Devri

Recherche 'skañvbenn...' : 10 mots trouvés

Page 1 : de skanvbenn-1 (1) à skanvbennin (10) :
  • skañvbenn .1
    skañvbenn .1

    [brpm scañben < skañv + penn]

    adj.

    (1) Écervelé.

    (1732) GReg 74a. Badin, folâtre, tr. «scañben

    (1859) MMN 90. tud yaouanc volach a scanben. ●(18--) SAQ I 187. iaouank eo, skanv 'benn.

    (1904) SKRS I 23. skambenn ha dibarfet en iliz. ●(1911) BUAZperrot 101. n'eo ket souez a oue skanv-benn an tamm anezan, en e yaouankiz. ●364. Tec'het a rea diouz an dud yaouank skanv-benn. ●783. eun tamm skanv-benn a bôtr. ●(1921) PGAZ 52. o tarempred kamaradezed skanv-benn.

    (2) Frivole.

    (1911) BUAZperrot 178. ren eur vuez skanv-benn ha dibreder.

  • skañvbenn .2
    skañvbenn .2

    [brpm scañben, scañbenn < skañv + penn]

    m. –où, –eion Personne écervelée.

    (1732) GReg 74b. Badine, peu serieuse, folâtre ; ridicule, tr. «scañbeñ. p. scañbennou.» ●314a. Écervelé, ée, sans cervelle, étourdi, fou, imprudent, tr. «scañbenn. p. scanbennéyen.» ●567a. Leger, inconstant, tr. «Scañbenn. p. scañbennou

    (1913) FHAB C'hwevrer 35. var zigarez ne reont ket eur c'hiz, giz ar skanbennou.

  • skañvbennadurezh
    skañvbennadurezh

    [skañv + penn + -adurezh ; pennadurezh]

    f. Étourderie.

    (1931) VALL 277b. Étourderie ; état d'esprit, tr. «skañbennadurez f.»

  • skañvbennañ / skañvbenniñ
    skañvbennañ / skañvbenniñ

    [brpm scambeñi < skañv + penn + -añ/-iñ ; cf. pennañ / penniñ .2]

    v. intr. Perdre la raison de colère, devenir fou de rage.

    (17--) FG II 11. va laquaât dâ scambeñi. ●70. Piou an diaoul ne scambenfé ket ? o clevet ravassall evel zé.

    (1872) ROU 86a. Devenir fou de dépit, tr. «scanbenni gant an dipit.» ●(1890) MOA 139a. Enrager de colère, de dépit, tr. «skambenni.» ●(18--) CST 75. diwallit da skanvbenni.

    (1909) KTLR 185. Hag e skanbenne hag e hirvoude : mennout a rea mond sot. ●(1924) NFLO. aller en grande colère, tr. «skanbenna

  • skañvbenneg
    skañvbenneg

    [brpm sañbennecq < skañv + penn + -eg ; cf. penneg]

    m. skañbenneion Personne écervelée.

    (1732) GReg 567a. Leger, inconstant, tr. «Scañbennecq. p. scañbennéyen

  • skañvbennegezh
    skañvbennegezh

    [skañv + penn + -egezh ; cf. pennegezh]

    f. Étourderie.

    (1931) VALL 277b. Étourderie ; état d'esprit, tr. «skañbennegez f.»

  • skañvbennek
    skañvbennek

    [brpm scañbennec, scañbenec, scañbennecq < skañv + penn + -ek ; cf. pennek]

    adj. Variant, inconstant.

    (1659) SCger 69a. inconstant, tr. «scânbennec.» ●122b. varier, tr. «beza scânbenec.» ●170b. scânbennec, tr. «volage.» ●(c.1718) CHal.ms iv. Variant, tr. «scan a ben scanbenec, valiquant.» ●(1732) GReg 567a. Leger, inconstant, tr. «Scañbennecq

  • skañvbennet
    skañvbennet

    [skañv + penn + -et .1 ; cf. pennet]

    adj. Étourdi.

    (1868) FHB 160/28b. da heul goazed skanbennet.

    (1912) MMPM 38. evel eur bugel skanbennet. ●51. Skanbennet gant ar c'hlenved ne helle ket reseo ar zakramanchou.

  • skañvbennidigezh
    skañvbennidigezh

    [brpm scañbénnidiguez < skañv + penn + -idigezh / -edigezh]

    f.

    (1) Badinage.

    (1732) GReg 74b. Badinage, divertissement peu serieux, tr. «Scañbénnidiguez. p. scañbénnidiguezou

    (2) Étourderie.

    (1931) VALL 277b. Étourderie ; état d'esprit, tr. «skañbennidigez f.»

  • skañvbenniñ
    skañvbenniñ

    voir skañvbennañ

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...