Recherche 'skañvaat...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de skanvaat (1) à skanvaat (1) :

• skañvaat
  skañvaat

  [mbr scaffhat, brpm scânaat < skañv + -aat]

  v.

  I. V. intr. S'alléger

  ●(1659) SCger 170b. scânaat, tr. «deuenir leger.»

  ●(1849) LLB 1178. Dré hir rein piligad, er suler e skana. ●(1876) TDE.BF 568b. Skañvaat, v. n., tr. «Devenir plus léger ou moins pesant.»

  II. V. tr. d.

  (1) Alléger (un fardeau).

  ●(1499) Ca 180b. g. alegier. bri. scaffhat.

  ●(1923) KTKG 44. e leac'h skanvat ar zamm, an den a greskas anezhan, o lakât keuneud teo er beac'h.

  (2) sens fig. Alléger (au moral, etc.).

  ●(1838-1866) PRO.tj 177. demeus ar briadelès da scanvât ar chadennou. ●(1857) HTB 149. da skanvaat he spered. ●(1867) FHB 115/81a. scanvat ha difreat he labour. ●(1869) FHB 211/13a. eun dervez a deufe da scanvat pennou an dud. ●(1870) FHB 293/252b. evit skanvaad ar beac'h a bouez varnoc'h. ●(1870) FHB 307/362b. scanvaat ho zorfet. ●(1894) BUZmornik 223. Poania a rea ive da skanvaat ann taillou. ●(18--) SAQ II 172. da skanvaad he labour. ●194. skanvaad ar poaniou.

  ●(1905) KANngalon Eost 479. An taillou (...) ne vezint ket skanveat begad ebed. ●(1907) PERS 226. skanvad ho foan pe ho glac'har. ●(1907) FHAB Eost 192. evit skanvad ho anken. ●(1908) FHAB Mezheven 173. scanvaat an taillou a gouez var an holl.