Recherche 'siklut...' : 3 mots trouvés

Page 1 : de siklut-siklud (1) à siklutin (3) :

• siklut / siklud
  siklut / siklud

  m. –où

  (1) Soue.

  ●(1977) BAHE 92/27. klud ar yer ha siklud ar po[r]c'hell.

  (2) Recoin, petite pièce.

  ●(1957) AMAH 107. siklud al luc'hskeudenner. ●(1978) BAHE 97-98/60. Siklud (...) un tamm toull, kouignoù (kornioù damguzh en un ti bennak. Ur bern siklutchoù a zo eno.

  (3) fam., péjor. Bicoque.

  ●(1954) VAZA 151. Bihan-bihan e oa ar siklud-se peogwir e veze leun-kouch gant va gwele (...). ●(1957) AMAH 245. Met o vezañ ma’z oa manet didud ar siklud-se e-pad ur pennad brav, e veze tremen diaes bevañ ennañ. ●(1967) BAHE 54/27. distreiñ d’he siklud. ●(1978) BAHE 97-98/60. Siklud (...) ti bihan dister.

  (4) Babiole.

  ●(1879) ERNsup 166. siklud, m., pl. o, objet de peu de valeur, Trév[érec].

  ●(1931) VALL 53. Babiole, tr. «siklud T[regor] m.»

  (5) fam. Ober e siklut : se nicher.

  ●(1931) VALL 495b. Se nicher au fig[uré], tr. «ober e siklud, sikluti.»

• siklutenn
  siklutenn

  f. –où

  (1) Case (habitat).

  ●(1918) LZBt Mae 20. Mfunga zo pell eus bean eur ger veur. Diou chiklutenn, en eun tu tu, ter en tu all. ●(1918) LZBt Gouere 3. diou rengannad chiklutenno.

  (2) Abri.

  ●(1931) VALL 3b. Abri, tr. «siklutenn T[regor] f.»

  (3) enfant. Derrière, postérieur.

  ●(1983) PABE 32. (Berrien) siklutenn, tr. «terme très affectueux employé pour parler des petits enfants. ‘derrière' (postérieur).»

• siklutiñ
  siklutiñ

  v. intr. fam. Se nicher.

  ●(1931) VALL 495b. Se nicher au fig[uré], tr. «ober e siklud, sikluti.»