Recherche 'skañvbenn...' : 10 mots trouvés
Page 1 : de skanvbenn-1 (1) à skanvbennin (10) :- skañvbenn .1skañvbenn .1
[brpm scañben < skañv + penn]
adj.
(1) Écervelé.
●(1732) GReg 74a. Badin, folâtre, tr. «scañben.»
●(1859) MMN 90. tud yaouanc volach a scanben. ●(18--) SAQ I 187. iaouank eo, skanv 'benn.
●(1904) SKRS I 23. skambenn ha dibarfet en iliz. ●(1911) BUAZperrot 101. n'eo ket souez a oue skanv-benn an tamm anezan, en e yaouankiz. ●364. Tec'het a rea diouz an dud yaouank skanv-benn. ●783. eun tamm skanv-benn a bôtr. ●(1921) PGAZ 52. o tarempred kamaradezed skanv-benn.
(2) Frivole.
●(1911) BUAZperrot 178. ren eur vuez skanv-benn ha dibreder.
- skañvbenn .2skañvbenn .2
[brpm scañben, scañbenn < skañv + penn]
m. –où, –eion Personne écervelée.
●(1732) GReg 74b. Badine, peu serieuse, folâtre ; ridicule, tr. «scañbeñ. p. scañbennou.» ●314a. Écervelé, ée, sans cervelle, étourdi, fou, imprudent, tr. «scañbenn. p. scanbennéyen.» ●567a. Leger, inconstant, tr. «Scañbenn. p. scañbennou.»
●(1913) FHAB C'hwevrer 35. var zigarez ne reont ket eur c'hiz, giz ar skanbennou.
- skañvbennadurezhskañvbennadurezh
[skañv + penn + -adurezh ; pennadurezh]
f. Étourderie.
●(1931) VALL 277b. Étourderie ; état d'esprit, tr. «skañbennadurez f.»
- skañvbennañ / skañvbenniñskañvbennañ / skañvbenniñ
[brpm scambeñi < skañv + penn + -añ/-iñ ; cf. pennañ / penniñ .2]
v. intr. Perdre la raison de colère, devenir fou de rage.
●(17--) FG II 11. va laquaât dâ scambeñi. ●70. Piou an diaoul ne scambenfé ket ? o clevet ravassall evel zé.
●(1872) ROU 86a. Devenir fou de dépit, tr. «scanbenni gant an dipit.» ●(1890) MOA 139a. Enrager de colère, de dépit, tr. «skambenni.» ●(18--) CST 75. diwallit da skanvbenni.
●(1909) KTLR 185. Hag e skanbenne hag e hirvoude : mennout a rea mond sot. ●(1924) NFLO. aller en grande colère, tr. «skanbenna.»
- skañvbennegskañvbenneg
[brpm sañbennecq < skañv + penn + -eg ; cf. penneg]
m. skañbenneion Personne écervelée.
●(1732) GReg 567a. Leger, inconstant, tr. «Scañbennecq. p. scañbennéyen.»
- skañvbennegezhskañvbennegezh
[skañv + penn + -egezh ; cf. pennegezh]
f. Étourderie.
●(1931) VALL 277b. Étourderie ; état d'esprit, tr. «skañbennegez f.»
- skañvbennekskañvbennek
[brpm scañbennec, scañbenec, scañbennecq < skañv + penn + -ek ; cf. pennek]
adj. Variant, inconstant.
●(1659) SCger 69a. inconstant, tr. «scânbennec.» ●122b. varier, tr. «beza scânbenec.» ●170b. scânbennec, tr. «volage.» ●(c.1718) CHal.ms iv. Variant, tr. «scan a ben scanbenec, valiquant.» ●(1732) GReg 567a. Leger, inconstant, tr. «Scañbennecq.»
- skañvbennet
- skañvbennidigezh
- skañvbenniñskañvbenniñ
voir skañvbennañ