu all. ●(1918) LZBt Gouere 3. diou rengannad chiklutenno.

  (2) Abri.

  ●(1931) VALL 3b. Abri, tr. «siklutenn T[regor] f.»

  (3) enfant. Derrière, postérieur.

  ●(1983) PABE 32. (Berrien) siklutenn, tr. «terme très affectueux employé pour parler des petits enfants. ‘derrière' (postérieur).»

• siklutiñ
  siklutiñ

  v. intr. fam. Se nicher.

  ●(1931) VALL 495b. Se nicher au fig[uré], tr. «ober e siklud, sikluti.»